Saturday, July 12, 2008

265. மறக்க முடியுமா?


பதிவர் நண்பர் ஜோ அவர்களுக்கு இப்பதிவு சமர்ப்பணம்

கலைஞர் தொலைக்காட்சிக்கு என்ன தோன்றியதோ,இன்று மாலை 8 - 8.30 வரை மறக்க முடியுமா? என்ற தலைப்பில் ஒரு நிகழ்ச்சி நடந்தது. முதல் பாதி பார்க்கவில்லை. நடிகர் திலகத்தின் சில படங்களின் தொகுப்பாக இருந்தது. கருப்பு கலந்த வெள்ளைத்தாடியில், நாம் கடைசியில் பார்த்த கோலத்தில், ரஞ்சிதா தொகுப்பாளராக இருக்க, சில காட்சிகள் பார்க்க முடிந்தது. நடுவில் அவரும் மார்லன் ப்ராண்டோவும் இருப்பதுபோல் சில ஸ்டில்ஸ்.

அவரின் நடிப்பின் சிகரம் தொட்ட காட்சிகள் என்று ஏதுமில்லாவிட்டாலும் சிகரெட் குடிப்பது போல் ஒரு காட்சி ... ம்ம்..யாரும் இனி பிறந்துதான் வரணும்னு தோன்றியது. நடுவில் ரஞ்சிதா சில கேள்விகள். அதில் ஒன்று method acting பற்றி. அதெல்லாம் எனக்கு ஒன்றும் தெரியாது'மா என்று அப்பாவியாக ஆனால் பட்டவர்த்தனமாகப் பதில் சொன்னார்.

On the water front என்ற மார்லன் ப்ராண்டோவின் படத்தை மூன்றுமுறை பார்த்திருக்கிறேன். ஏனோ அந்தப் படம் பார்க்கும்போதெல்லாம் எனக்கு சிவாஜியின் நினைவுதான் வரும். இந்தப் படத்தை மட்டுமாவது அவர் பார்த்திருந்தால் நன்றாயிருந்திருக்கும் என்று எப்போதும் தோன்றும். அவர் அதிகம் படிக்காதவர். சொல்லப் போனால் அதிகமாக உலக ஞானம்கூட இல்லாதவர். (அவரின் அரசியல் முயற்சிகளே அதை உறுதிப் படுத்தும்.) கலைகளைப் பற்றி அதுவும் நடிப்பைப் பற்றிகூட எந்த வெளி அனுபவமோ, உலகப் பார்வையோ கடைசிவரை இல்லாதவராய் இருந்தார். பாவிகள்... அவருடன் தொழில் செய்த எத்தனையோ பேருக்கு அவருக்கு இந்த உலகப் பார்வையைக் காண்பிக்க வேண்டுமென்று தோன்றவேயில்லையே என்ற ஆதங்கம் எனக்கு எப்போதும் உண்டு. கொஞ்சம் கோடி காண்பித்திருந்தாலும் அவர் தன் ஆளுமையை இன்னும் விசாலமாக்கியிருக்க முடியுமே. ஒவ்வொரு முறையும் On the water front படம் பார்த்த போதெல்லாம் இது போல் சிவாஜியால் சர்வ சாதாரணமாக நடித்திருக்க முடியுமே; ஆனால், கடைசிவரை இந்த புதிய நடிப்பு வகைகளை அறியாமலேயே, பாய்ஸ் தியேட்டர் நடிப்பை மட்டுமே அவரிடம் இந்த தமிழ் திரையுலகம் பெற்று ஒரு பெரிய கலைஞனின் முழு திறமையை வெளிக்கொணராமலே போய்விட்டதே என்றுதான் தோன்றும்.


அண்ணா அவர்கள் மார்லண்ட் ப்ராண்டோ மாதிரி சிவாஜியால் நடிக்க முடியும்; ஆனால், சிவாஜி போல் மார்லண்ட் ப்ராண்டோ நடிக்க கடினம் என்றாரம். இது நூற்றுக்கு நூறு உண்மை. மிகை நடிப்பே நடிப்பின் உச்சம் என்றிருந்த கால கட்டம். நாடகத்தன்மையிலேயே கதைக் களங்களும் நடிப்பும் இருந்த கால கட்டம். (இன்னும் அதுவே தொடர்வது நம் கெட்ட நேரம்தான்!) அவரே இந்த நிகழ்ச்சியில் சொன்னது மாதிரி இயக்குனர்கள் கேட்டதை மட்டுமே கொடுக்கத் தெரியும் என்ற நிலையில், அவரை ஆளுமை செய்து, அவரது முழு நடிப்புத்திறனை வெளிக் கொண்டுவர இயக்குனர்கள் இல்லாமல் போய்விட்டது நமது இழப்பு.

கப்பலோட்டிய தமிழன் படம் ஒன்று போதும் அவரால் இயல்பான நடிப்பும் கொடுத்திருக்க முடியும் என்பதை நிரூபிக்க. உயர்ந்த மனிதனில் சாப்பிட்டுவிட்டு பல் குத்திக் கொண்டே பேசும் அந்த காட்சி இன்னும் நினைவில் இருக்கிறது. தெய்வமகனில் அந்த convent-bred இளைய மகனின் பாத்திரத்தில் அவர் காண்பித்த "சேஷ்டைகள்", அந்த பாத்திரத்தை யார் நடித்திருந்தாலும், அது கேலிக்கூத்தாகத்தான் இருந்திருந்திருக்கும். அவரது in born potentials எல்லாமே வெளியே தெரியாத tips of the icebergs என்றாகி விட்டன.

அவர் இருந்த காலத்திலேயே நான் அடிக்கடி நினைத்ததைத்தான் மீண்டும் நினைத்துப் பார்க்கிறேன்; இந்த மனிதன் ஒரு ஹாலிவுட் நடிகனாக பிறந்திருந்தால், அதுவும்கூட வேண்டாம், பக்கத்து மாநிலம் கேரளாவில் ஒரு நடிகனாக இருந்திருந்தால்கூட இன்னும் பட்டை தீட்டப்பட்ட வைரமாக ஜொலித்திருக்க முடியும். அவரின் ஊழ்வினையோ நம் எல்லோரின் ஊழ்வினையோ அவர் நம்மில் வந்து பிறந்து விட்டார்!

அமிதாப் நடிப்பு என்றுமே எனக்குப் பிடித்ததில்லை. அவரின் இப்போதைய விளம்பரப் படங்களில் அவர் காண்பிக்கும் நடிப்புத் திறன்கூட அவரது பழைய படங்களில் நான் பார்த்ததில்லை. ஆனால் சமீபத்தில் அவரது Black படம் பார்த்த போது என் நினைவுக்கு வந்தது சிவாஜிதான். இதுபோல் எவ்வளவு சாதாரணமாக நம்மவர் நடித்திருக்க முடியும்; ஆனால் அப்படி ஒரு படமோ, இயக்குனரோ அவருக்குக் கடைசிவரை அமையாமலே போய்விட்டதே என்று தோன்றியது.

