561. A SUFI MESSAGE ...

*

http://www.thehindu.com/opinion/op-ed/article3294318.ece

இன்று - 9.4.12 - இந்துவில் வந்துள்ள செய்தி ஒன்றின் சில பகுதிகளைக் கீழே தந்துள்ளேன் - எனது சில கருத்துக்களோடு.

இச்செய்தியில் இஸ்லாமியத்தில் இருக்கும் இரு வேறு கோட்பாடுகளைப் பற்றிய கருத்துக்கள் இடம் பெற்றுள்ளன. ஒன்று - சூபியிசம்; இரண்டாவது - வஹாபியிசம்.

சூபியிசம்      - மனித நேயத்தின் பாற்பட்ட ஒரு தத்துவம்.
வஹாபியிசம் - புத்தகத்தின் பாற்பட்ட ஒரு தீவிரம்.

Sufism  - A compassionate and all-embracing passion.
Wahabism- A rigid and all-hating practice.

Sufism  - More importance to other humans.
Wahabism- Least importance to this life.

Sufism  - Love thy neighbour.
Wahabism- 'Jihad' a war cry.

சூபியசத்தால் சகோதரர்களாக யாரையும் பார்க்க முடிகிறது
வஹாபியிசத்தில் மூமினும் காபிரும் விலகல் கோட்டுக்கு இரு புறமும்.
 

Lofty symbolism: 

Pakistan President Asif Ali Zardari 

at the shrine of Khwaja Moinuddin Chishti in Ajmer 

on Sunday. 

A Sufi message from a Pakistani President

*The appearance of such a large Pakistani delegation at the Sufi Saint Khwaja Moinuddin Chisti's shrine in Ajmer will strike a chord with an overwhelming majority of Pakistanis who are more comfortable with the soft, humane message of the Sufis compared with the vengefulness that Hafiz Saeed represents. (சூபியிசத்தையும் வஹாபியிசத்தையும் கட்டுரை ஆசிரியரே அழகாக கூறிவிட்டார்.)

*Contrary to popular perception, the rapid spread of Islam across the length and breadth of India was primarily the handiwork of Sufis. The message the Sufis sought to communicate offended nobody: oneness of Being (Wahdat ul Wajood), equality of men, Love as a universal value. (முழு மனித நேயம்.)


*Egalitarian Rungs of the stratified Hindu order found the egalitarianism of Sufi Khanqahs, ashrams, hospices, compelling. The first-time visitors to the hospice were overwhelmed by the hospitality. The cuisine was custom made for universal consumption. It was not just vegetarian but care was taken to avoid garlic and onion too which some Hindu sects abstain from. (இதற்குப் பெயர் தான் மனித நேயம்.)


*If there was one dogma the Sufis lived by, it was their total aversion to Kings and Sultans or those who sat at the top of the feudal heap. (ஐம்பது வயதுக்கு மேல் செத்துப் போன ஒரு செளதி இளவரசனுக்காக இங்கே இரங்கல், அதுவும் ஒரு அகால மரணம் என்ற செய்தியோடு இரங்கல் செலுத்த மாட்டார்கள்!!)


*It was part of their spiritual training to harmonise totally with the cultural environment of whichever place they had made their home. They accepted and adopted the local culture. (பொங்கல் விழாவில் கலந்து கொள்ளாமல் இருக்க ‘இவர்கள்’ கொடுக்கும் தத்துவங்கள் நினைவுக்கு வருகிறது! பாவம்.)


*Their contribution therefore to folk, popular and classical art forms was immense. For instance, Hazrat Amir Khusro, principal disciple of Hazrat Nizamuddin Aulia, invented the sitar, tabla, ragas. And, by experimental fusion of Hindvi and Persian, he virtually laid the foundation of what later came to be recognised as Urdu. For popular participation, there were always the Qawwalis, with trance inducing rhythms deftly employed between spiritual and romantic lyrics. (இசை, பாட்டு எல்லாம் உண்டு. அதையெல்லாம் ‘சீச்சீ..’ என்று சொல்லும் “மேதாவித்தனம்” இங்கு இல்லை போலும்!)


*It was in pursuance of the trend set by the Sufis that every great Urdu poet proceeded to strengthen sub-continental syncretism. Hasrat Mohani always followed up his “haj” by a visit to Barsana for a “darshan” of Radha, because it was a belief he fancied that God had sent prophets to every country and the one he sent to India was Lord Krishna! (’பக்தி’ கடவுளையும் மனிதனையும் இணைக்கும்; இசை அதற்குப் பாலமிடும்.)


