310. மூன்று இந்திப் படங்கள்

*

A WEDNESDAY - NEERAJ PANDEY - UTV PRODUCTION

TAHAAN - SANTOSH SIVAN - DREAM PRODUCTION & SANTOSH SIVAN FILMS

MUMBAI MERI JAAN - KESSANT KAMAL - UTV PRIDUCTION




எல்லாமே சென்ற வாரம் பார்த்த படங்கள்.

எல்லாமே நல்ல படங்கள்தான். முதல் படம் எனக்கு மிகப் பிரமாதமாகத் தெரியவில்லை. நம் ஊர் பெரிய நடிகர் கமலும், அதைவிடப் 'பெரிய' இயக்குனருமான மணியும் இன்னும் தமிழ்ப்படங்களில் பாட்டு வேண்டுமா என்று கேட்டுக் கொண்டிருக்கும் இந்த நேரத்தில் அப்படி ஒரு படம் எடுத்திருக்கிறார்களே என்று வேண்டுமானால் கேட்டுக் கொள்ள முடிந்தது. மற்றபடி எனக்கு மிகவும் பெரிய படமாகத் தெரியவில்லை. (நம்ம ஊர் தமிழில் மனுஷ்யபுத்திரன் பாட்டு எழுதியிருக்கிறாராமே .. நம்ம எங்க மாறப் போறோம்?)


இரண்டாவது படம் ஒரு அழகான சின்னப் பையன்; ஒரு சின்னக் கழுதை. இதுதான் கதை.கழுதைக்காக எதையும் செய்யத் துணியும் அந்தச் சின்னப் பையன். அனுபம் கெர் இருக்கிறார். மிக மிக அழகான காமிரா. இறுதி சீன் மனதைத் தொடுகிறது. பாட்டும் ஒரு மண்ணும் கிடையாது. மிக நல்ல படம்.

ஆனால் அடுத்த படம் ...?

என்னங்க இது? யாருக்கும் உபதேசமில்லை. அழகான ஒரு படம். intermission சமயத்தில் ஒரு பாட்டு மாதிரி ஒண்ணு இருந்தது. போனா போகட்டும்; கடைசியில் டைட்டில் போடும் நேரத்தில் ஒரு பழைய பாட்டு ஒன்று. போனா போகட்டும்.

ஆனால் மற்றபடி என்னமாதிரியான படம். ஒரே நேரத்தில் ஏழு இடத்தில் பம்பாயில் ஒரு விபத்து - குண்டு வெடிப்புதான். முகத்தை ஒரே இறுக்கமாக வைத்திருக்கும் மாதவன், தன் காதலனை இழந்த ஒரு பெண், இரு போலீஸ்காரர்கள், ஒரு டீ விக்கும் (Irfaan Khan) தமிழன் (?), ஒரு சந்தேகப் பிராணி, --- அடடே .. என்ன பாத்திரங்கள்.

ஒவ்வொருவருக்குள்ளும் எழும் எண்ணங்கள் .. அவைகள் மாறும் நேரங்கள் .. அந்தக் கடைசி நேரத்து இரு நிமிடத் துளியளவு மெளனம் ... இதுதான் உலகம் என்று உணரும் மாதவன்; தன் கடைசி போலீஸ்கார வாழ்க்கையைத் துறக்கும் அந்த வயதான போலீஸ்காரர், அவரது ஜூனியரோடான அவரது கடைசிச் சந்திப்பு; தன் தவறால் உயிரழந்து போய்விடுவாரோ என்று நினைத்த அந்தப் பெரியவருக்குக் கார் பிடித்து ஒரு பூ கொடுக்கும் அந்தத் தமிழன்; தன் சந்தேகத்தால் பலரை இழக்க நினைத்த அந்த சந்தேகப் பிராணி, அவரது சந்தேகம் அந்த முஸ்லீமின் தாயைச் சந்தித்த நிமிடத்திலேயே கறைந்த அவனுக்கு தனக்கு பிஸினஸ் தரும் அந்த முஸ்லீம்; ஒரு முஸ்லீமை வழக்காமச் சந்திக்கும் டீக்கடை ... ஒவ்வொன்றும் அருமையான சித்தரிப்பு. இது படம்... இல்லை, இதுதான் படம்.


பேசாமல் இனி தமிழ்ப்படம் பார்ப்பதை நிறுத்திவிட்டு இந்திப் படம் மட்டும் பார்க்கலாமோவென்று தோன்றிவிட்டது. பல்லாண்டுகளாக இந்திப் படம் பார்க்காமல் இருந்துவிட்டு Black பார்த்தவுடனேயே இந்த எண்ணம் வந்தது உண்மைதான். ஆனால் இந்த மூன்று படங்களுமே மிக நேர்த்தி. இந்த மூன்று படங்களில் இரண்டு படம் தயாரித்த UTV-க்கு என் மரியாதை.

நாம் எப்பதான் உயரப் போகிறோமோ?



*