Friday, July 11, 2008

264 (132).. ஜோஸ்யம்….6

நாலு பேத்துக்கு நல்லதுன்னா எதுவுமே தப்பில்லை.

மோகன் கந்தசாமியின் சும்மா ட்டமாஸு பதிவிலும். வாத்தியாரின் க்ளாஸ்ரூம் பதிவிலும் நிழல்கள் ரவி .. ச்சீ .. செந்தழல் ரவி கொழுத்திப் போட்ட ஒத்தைவெடி சரவெடியா வெடிக்கிற இந்த நேரத்தில் என் பழைய பதிவைத் தூசிதட்டி மீள்பதிவா போட்டால் மேலும் கொஞ்சம் கேள்விகளும் பதில்களும் நாலா பக்கமும் எழும்; நாலு விஷயங்களும் புரியும் என்ற நினைப்பில் இதை மீண்டுமிடுகிறேன். மொத்தம் 13 பதிவுகள் தனித்தனியாக நான் போட்டிருந்தாலும் இப்பதிவு இந்த நம்பிக்கை சார்ந்த விஷயங்களை ஒட்டு மொத்தமாகக் கேள்வி கேட்பதால் இப்பதிவு மட்டும் இப்போது மீள்பதிவாகிறது.


originally posted on 20th feb '06





இதையெல்லாம் கூட வாஸ்து பார்த்துதான் கட்டியிருப்பாங்களோ……..?”

ஜோதிடம் தொடர் -


மற்றைய பதிவுகள்:


1*நான் ஜோஸ்யம் பார்க்கப் போனேன்.
2* ,,,
3* ,,,
4*தேடி வந்த ஜோஸ்யர்.
5*நாடி ஜோதிடம்.
6*ஜோஸ்யம்
7*சாஸ்திரம்.
8*நேரம் .. நாள் ..
9*ராசி பலன்
10*வாஸ்து
11*எண் கணிதம்.
12* ஜாதகம்.
13*முடிவுரை.



முதலிலேயே ஓர் ஒப்புதல் வாக்குமூலத்துடன் இந்தப் பதிவை ஆரம்பிக்கிறேன். இதுவரை எழுதிய ஐந்து ஜோஸ்யப் பதிவுகளில் எனக்கு அந்த விஷயத்தில் உள்ள தொடர்பை எழுதியுள்ளேன். ஜோஸ்யம், ஜாதகம், எண் கணிதம், வாஸ்து, இது போன்ற விஷயங்களில் எனக்கு சிறிது கூட நம்பிக்கை கிடையாது. ஆயினும் ஒன்றை எதிர்ப்பதற்கு முன்பு அவைகளைப் பற்றிய விஷய ஞானம் தேவை என்பதை ஒப்புக்கொள்கிறேன். மதங்களை எதிர்ப்பதற்கு முன் அவைகளைப் பற்றிக் கொஞ்சமாவது என் அறிவை வளர்த்துக் கொண்டேன். ஆனால் இந்த விஷயங்களில் நம்பிக்கை இல்லை; அவைகளைப் பற்றிய அறிவும் கிடையாது. ஆனால் ஒன்று தெரியும். இதில் இதுதான் என்று அறுதியிட்டு ஏதும் கிடையாது; எல்லாமே கையாள்வோரின் வசதிக்கும், அறிவுக்கும் அல்லது அறிவற்றமைக்கும் ஒத்திருக்கும் என்பது என் முடிவாதலால் - சுற்றி நடப்பதை வைத்து இந்தப் புள்ளிக்கு வரவேண்டியதாயுள்ளது - இந்த அறிவை வளர்த்துக்கொள்ள முயலுவதாகவுமில்லை. ஆகவே இப்பதிவுகளில் நான் செய்யக்கூடிய factual mistakes ஏதாவது இருப்பின், அவைகளைப் பற்றிய அறிவுறுத்தலை திறந்த மனதோடு ஏற்றுக்கொள்ள தயாராக இருக்கிறேன்.

ஜோஸ்யமும், ஜாதகமும் பல ஆண்டுகளாக நம் வாழ்க்கையோடு இணைந்தே இருந்தாலும், கடந்த 20 ஆண்டுகளில் அவைகளின் வேகமும், தாக்கமும் மிக அதிகமாகத் தென்படுகின்றன. அதுவும் வேதனைக்குரிய விஷயமாக எனக்குப் படுவது: என் போன்ற வயசான ‘கேஸ்’கள் இந்த விஷயங்களில் ஆர்வம் காண்பித்தாலாவது பரவாயில்லை எனக் கொள்ளலாம்; ஏதோ போற காலத்திலயாவது, தன்னால் இனி ஏதும் பிரமாதமாக சாதிக்க முடியாது என்ற சுய நம்பிக்கை இழந்த காலத்தில், ஒரு பற்றுக்கோடு போல் இவைகள் மேல் நம்பிக்கை வைக்கிறார்கள் எனலாம். அதோடு வாழ்க்கையின் இப்பகுதியில் பிரச்சனைகளும் அதிகமாக இருக்கக்கூடிய நேரம்; ஏதாவது ஒரு கொழுகொம்பு கிடைக்காதா என்ற நப்பாசைகள் இருக்கும். அந்த கிரகம் சரியான ‘வீட்டுக்குள்’ வந்து உட்கார்ந்து விடாதா, இந்தக் ‘கல்’ என் பாரத்தை நீக்கி விடாதா, பார்த்துப் பார்த்துக் கட்டிய வீட்டின் முன்பக்கத்தையே இடித்து மாற்றினாலாவது பிள்ளைகள் வாழ்வு சிறக்காதா என்பது போன்ற ஆதங்கங்கள் இருக்கலாம். ஆனால், இப்போதெல்லாம் மிக அதிகமான இளைஞர்களே இந்த ‘நோயில்’ விழுந்து, கவலைக்குரிய நிலையில் நம் சமுதாயத்தையே நிறுத்திவிட்டார்கள். தன்னம்பிக்கை இல்லாத போது குறி, நல்ல நாள், நல்ல பெயர், ராசிக்கல் என்று மனிதமனம் போகும். வாழ்க்கைக்குள் நுழையும் முன்பே இளைஞர்கள் இதில் காலை விட்டால், அவர்கள் தன்னம்பிக்கை எங்கே போயிற்று? இப்போதே இப்படி என்றால் நாடி நரம்பு தளரும் வயதில் இவர்கள் எதையெல்லாம் நம்பி எதனெதன் பின்னே போவார்கள்?

