*
*
தொடரின் மற்றைய பதிவுகள்:
1.
2.
3.
4.
5.
6.
7.
8.
முதலில் பதிந்த நாள்: 23.08.05
சில வேண்டுகோள்கள்:
என் வயது தெரிந்துவிட்டதால் என் வயதுக்கு மட்டுமாவது மரியாதையைக் கொடுக்க வேண்டிய கட்டாயத்தை உங்கள் எல்லோருக்கும் கொடுத்துவிட்டேன் போலும். வலைஞர்களுக்குள் வயதென்ன வயது? என் அப்பா சொல்வதுபோல் கழுதைக்குக் கூடத்தான் வயதாகிறது! ஆனாலும், உங்களுக்கு கஷ்டமாக இருக்கலாம்தான்; அதற்குத்தானே புனைப்பெயர் வைத்துக் கொண்டிருக்கிறேன். ஆகவே இந்த சார், அய்யா எல்லாம் இல்லாமல் 'தருமி' என்றுமட்டும் எல்லோரும் என்னை அழைத்தால் நானும் கொஞ்சம் 'நார்மலாக' இருக்கமுடியும். So, it is a deal, okay!
இந்தத் தலைப்பில் நான் எழுதும் கட்டுரையை ஒரு தொடராக 4 - 5 பகுதிகளாக எழுதுவதாக ஒரு திட்டம். இந்த கட்டுரையின் ஆங்கில ஆக்கம் ஆரம்பித்து ஏறக்குறைய நான்கைந்து ஆண்டுகளுக்கு மேலாகிவிட்டது. எங்கள் கல்லூரியில் open house ஒன்றை நண்பர்கள் சிலருடன் நடத்தும்போது அதில் பேசுவதற்காக என்று தயாரிக்க ஆரம்பித்து வளர்ந்துகொண்டே வந்த கட்டுரை அது. 'இங்கு' வந்தபின் 'இந்தக் கருத்துக்களையும்' எழுதக்கூடிய இட்ம் என்பதறிந்து எழுதலானேன். ஏதோ நல்லடியாருக்காகவே நான் எழுதுவதுபோல் யாரும் நினைத்துக்கொள்ளக்கூடாது. அதேபோல இது எந்த ஒரு மதத்தையும் தாக்குவதற்காக அல்ல - எல்லா மதத்தையுமே முடிந்தவரை, எனக்குத் தெரிந்தவரை அலசுவதற்காகவே எழுதப்படுகிறது. கிறித்துவனாகப் பிறந்ததால் முதலில் அந்த மதமும், அதை ஒட்டியே வந்த மதம் என்பதால் அடுத்ததாக இஸ்லாமும் என் பார்வையில் முக்கிய இடம் பெறும். தவறுகள் - factual mistakes - சுட்டிக்காட்டப்பட்டால் உடனே திருத்திக் கொள்கிறேன். கருத்துக்கள் தவறு என்று நீங்கள் நினைத்தால் நினைத்துக்கொள்ளுங்கள்; அது உங்கள் உரிமை. உங்களின் அந்தக் கருத்துக்களை ஏற்பதும், ஏற்காதிருப்பதும் என் உரிமை.
எழுதப்படும் கட்டுரைகளில் நான் அவ்வப்போது எழுதி வரும் விஷயங்களை மட்டும் வைத்து, ஆதரவாகவோ, எதிராகவோ உங்கள் கருத்துக்களைப் பதிவிட அழைக்கிறேன். நான் எழுதாத கருத்துக்களைப் பற்றி கட்டுரையின் முடிவில் எல்லோருமாக பொதுவாக விவாதிப்போமே. அப்போதுதான், உடனுக்குடன் பதில் சொல்லவேண்டிய கருத்துக்கள் தவறாது இடம்பெரும்; விவாதங்கள் 'சுடச்சுட'வும் இருக்கும்! சுடச்சுட இருப்பது 'சூடாகவும்' இருக்க வேண்டியதில்லையே!
ஞானபீடம் அவர்களின் பின்னூட்டத்திற்கு என் பதில்:
'யோபு' கதையைப் படிக்கச்சொல்லியிருந்தீர்கள்; தெரிந்த கதைதான்; இருந்தும் படித்தேன். இப்போது படித்தபோது மனதில் எழுந்த கேள்வி: இந்தக்கதை அப்படியே நம்ம ஊரு அரிச்சந்திரன் கதைதானே. இரண்டுக்கும் நடுவே 6 வித்தியாசங்கள் கூட கிடையாது, இல்லையா? அரிச்சந்திரன் கதையில் at least, moral of the story என்று ஒன்று இருக்கிறது. எல்லாம் interesting ஆன கதைகள்.