*Quite naturally, the rapid expansion of this spectacular, colourful Islam, far removed from the arid rigidity of Najd in Saudi Arabia, invited a puritanical reaction. (ஹா! puritanical !!! அப்டி ஒண்ணு இருக்கோ!ஆனால் நம் ‘சகோ’க்கள் சவுதிக்கு கை கால்களில் சங்கிலி போடாத அடிமைகளாகத்தானே இருக்கிறார்கள்.)


By and large, Islam in Afghanistan, Kashmir, North West Frontier Province, other parts of Pakistan and India has, for years, been cloaked in colours of Sufism. (இதுவரை இருந்து வந்துள்ள சகோதரத்தன்மைக்கு இதுதான் காரணமாக இருந்திருக்க முடியும். ஆனால வஹாபியசம் மனிதர்களை மூமீன் - காபிர் என இரண்டாகப் பிரித்தே வைத்திருக்கும். வேற்றுமைகளை வளர்க்கும்; பகைமையை மூட்டும்.)


*But it was the manufacture of Wahabism in Afghanistan (அதுதான் வஹாபியிசம் இந்த ‘அழகில்’ இருக்கிறதா?!அப்போ, வஹாபீயினர் தாலிபான்களின் ‘குலக் கொழுழ்ந்துகள்’ என்றல்லவா பொருள். ஒசாமாவின் ‘தவப் புதல்வர்கள்’ அல்லவா இவர்கள்?) to fight the Soviet Union which was at the bottom of recent Islamic upheavals, of which 9/11 and its aftermath are landmarks of Islamic extremism.(வஹாபிசத்தின் ‘திருவிளையாடல்’.)


* But a backlash from the Afghan war reached its crescendo with the fall of the Lal Masjid in Islamabad in 2007. Extremism has remained on a plateau.


*Hafiz Saeed is currently the most high profile representative of this extremism which is linked to Wahabism first manufactured in Afghanistan in 1980. (பொறந்த இடமும் சரியில்லை; வளர்ந்து, படர்ந்து வரும் முறையும் சரியில்லை ... )


*In India, Deoband is a harmless reform school. But in Pakistan, Deobandi/Salafi alliance is embarked on a vicious Jehad for the soul of the nation.(நம் அச்சத்திற்கே அதுதானே காரணம்.)

-----------------------------------------------------

சிறு வயதில் இஸ்லாமியத் தெருவில், இஸ்லாமிய நண்பர்களோடு நான் இருந்த போது இல்லாத வித்தியாசம் கடந்து சில ஆண்டுகளில் அதிகமாகத் தெரிகிறது.  வேணுமோ வேண்டாமோ தங்களைத் தனியாகப் பிரித்துக் கொண்டு, முன்பில்லாத அளவிற்கு ஆண், பெண்கள் தங்கள் தனித்த அடையாளங்களோடு இருப்பது இந்த வஹாபிய வளர்ச்சியின் காரணம் என்றே நினைக்கிறேன். பதிவுலகமும் 35-40 ஓட்டுகளுடன் இப்போது மிகக் காரசாரமாகவே இருக்கிறது.  அந்த ஓட்டுக்கள் அவர்கள் எவ்வளவு “கட்டுக் கோப்புடன்” இருக்கிறார்கள் என்ற உண்மை உடைத்துக் காண்பிக்கிறது

இந்து மதத்தைப் பற்றியோ, வேறு எதைப் பற்றியோ யாராவது எழுதினால் ஒரு பெரிய கூட்டமே அதற்கு ஆதரவாகவோ, எதிர்ப்பாகவோ வருவது என்பதை இதுவரை பதிவுலகத்தில் பார்த்ததில்லை.  ஆனால் இந்த 35040 பேருக்கு  அவர்கள் கொள்கைகளுக்கு மாறான எந்த ஒரு விஷயமும் அவர்களின் ஒட்டு மொத்த சத்தத்திற்கு அடங்கிப் போக வேண்டும் என்ற எண்ணம் அவர்கள் மனதில் இருக்கிறது. தமிழ் மணத்திலேயே அதைச் சந்திக்கவில்லையா?  தேவையில்லாத arm twisting ... சில பயமுறுத்தல்கள் .. தமிழ்மணத்திற்குத் தடை ...

தேவையில்லாத அச்சங்களை மட்டும் தான் அவர்களால் உருவாக்க முடியும். நிச்சயமாக இதுபோன்ற சத்தங்களால் அவர்கள் மார்க்கத்தின் பக்கம் யாருக்கும் இதனால் ஈர்ப்பு ஏற்படாது; விலகிச் செல்லவே பலருக்கும் விருப்பம். தோழமையோடு வாழ மதங்கள் குறுக்கீடு என்பதைப் பார்த்தாகி விட்டது. 

மக்கள் மனதில் “மதங்கள்” குறைய வேண்டும். வாழ அதுவே வழி.












*