பொதுவாகவே இந்த விஷயங்கள் ‘மதங்கள்’ மாதிரிதான்; ஊட்டப்பட்டு, செரிமானம்கூட இல்லாமல் ‘கட்டி’யாக மனசுக்குள் தங்கிவிடும். நீங்கள் என்ன கரைத்தாலும், எவ்வளவு காரண காரியங்கள், சான்றுகள் என்று என்ன கொடுத்தாலும் அவைகள் எளிதில் ஏற்றுக்கொள்ளப் படுவதில்லை. இந்த விஷங்களும் அப்படித்தான் இருக்கும். ‘நம்பிக்கை’ சார்ந்த இது போன்றவைகளில் simple logic, rationality, scientific approach எனபவை எல்லாமே வெட்டியாகக் கொடுக்கப்படும் பலியாடுகள் என்று தெரியும். இருப்பினும்…ஒரு முயற்சி…அவ்வளவே.

What is science என்ற கேள்விக்கு collection of facts based on provability and reproducibilityஎன்பதே பதில் என்பது எல்லோருக்கும் தெரிந்த ஒன்றே. ஒரு குறிப்பிட்ட அளவு வேதியப் பொருள் (A)இன்னொரு குறிப்பிட்ட அளவுள்ள வேதியப் பொருள் (B) இரண்டும் சேர்ந்து புதிய பொருள் ஒன்று (C) உண்டாகிறதென்றால் அது வட துருவத்திலும், தென் துருவத்திலும், ராமசாமிக்கும் ராகுலுக்கும் ஒரே மாதிரிதான் இருக்கும். அதில் இரண்டாவது கருத்துக்கு இடமேயில்லை. அதுதான் விஞ்ஞானம்..science.. எப்போது ஒரே விஷயத்தில் இரண்டாவது கருத்துக்கும் இடமிருக்கிறதோ அங்கே அது hypothesis-ஆக - ஒரு கருத்தாக மட்டுமே - மாறி விடுகிறது. அது சரியாகவும் இருக்கலாம்; தவறாகவும் இருக்கலாம - every coin has got two sides என்பது போல.


நான் சின்னவனாக இருந்தபோது எல்லா கிறித்துவ மாணவர்கள் போல நானும் catechism - மறைக் கல்வி - வகுப்புகளுக்குத் தவறாமல் போயிருக்கிறேன். அந்த வகுப்புகளில் Creation Vs Evolution போதிக்கப்படும். படைத்தலைப் பற்றிய சார்புள்ள கருத்துக்களே சொல்லிக் கொடுக்கப்படும். சரி..மனிதன் குரங்கிலிருந்து வந்தான் என்றே வைத்துக் கொண்டால், அந்த குரங்கு எங்கிருந்து வந்தது..சரி..அப்படியே போய் கடைசியில் அமீபாவிலிருந்து வந்தது என்று வைத்துக் கொள்வோம்..அப்போ, அந்த அமீபா எங்கிருந்து வந்தது.. தெரியாதல்லவா… அங்கேதான் இருக்கிறது ‘கடவுள்’…இப்படித்தான் போகும் அந்த வகுப்புகளில் வாதங்கள். நன்றாக இருந்தன இந்த விவாதங்கள் - அந்த வயதில்!

பின்னாளில் முதுகலை வகுப்புகளில் இதே Creation Vs Evolution பற்றிப் பேச வேண்டியிருந்தது. முதலில் படைப்பு பற்றிச் சொல்லியாகிவிட்டது. பின்பு, பரிணாமம் பற்றிப் பேச வேண்டும். நானோ உயிரினங்களில் உள்ள ‘நம்ப முடியாத, பதில்கள் தெரியாத விஷயங்கள் பலவற்றைப் பற்றி பேசினேன். ஒரு mitochondria-வின் மிக மிக நுண்ணிய அமைப்பு, செயல் திறன் , ஒரு மலரின் அழகு, அதன் அல்லி-புல்லிவட்ட அமைப்பின் நேர்த்தி, எண்ணிக்கையிலடங்கா கோள்கள், அவைகளின் ஒழுங்கு முறையான சுற்றுக்கள் - ஆச்சரியப் பட வைக்கும் இந்த நேர்த்தியானவை எல்லாம் தானாக, ‘கடவுள்’ என்ற எவ்வித supreme power இல்லாமல் வருவதற்குச் சாத்தியக் கூறுகள் ஏதும் இருக்க முடியுமா என்ற என்னை நானே கேட்டுக் கொண்டேன் என்று சொல்லி ஒரு pause கொடுத்தேன். அந்த வகுப்பில் கடவுள் மேல் மிக நம்பிக்கைகொண்ட மாணவர்கள் ( முக்கியமாக மாணவிகள்) அதிகம். அவர்களுக்கு என் ‘மன மாற்றம்’ மிகவும் திருப்தியாயிருந்தது அவர்கள் முகங்களில் நன்கு தெரிந்தது. ‘மனுஷன் திருந்திட்டான்’ என்று அவர்கள் நினைக்க ஆரம்பிக்கும்போது, எனக்கு பிரமிப்பையூட்டும் இன்னொரு விஷயத்தைச் சொன்னேன்.

அது உங்களில் பலருக்கும் ஒரு ‘ஜுஜுபி’யான காரியமாக இருக்கும். எனக்கு அன்று மட்டுமல்ல, இன்றுவரை வியப்பான விஷயங்களில் இதுவும் ஒன்று. 100 பக்கம் தட்டச்சி உங்கள் கம்ப்யூட்டரில் ஒரு விஷயம் இருக்குதென்று வைத்துக் கொள்வோம். அதை ஒரு floppy-ல் (CD எல்லாம் அப்போ எனக்குப் பரிச்சயமில்லா பெரிய விஷயம்) ஒரு icon-ஐ ‘இழுத்துப்’ போடுவதன் மூலம் வந்துவிடுகிறது. நான் அதை எடுத்து என் கணினியில் போட்டு மறுபடி ஒரு தடவை ஒரு icon-ஐ ‘இழுத்துப்’ போடுவதன் மூலம் என் கணினிக்கு வந்துவிடுகிறது. இது எனக்கு (இன்றுவரையும்) மிக ஆச்சரியமாக இருக்கிறது. நம்பவே முடியாத அளவு பிரமிப்பாக இருக்கிறது. ஆனால் இந்த பிரமிப்புக்குப் பின்னால் சரியான ஒரு விளக்கம் உண்டு. பிரச்சனை என்னவென்றால், விளக்கம் எனக்குத் தெரியாது; புரிந்துகொள்ளக் கூட அடிப்படை விவரம் தெரியாது. நாம் எப்படி இது முடியும் என்று பிரமிப்போடு கேட்கும் கேள்விகளுக்கு விடை நமக்குத் தெரியாமல் இருக்கலாம்; ஆனால் பதிலே இருக்க முடியாது என்று நினைப்பது அறிவுடைமையாகாது. நாம் அதிசயப்படும் அளவுக்குச் சில விஷயங்கள் இருப்பதாலேயே அவைகள் கட்டாயம் ஓர் அதிசய அதிசக்தியால் தான் வழிநடத்தப் படவேண்டும் என்பதில்லை என்றேன்.

இந்த ஜோதிட சமாச்சாரங்களை நம்புவோர்கள் பலரும் ஒரே கருத்தைச் சொல்லுவதுண்டு: ஜோதிடம் ஒரு விஞ்ஞானம் தான்; அது ஒரு கணித முறையில் கணக்கிடப்படும் துறை. பிரச்சனை என்னவென்றால், சிலர் அதைத் தவறாகக் கணக்கிடுவதாலேயே தவறுகள் நடந்து விடுகின்றன என்பதே அது. அவை ‘கணக்கு’ என்றால் அதில் தவறேதும் நடக்க முடியாது; விதி முறைகள், வழி முறைகள் எல்லாம் ஒரு ஒழுங்கில் இருந்தால்தானே அது ஒரு கணக்காகும்; விஞ்ஞானமாகும்? எனக்கு ஒரு வகைக் கணக்கு; உனக்கு ஒரு வகைக்கணக்கு என்றால் அது கணக்கே அல்லவே.

இன்னொன்று: விஞ்ஞான சோதனைகளில் ‘control’ என்று ஒன்று இருக்கும். ஒரு guninea pig வைத்து சோதனை நடக்கிறதென்றால் இரு வகை சோதனைப் பிராணிகளை வைத்து சோதனை செய்வதே வழக்கம். ஒரு மருந்தை ஊசிமூலம் ஏற்றி சோதனை நடக்கிறதென்று கொள்வோம். சோதனைப் பிராணிகளுக்கு - experimental group - ஊசிமூலம் அந்த மருந்து ஏற்றப்படும்; இன்னும் சில பிராணிகளுக்கு - control group - மருந்தில்லாமல் வெறும் ஊசி (placebo or sham injection) போடுவார்கள். இந்த இரண்டாவது பிராணிகள் control group ஆக இருக்கும். இது எல்லா விஞ்ஞான சோதனைகளில் மேற்கொள்ளப்படும் முறை.

வாஸ்து, ராசிக்கல், ஜாதகம் இந்த விஷயங்களிலும் (ஏன், மதநம்பிக்கைகளில் கூட) இது போல கண்ட்ரோல் வைத்து சில சோதனைகள் செய்ய முடிந்தால் எவ்வளவு நன்றாக இருக்கும். இது செயல்முறைக்கு ஒத்துவராது; முடியாது என்பதாலேயே இதை வைத்து ‘வியாபாரம்’ செய்பவர்களுக்கு நல்லதாகப் போய்விட்டது; நம்புவர்களுக்கு வசதியாகப் போய்விட்டது. வாஸ்து ‘விற்பன்னர்கள்’ இருவரிடம் ஒரே வீட்டைப் பற்றிக் கேளுங்கள். Put two questions to three teachers and they will come with four answers என்பார்கள். அதிகம் வேண்டாம் ; ஒரே ஒரு கேள்வியை ‘’வாஸ்தர்கள்’ இரண்டு பேரிடம் மூன்று முறை கேளுங்கள்…எத்தனை பதில்கள் வருமோ?

ஆனால் ஒன்று செய்யலாம். ஒரே ஜாதகத்தை சில சோதிட மேதைகளிடம் கொடுத்துக் கணிக்கச் சொல்லலாம். சோதிடம் விஞ்ஞானமாக இருந்தால் கணிப்புகள் எல்லாமே ஒரேமாதிரி இருந்தாக வேண்டும். நடைமுறையில் நான் கேள்விப்பட்ட, பார்த்த வரையில் இப்படி இருப்பதேயில்லா. ஆளாளுக்கு ஒரு பலன் என்பதே நடப்பு.

ஜாதகங்களை எடுத்துக் கொண்டால், கணிசமான இந்துக்கள் ஜாதகம் பார்த்துக் கல்யாணங்கள் நடத்த, கிறித்துவர்கள், இஸ்லாமியர்களிடம் இந்த வழக்கம் கிடையாது. நடந்து முடிந்த திருமணங்களில் நல்லது கெட்டது எல்லாமே இந்த இருவகைத் திருமண வாழ்க்கைகளிலும் இருக்கின்றன. ஜாதகம் பார்த்து திருமணம் பண்ணிக்கொண்ட தம்பதிகளின் வாழ்க்கை ‘ஒன்பதாவது மேகத்திலும்’, மற்றவர்கள் வாழ்க்கை ‘ஏழாவது நரகத்திலுமா’ இருக்கிறது. நல்லது கெட்டது என்பது வாழ்க்கையோடு இயல்பாய் இருக்கும் காரியங்கள். இதற்கு நாளென்ன செய்யும்; கோளென்ன செய்யும்; பாவம், அவைகளை விட்டு விடுவோமே!

அடுத்து: ஒவ்வொரு வித நம்பிக்கைகளின் மேல் எனக்குள்ள சந்தேகங்கள், கேள்விகள்….இவைகளைத் தனித்தனிப் பதிவுகளாக - சின்னச் சின்னப் பதிவுகளாக இருப்பினும் - பதிவேற்ற ஆசை…..







Pathivu Toolbar ©2005thamizmanam.com


Feb 20 2006 02:04 pm | சமூகம் | | edit this
14 Responses
suresh - penathal Says:
February 20th, 2006 at 2:24 pm e
தருமி சார், உங்க ஜாதகத்தைப் பார்த்தேன்.

ஏழாம் வீட்டுலே சுக்கிரனும், 23ஆம் வீட்டுலே செவ்வாயும் உக்ரப்பார்வை பார்க்கறதாலே இந்த ஜாதகம் ஜோசியம்லே எல்லாம் உங்களுக்கு நம்பிக்கை இருக்காதுன்னு கணக்கு சொல்லுது.

நீங்க உங்க டெம்பிளேட்டுலெ பேக்க்ரவுண்டா வெளிர் பச்சை குடுத்தா இந்த நிலைமை மாறும்.

Geetha Sambasivam Says:
February 20th, 2006 at 3:59 pm e
tamil panjangathil ulla surya grahanam and chandra grahanam patriya kurippukal kalam kalamaga kuripidapattu varukirathu.Atharku ungal vignanan ennaa pathil solkirathu?:???:

கோபி Says:
February 20th, 2006 at 4:08 pm e
//இந்த விஷயங்களில் நம்பிக்கை இல்லை; அவைகளைப் பற்றிய அறிவும் கிடையாது.//

சோதிடம் குறித்து மேற்கொண்டு அறிய வராஹமிஹிரர் எழுதிய “ப்ருஹத் சம்ஹிதா” படிக்கலாம். இதன் மூல பதிப்பு கிடைப்பது அரிது. சிலர் எழுதிய விளக்க உரையுடன் கூடிய ஆங்கிலப் பதிப்புகள் பெங்களூரிலும் சென்னையிலும் பெரிய புத்தகக் கடைகளில் கிடைக்கும்.

//அவை ‘கணக்கு’ என்றால் அதில் தவறேதும் நடக்க முடியாது; விதி முறைகள், வழி முறைகள் எல்லாம் ஒரு ஒழுங்கில் இருந்தால்தானே அது ஒரு கணக்காகும்;//

ஜாதகம் கணிக்கப்படுவது கணக்கின் அடிப்படையில்தான். பிறந்த தேதி, நேரம் இடம் ஆகியவற்றை எத்தனை சோதிடர்களிடம் கொடுத்தாலும் ஜாதகம் ஒன்றாகத்தான் கணித்துத் தருவர்.(கணிக்கப் பயன்படுத்திய பஞ்சாங்கம் திருக்கணிதப் பஞ்சாங்கமா அல்லது சுத்தவாக்கியப் பஞ்சாங்கமா என்பதைப் பொறுத்து சிறிய அளவிலான மாற்றங்கள் இருக்கும்)

ஜாதகத்தின் அடிப்படையிலான பலன்கள், சொல்லுகின்ற சோதிடர்களின் தரத்தையும் தேவையையும், கேட்கின்றவர்களின் நிலையையும் பொறுத்து அமைகிறது.

எனது புரிதலில்:
ஜாதகம் - கணக்கு
பலன்கள் - நிகழ்தகவு (Probability)

கோபி Says:
February 21st, 2006 at 11:29 am e
//ஏழாம் வீட்டுலே சுக்கிரனும், 23ஆம் வீட்டுலே செவ்வாயும் உக்ரப்பார்வை பார்க்கறதாலே //

:-)

உண்மையில் ஏழாமிடம் களத்திர ஸ்தானம் எனப்படும். திருமணம், வாழ்க்கைத் துணையைப் பற்றி அறிய உதவும்.

பக்கத்துல இருக்கிற எட்டாமிடம் எதிரி, மரணம், இவை பற்றி அறிய உதவும் (அஷ்டம ஸ்தானம் அல்லது சத்ரு ஸ்தானம் எனவும் சொல்வர்)

:-)

23ஆம் வீடு என்ற ஒன்று கிடையாது(12 வீடுகள்தான்).

உக்ரம் (அல்லது வக்ரம்) அடைவது என்பது ஒரு கிரகம் தன் வழக்கமான சுற்றும் திசைக்கு எதிராக சுழல்வது. வானவியலில் ஒரு கிரகம் சுற்றும் கால அளவிற்கும் சோதிடத்தில் அந்த கிரகம் சுற்றும் கால அளவிற்கும் உள்ள வேறுபாடு இந்த வக்ரகதி காலத்துக்கு ஏற குறைய சமமாய் இருக்கும்.

தருமி Says:
February 21st, 2006 at 4:26 pm e
சுரேஷ்,
எதுக்கும் இன்னும் இரண்டு சோதிடர்களைப் பாத்து கேட்டுட்டு (முக்கா முக்கா மூணு தடவை ) அதுக்குப் பிறகு கலர் மாத்தலாமா, இல்ல வேற ஏதாவது பரிகாரம் இருக்கான்னு பார்க்கணும்..

தருமி Says:
February 21st, 2006 at 4:32 pm e
Geetha Sambasivam,
aren’t you confusing astronomy with astrology?

Atharku ungal vignanan ennaa pathil solkirathu?:???: i thought it is ‘OUR vignanam’

கோபி,
“இந்த விஷயங்களில் நம்பிக்கை இல்லை; அவைகளைப் பற்றிய அறிவும் கிடையாது”// இதோடு ‘அந்த அறிவுத் தேடலிலும் ஆர்வமில்லை’ என்று சொன்னதாக வைத்துக்கொள்ளுங்களேன்.
உங்களைப் போன்றோர் -அந்த நூல்களை வாசித்தவர்கள் - சொன்னால் கேட்டுக் கொண்டால் போயிற்று.

தருமி Says:
February 22nd, 2006 at 1:46 pm e
கோபி,
அம்மாடியோவ்! பயங்கர ஆளா இருப்பீங்க போல…எல்லாமே finger tip-ல இருக்கும்போல..

சுரேஷ் ஜோக்கைக் கூட ‘பிரிச்சி மேஞ்சிட்டீங்க’

சிமுலேஷன் Says:
February 22nd, 2006 at 2:16 pm e
எனக்குத் தெரிந்த ஒருவர் தனது பெயரை மாற்றிக் கொண்டது மட்டுமல்லாது, தனது அபார்ட்மென்ட் எண்ணைக் கூட மாற்றிக் கொண்டார். (G என்ற அபார்ட்மென்டை GA என்று). சமையல் மேடையை வாஸ்து நிபுணர் அறிவுரையின் பேரில் மாற்றிவிட்டு, பிறகு சமையல் மேடைக்கு நேரே சூரிய வெளிச்சம் அடிப்பதனால், தினமும், கூலிங் கிளாஸ் போட்டுக் கொண்டுதான் சமைக்கிறார்.

Geetha Sambasivam Says:
February 22nd, 2006 at 3:16 pm e
The astrologers calculated with the help of astronomy only. The astronomy helps the astrologers the correct position of the planets during one’s birthtime and aftereffects are also calculated in this type only. If the astrologer is a good calculater and if he knows the exact position of the grahas he can absolutely tell one’s future. It is true and it is happening.

சதயம் Says:
February 23rd, 2006 at 10:25 am e
DHARUMI=4+5+1+2+6+4+1=23

23 க்கு கபாலேரியன்(சரிதானா!) முறையில் பலன்கள் இவ்வாறாக உள்ளது….”குருசந்திர யோகம் உண்டு.எண்ணத்தை செயலாக்கும் திறன்.அதிர்ஷ்டத்தின் வாசல் கதவு.செயற்கரிய செயல், சரித்திர சாதனை,அரசியலில் புரட்சி,கலைகளில் வெற்றி.ராஜ கம்பீரம் உண்டு.சுகவாழ்வு,உலக அறிவு,ஜெயசக்தி.”

ஹீப்ரு பிரமிட் முறையில் 33ம் எண் வருகிறது, மிகவும் மங்களகரமான எண், அஷ்டலக்ஷ்மி வசியம் உடைய எண், தன தான்யத்திற்கு குறைவிருக்காது

தருமி சார்,கன்சல்டேஷன் பீஸாக ஒரு டன் அன்பை உடனே அனுப்பி வைக்கவும்.

தருமி Says:
February 23rd, 2006 at 2:43 pm e
சிமுலேஷன்,
நல்ல வேளை “தினமும், கூலிங் கிளாஸ் போட்டுக் கொண்டுதான்” தூங்க வேண்டிய நிலை அவருக்கு வரலையே, அதுவரை சந்தோஷம்தான்.

geetha sambasivan,
“It is true and it is happening. ” - sorry, ma’am. i dodnt buy that. if it is true this world would be changed in a jiffy to ‘garden of Eden”

தருமி Says:
February 23rd, 2006 at 2:49 pm e
சதயம்,
என்னங்க இது, இப்படிப் பண்ணீட்டீங்க..பயங்கரமான ஆளா மாறிட்டது மாதிரி இப்போதே தோணுதுங்க..நீங்க வேற ‘அரசியலில் புரட்சி’ அப்டின்னு சொல்லிட்டீங்க…தேர்தல் நேரம் வேற.. ‘எங்க’ கட்சியில மதுரைக்கு டிக்கெட் கொடுக்கிறது மாதிரி வேற கேள்விப்பட்டேன். ஒத்துக்க வேண்டியதுதான்.
அப்புறம் இதுவேற - ‘அஷ்டலக்ஷ்மி வசியம் உடைய எண்’ சொல்லியிரிக்கீங்க.
என்ன பண்றதுன்னே தெரியலை…சொக்கா,(சதயம்) இப்படி மண்டபத்தில பொலம்ப வச்சுட்டியே..

சதயம் Says:
February 23rd, 2006 at 4:02 pm e
:தருமின்னு பேர் சூடிய பின் இந்த பலனெல்லாம் உங்களுக்கு வாய்க்கனும்னு இருக்கு போல

ஐயா, எந்த தொகுதி மேல கண்ணு வச்சிருக்கீக!, கிழக்கா, மேற்கா, மத்திய தொகுதியா?…இல்லை எங்க சமயநல்லூர் தொகுதியா?

sam Says:
February 25th, 2006 at 8:20 am e
அன்புள்ள தருமி

வெள்ளை மாளிகையில் ஒரு ஆஸ்தான சோதிடர்

சாம்

263. குசேலன் - ஒரே ஒரு சின்ன கேள்வி


குசேலன் தமிழில் மட்டும்தானே எடுக்கப்படுகிறது? வேற ஒண்ணுமில்லை. இப்பத்தான் அந்தப் படத்துப் பாட்டு ஒண்ணு கேட்டேன்.


அதில நம்ம பெருசு குஷேலன் .. குஷேலன் அப்டின்னு ரொம்ப ஷ்டைலா ஷொல்றார். அடடா .. ரொம்பவே influence ஆயிரிச்சோ. அதாவது குஷேலன் .. குஷேலன் அப்டின்னு ஸ்டைலா சொல்றார்.





அதனால் ஒரு சந்தேகம் வந்திருச்சி. ஒருவேளை இன்னும் ஏதாவது மொழியில இந்தப் படத்தை எடுக்கிறாங்களா? இல்ல, .. பெருசு வெத்தில கித்தில போட்டுக்கிட்டு அப்படி சொல்லுதா? இல்ல, .. அப்படி சொ(ஷொ)ல்றதுதான் ரொம்ப ஷ்டைலா?




தெரியாததை தெரிஞ்சிக்கிடணுமேன்னுதான் கேட்டேன். ஏங்க, உங்களுக்குப் பதில் தெரியுமா?

Monday, July 07, 2008

262. இது தசாவதாரம் விமர்சனப் பதிவு அல்ல

இது தசாவதாரம் விமர்சனப் பதிவு அல்ல. அந்தப் படம் பார்த்த கதை. அவ்வளவே.

போன வெள்ளிக்கிழமை. தங்க்ஸோடு சினிமா பார்த்திர்ரதுன்னு முடிவு செய்து, மதுரையிலேயே தசா நடக்கிறதில்ல எது நல்ல தியேட்டர் என்று நாலுபேருகிட்ட விசாரிச்சி, வீட்ல இருந்து ரொம்ப தொலைவில் - திருநகரில் - உள்ள இம்பாலா படக் கொட்டகையை முடிவு செஞ்சி அதுக்காகவே அங்க இருக்கிற தங்க்ஸின் அண்ணன் வீட்டுக்குச் செய்தி சொல்லியாச்சி. அவங்க வீட்டுக்குச் சீக்கிரமே போனாலும் படம் எத்தனை மணிக்குச் சரியா போடுவாங்கன்னு தெரிஞ்சுக்கணுமே. ஏன்னா நம்ம பதிவுலக மக்கள் எல்லோரும் ஒருமித்து சொன்ன ஒரே விஷயம் முதல் 15 நிமிடம் உலகத்தரம் அப்டின்னு. அதை மிஸ் பண்ணிடக்கூடாதே அப்டின்றதுக்காக போற வழியில் இருந்த கொட்டகைக்குப் போய் எப்போன்னு கேட்டுடலாம்னு நேரே அங்க போனோம்.

கொட்டகைக்கு முன்னால் போய் நின்னதும் வாயில்காப்பாளர் எங்களை நோக்கி ஓடிவந்தார். எப்போ படம் அப்டின்னு கேட்டோம். மதியம் இரண்டரைக்கு என்றார். காலைக்காட்சி அப்போது நடந்து கொண்டிருந்தது. டிக்கெட் எல்லாம் சுலபமா கிடைக்குமா என்று கேட்டேன். கிடைக்கும். ஆனால் இப்பவே வாங்கிக்கொள்ளுங்களேன் என்றார். சரி,இறங்கி வாங்குவோம்னு நினைத்த போதே தானே வாங்கித் தருவதாக மிக அன்பாகச் சொன்னார். இருந்தும் தியேட்டர் எப்படி இருக்கிறதென்றும் பார்ப்போமே என்று எண்ணி உள்ளே சென்றேன்.

தடபுடலாக பயங்கர மரியாதையோடு என்னோடுகூடவே காப்பாளரும் வந்தார். சீட்டு கொடுக்குமிடம் வந்தது எவ்வளவு என்றேன். காப்பாளர் எனக்கான முடிவை அவரே எடுத்துவிட்டார். 'சார், உங்கள பார்த்ததுமே நினச்சிட்டேன்; 100 ரூபாய் டிக்கெட் எடுங்க' என்றார். நம்மைப் பார்த்தாலே அப்படியா ஈனா வானா மாதிரி தெரியுது அப்டின்னு நானா நினச்சிக்கிட்டேன். இந்த கொட்டகையைக் கையைக் காட்டினவர்களோ ஒரு டிக்கெட் 50 ரூபாய் என்றுதான் சொல்லியிருந்தார்கள். அதை அவரிடமே சொன்னேன். இல்ல சார், இது பாக்ஸ்; வந்து பாருங்க அப்டின்னு கையைப் பிடிக்காத குறையா கூட்டிட்டு போனார். நானும் கூடப் போய் பார்ப்போமேன்னு போய்ட்டேன். ஒரு வாசலைத் திறந்தவர் உள்ளே அழைத்தார். உள்ளே போனதும் டக்குன்னு விளக்கைப் போட்டுட்டார். மொத்தம் 4 பேர். 4 வரிசைகளில் இரண்டிரண்டு சோஃபா. 4 பேரில் இரண்டு பேர் இளம் ஜோடி. தட தடன்னு ரெண்டும் ஒருமாதிரி எழுந்து நிமிர்ந்து உட்கார்ந்ததுகள். காப்பாளரையும் விரைந்து வெளியே இழுத்து வந்தேன். இப்படி கரடியா மாறிட்டோமே அப்டின்னேன். எனக்கு தெரியுமா, சார் அப்டின்னு அப்பாவியா கேட்டார். இந்த பாக்ஸ் மட்டும் குளிரூட்டப்பட்டது என்றார். சரின்னு மூணு சீட்டு வாங்கிட்டு வீட்டுக்குப் போய்ட்டு 2.20-க்குத் திரும்பி வந்தோம். படம் முடிந்து கொட்டகையை சுத்தப்படுத்திட்டு 2.45 மணியளவில் படம் போட்டார்கள். காப்பாளர் இப்போது மீண்டும் வந்து விளக்கு ஸ்விட்ச் எங்க இருக்குன்னு சொல்லிட்டு, வேற ஏதும் வேணுமான்னு கேட்டார்; இல்லைன்னேன். எதுன்னாலும் சொல்லுங்க,சார் அப்டின்னு ஒரே கவனிப்பு. இந்த முறை எங்க 'பாக்ஸில்' எங்களைத் தவிர்த்து இன்னும் ரெண்டு ஜோடி. அதுல ஒண்ணு .. சரி..சரி... அத விடுங்க. படத்தைப் பார்ப்போம்.

படம் எனக்குப் பிடிச்சிது; தங்க்ஸுக்குப் பிடிக்கலை. ஸ்ரேயாவும் தலைவரும் வந்து ஒரு பாட்டு பாடினா எப்படி இருந்திருக்கும்; சும்மா எல்லோரும் ஓடிக்கிட்டே, அடிச்சிக்கிட்டே இருந்தா .. என்ன இது அப்டின்னிட்டாங்க. குசேலன் கூட்டிட்டுப் போயிடவேண்டியதுதான், சிவாஜி மாதிரி.

ஒண்ணு புரிஞ்சிது. கமல் ஒரே தப்பை திரும்பவும் செஞ்சிக்கிட்டே இருக்கிறார். நானும் இந்தப் படம் அவரின் magnum opus என்றெல்லாம் சொன்னதும் என்னமோ ஏதோ என்று நினச்சிட்டேன். நம்ம பதிவர்களும் எப்படி ஒவ்வொரு 'அவதாரத்துக்கும்' வைத்த பெயர்கள் கூட எப்படி தசாவதாரத்தோடு தொடர்புள்ளன; வண்ணாத்திப் பூச்சி பறக்கிறது - choas theory - அது இதுன்னு பில்டப் கொடுத்திருந்தாங்களா, வேற மாதிரி நினச்சிட்டுத்தான் போனேன்.

போன பிறகுதான் தெரிஞ்சுது நம்ம டைரடக்கர்கள் எல்லோருமே தங்கள் படம் வெளியாவதற்கு முன் கொடுக்கும் பேட்டியில் 'இந்தப் படத்தில் எல்லோருக்கும் பிடித்த - காதல், பைட், செண்டிமெண்ட், நகைச்சுவை - எல்லாமும் இருக்கும் என்பார்களே அந்தமாதிரி படம்தான் இது அப்டின்னு. நான் வேற வித்தியாசமான genre என்று நினச்சது மாதிரி இல்லாம, இதுவும் எல்லாப் படமும் மாதிரியான 'ஒரே மாதிரிப்' படம் அப்டின்னு தெரிஞ்சிது. ஒரு விசயகாந்த் படத்தில் அவரை வில்லன் துப்பாக்கியால் சுட அது அவர் நெஞ்சில் பட்டு அப்படியே திரும்பி சுட்டவன் மேல் பாய்ந்து சுட்டவனையே கொன்றுவிடும்! இங்க கொஞ்சம் மாத்தி குண்டு பட்டு அவ்தார்சிங்கின் கேன்ஸர் சுகமாயிரும். உன் காதலன் உன்னைக் காப்பாற்ற திரும்பி வருவான் என்று சொல்லும்போது அசின் அதெல்லாம் வரமாட்டான் என்று சொல்லிக்கொண்டிருக்கும்போதே கமல் உள்ளே நுழைய, அந்தக் கணத்திலேயே கதாநாயகிக்குக் காதல் வந்திருமே அதெல்லாம் நமக்குப் புதுசா என்ன? கதாநாயகனைத் துப்பாக்கியால் எத்தனை ரவுண்டு சுட்டாலும் அப்போ மட்டும் குண்டு குறி தவறிப் போகுமே அது நாம் எத்தனை உலகத்தரமான ஜேம்ஸ் பாண்ட் படங்களில் பார்த்திருப்போம். அத்தனை பெரிய பெருமாள் சிலையையே கடலுக்குள் இருந்து கரைக்குக் கொண்டுவந்து போட்ட சுனாமி அலைகள் நம் கதாநாயகன், கதாநாயகி இருந்த படகை மட்டும் தொடாமலே சென்று விடுமே அதெல்லாம் Our film heroes are non-destructible என்ற தத்துவத்தை ருசிப்பிக்குமே, அது புதுசா என்ன?

இதெல்லாம் சாதாரண ரசிகனுக்கும் போய்ச்சேரும் விஷயங்கள். ஆனால் தன் மேதாவித்தனத்தைக் காண்பிக்கவும், நம் பல பதிவர்கள் போன்ற மேதாவிகளின் புத்திசாலித்தனத்துக்குத் தீனியாகவும் கேக் மேல் இருக்கும் icing போல் சில விஷயங்களைச் சேர்த்திருக்கிறார். அவைகள்தான் அந்த choas theory, வண்ணாத்திப் பூச்சி, ஒவ்வொரு 'அவதாரத்துக்கும்' வைத்த பெயர்கள், அந்த continuity எல்லாமுமே. இந்த முலாம் பூச்சுதான் இத்தனை காரசார விமர்சனங்களுக்கும் காரணம். இது ஒரு 'ஒரிஜினல் நயம் பொழுதுபோக்குப் படம்' அப்டின்னு முதலிலேயே சொல்லியிருந்தால் இதைவிட இந்தப் படத்துக்கு வரவேற்பு இருந்திருக்குமென நினைக்கிறேன்.

ஹே ராம் ஒரு இளைஞனின் கதை என்று மட்டும் சொல்லியிருந்தால் நன்றாக இருந்திருக்கும். அதைவிட்டு விட்டு அந்தக் கதைக்குப் பல வரலாற்றுப் பூச்சுக்கள், அரசியல் வர்ணங்கள் கொடுத்ததால்தான் தேவையற்ற விவாதங்கள் படம் வருவதற்கு முன்பே. அந்த விவாதங்களே படத்திற்கு எதிர்விளைவானது. கடும் உழைப்பும், பெரும் திறனும் பின் தள்ளப்பட்டு விட்டன. கமலின் படங்களுக்கு அவைகள் வெளியாவாதற்கு முன் கொடுக்கப்படும் hype அந்தப் படங்களைப் பற்றிய தவறான புரிதல்களையோ, எதிர்பார்ப்புகளையோ கொடுத்து மக்களைத் திசை திருப்பிவிடுகின்றன.

பாலகுமாரன் கதையான குணா நல்ல வேளை இதிலிருந்து கொஞ்சம் பிழைத்தது. சாதாரணமாக ஒரு கடத்தல் கதை போல் இருந்தாலும், பின்புலத்தில் பரமாத்மா (அபிராமி), ஜீவாத்மா (குணா) இடையிலான உறவு என்ற தத்துவமும், இன்னும் சில உள்ளடங்கிய தத்துவங்களும் படத்தின் வெளிப்படையான கடத்தல் கதைக்குள் பொதிந்து வைக்கப்பட்டன. புரிந்தால் புரிந்து கொள்ளப்படட்டும் இல்லாவிட்டில் இருக்கவே இருக்கிறது காதல் - கடத்தல் என்ற கதையாடல் என்பதால் அதிக எதிர்பார்ப்பு இல்லாமல் வந்து, அதிகப் பிரச்சனைகள் இல்லாமல் ஓடியது.

கமல் படங்களுக்குக் கொடுக்கப்படும் இந்த hype இல்லாவிட்டால் அவரது படங்கள் இன்னும் ரசிக்கப்படும் என்றே தோன்றுகிறது.

அதென்ன .. எல்லாரும் சொல்லி வச்சாப்புல தசா.வில ஜெயப் பிரதாவைப் பத்தி ஒண்ணுமே கண்டுக்கலை .. சே.. ஓல்டுன்னாலும் கோல்டு கோல்டுதான்!

Thursday, July 03, 2008

261. தசாவதாரம் - ஒரு காதோட்டம்*

*பார்வை / கண் தொடர்பானவைகளைக் கண்ணோட்டம் என்பதுபோல், ஏன்
ஒலி தொடர்பானவைகளைக் காதோட்டம் என்று சொல்லக்கூடாது.

தசாவதாரம் படம் இன்னும் பார்க்கவில்லை. ஆனாலும் பாட்டுக்களை - சில பாட்டுகளையாவது அடிக்கடி கேட்டாயிற்று. இரண்டு பாட்டு நன்றாகவே இருக்கு - முகுந்தா முகுந்தா பாட்டும், கல்லைமட்டும் கண்டால் பாட்டும். அதன்பின் கட்டாயம் ஒரு குத்துப் பாட்டு இருக்கவேண்டும் என்ற தற்கால தமிழ்ப்பட இலக்கணத்திற்கு ஏற்ப உலக நாயகனே அப்டின்னு ஒரு குத்துப்பாட்டு. அது போக கமல் பாடிய இன்னொரு பாட்டு .. அப்புறம் யாரோ ஷாலினி சிங் என்று ஒருவராம் அவர் பாடிய - என்னெவென்றே புரியாத பாட்டு ஒன்று - இப்படியாக ...

பாட்டுக்களை அக்கு வேற ஆணி வேற ஆக்கி அலசுற அளவுக்கு நமக்கு இசைஞானம் கிடையாது. ஆனாலும் படத்தைப் பற்றி எழுதினவர்களில் பலரும் இசை நன்றாக இல்லை; இசைஞானி அல்லது இசைப் புயல் செய்திருந்தால் நன்றாக இருந்திருக்கும் என்று சொல்லியுள்ளனர். அதில்தான் எனக்கு ஒரு சந்தேகம்.

எந்த இசையமைப்பாளர் என்றாலும் எல்லா பாடல்களையும் நன்றாக அமைத்துவிடுவதில்லை. (ஏனோ, எம்.எஸ்.வி.யின் "அந்தக் காலத்து" பாவமன்னிப்பும், ஞானியின் "அந்தக் காலத்து" காதல் ஓவியமும், ஏ.ஆர். ரஹ்மானின் "அந்தக் காலத்து" டூயட்டும் நினைவுக்கு வருகின்றன.இந்தப் படங்களில் எந்தப் பாடலைத்தான் சோடை சொல்ல முடியும்?) மற்றபடி, எந்த படத்திலும், ஏதோ ஐந்தாறு பாட்டில் இரண்டு மூன்று தேறும். அவ்வளவே. அந்த அளவுகோலை வைத்துப் பார்த்தால் ஹிமேஷும் தேறிவிட்டார் என்றே தோன்றுகிறது. ஆனால் எல்லோரும் நம்ம ஆளுகள் ரெண்டுபேரைப் பற்றியே சொல்லியிருக்கிறார்கள். அதில் என் கேள்வி என்னன்னா, இப்போதெல்லாம் ஏ.ஆர். ரஹ்மான் இசை அமைத்த படங்களில் எத்தனை பாட்டுக்கள் தேறுகின்றன என்பதுதான். கடைசியாக வந்த பெரிய படம் சிவாஜி. ஏதோ சூப்பர் ஸ்டார் முகத்துக்காக அந்தப் படப் பாடல்கள் அதிகமாகக் கேட்கப்பட்டனவேயொழிய மற்றபடி அந்தப் படப் பாடல்கள் எதுவுமே தேறாத வகைதான் என்பது என் எண்ணம். ஒருவேளை அவர் இப்போதெல்லாம் முழுக்கவனத்தை தன் தமிழ்ப்படப் பாடல்களுக்குக் கொடுக்க முடியாததால் இருக்கலாம். 'உலகத்தரமான' இசை கொடுக்க வேண்டியதிருப்பதால் இங்கே லோக்கல் படங்களுக்கு பழைய முனைப்போடு கொடுக்க முடியாமல் இருக்கலாம். இப்போதெல்லாம் இங்கே உள்ள இசை அமைப்பாளர்களே நல்ல பாடல்களாகவே கொடுத்துதான் வருகின்றனர். ஆனாலும் நாம்தான் நாமே மேலே தூக்கி வைத்த ரஹ்மானை இன்னும் அண்ணாந்து பார்த்துக் கொண்டே இருக்கிறோம். தமிழ்ப்படங்களைப் பொறுத்தவரை அவரின் பழைய இடத்திலிருந்து அவர் இறங்கி நாளாகிவிட்டது என்றே நினைக்கிறேன்.

ஒருவேளை இசைஞானியிடம் இந்தப் பொறுப்பைக் கொடுத்திருந்தாலாவது இன்னொரு நல்லது நடந்திருக்கும். நிச்சயமாக இரண்டு பாடல்களுக்கு மேல் நல்ல பாட்டுக்கள் கிடைத்திருக்கும். அதைவிடவும், எப்போதுமே பின்னணி இசையில் அவரது ராஜாங்கமே தனிதான். காதலுக்கு மரியாதையின் கடைசி சீன்கள் நினைவுக்கு வருகின்றன. அதே போல் பம்பாய் படத்தின் ஆழமான அந்த இறுதி கலவரக் காட்சிகளில் ரஹ்மானின் பின்னணி இசை கர்ணகடூரமாய் பார்வையாளர்களைக் காட்சியோடு ஒன்ற முடியாதபடி செய்ததும் நினைவுக்கு வருகிறது. தசாவதாரத்தைக் கொடுத்திருந்தால் அதேபோல் 'விளையாட' ரஹ்மானுக்கு நிறைய காட்சிகள் இருந்திருக்கும். நல்ல வேளை ...

*