யோனாவின் கதை - திமிங்கிலத்தின் வயிற்றில் மூன்று நாட்கள் - இதுபோல் எந்த மதத்தில்தான் கதைகள் இல்லை? இந்தக் கதையை அடுத்த மதத்தினர் நம்புவார்களா? இது உங்கள் மதக் கதை; நீங்கள் நம்புவீர்கள். நரி பரியான இந்துக்கதையை நீங்கள் நம்புவீர்களா?
உன்னதப்பாட்டு, பிரசங்கியும் நமக்கு இங்கு தேவையில்லையென்று நினைக்கின்றேன்.
நல்லடியாரின் பின்னூட்டத்திற்கு என் பதில்:
நான் ஒரு கேள்வி என் கட்டுரையில் கேட்டிருந்தேனே -
"ஒரு பேச்சுக்காகவேகூட, உங்களால் உங்கள் மதத்தைத் தவிர அடுத்த மதம் உண்மையானதாக இருக்கக்கூடும் என்று ஒத்துக்கொள்ள முடியுமா? Can you accept for the sake of argument that a faith other than yours could be the RIGHT one?" -
இதற்கு உங்கள் பதில் என்ன?(1)
//நல்லவை நடந்தால் அதற்கு 'தானே' காரணமென்றும், கெட்டவை நடந்தால் பிறர் (இளிச்சவாயர்?)மீதோ அல்லது யாரும் கிடைக்காவிட்டால் கடவுள் மீதோ போடுவது மனிதனின் இயல்பு.//
அப்படியே மாற்றிச்சொல்கிறீர்கள். கிறித்துவ மதத்தைப் பொருத்தவரை உலகில் நடக்கும் நல்லவை எல்லாவற்றிற்கும் தூய ஆவி காரணம்; மற்றவற்றிற்கு சாத்தான் காரணம். நிச்சயம் உங்கள் மத நம்பிக்கைப்படி நல்லவை அல்லாவிடமிருந்து வருவதாகத்தானே நம்புகிறீர்கள்? மறுபடியும் தயவு செய்து என் முதல் கட்டுரையில் நான் சொல்லியுள்ள predeterminism பற்றி படித்தால் உங்கள் கேள்வியில் உள்ள கருத்து தவறெனப் புரியும்.
"நல்லதும் கெட்டதும் கடவுளால் தீர்மானிக்கப்பட்டு, வேதமும் தூதரும் அனுப்பப்பட்டு, சிந்திக்க மூளையும் கொடுத்து, நல்லது செய்தால் சுவர்க்கமென்றும், தீயது செய்தால் நரகம் என்றும் போதித்து, மனிதன் செய்யும் தவறுகளுக்கு கடவுள் மட்டுமே பொறுப்பு எனச்சொல்வது பாரபட்சமாக இல்லையா?"
predeterminism vs omnipotence - பற்றிய எனது விவாதம் இதற்குப் பதிலாக அமையவில்லையா? இந்தக் கருத்துக்கும் உங்கள் பதிலை எதிர்நோக்குகிறேன் (2)
"எல்லா மதங்களும், தத்துவங்களும் நல்ல நோக்கத்தில்தான் போதிக்கப்பட்டன. அதனை பிரயோகப்படுத்தும் முறையில்தான் மனிதன் வேறுபடுகிறான்."
இதற்குரிய பதிலுக்கு நீங்கள் என் முடிவுரை வரை பொறுக்கவேண்டும்.
"கடவுளை மறுப்பவர்களெல்லாம் நல்லவர்கள் என்ற முடிவுக்கு வர எந்த முகாந்திரமும் இல்லை." யார் சொன்னது கடவுளை மறுப்பவர்களெல்லாம் நல்லவர்கள் என்று??!!
உங்கள் ப்ளாக்கின் முகவரியாக உங்கள் குரான் வாசகம் ஒன்று கொடுத்திருக்கிறீர்களே, அதேபோல, பைபிளில் 'உனக்கு உன் அயலான் என்ன செய்யவேண்டுமென்று நீ நினைக்கிறாயோ, அதை நீ அவனுக்குச் செய்துவிடு" என்று சொல்லியுள்ளது. எனக்கு பைபிளில் மிக மிக பிடித்த வாசகம் இது.
மனிதநேயம் மட்டுமே ஒரு மனிதனை, மனிதனாக, நல்லவனாக வைத்திருக்க முடியும்; மதங்களல்ல - எம்மதமாயினும்! (இந்த இடத்தில் எனது 10 / 9 கட்டளைகளில் முதலாவது கட்டளையைச் சொல்வது நன்கிருக்கும் என்று எண்ணுவதால் அதைத் தருகிறேன்: Dont try to become a god in vain; be a man - fist and last
"தருமி சார், உங்கள் முந்தைய மத நம்பிக்கை தவறு என்ற முடிவுக்கு வர சுமார் 45 வருடங்கள் எடுத்துக் கொண்ட நீங்கள், கடவுள் மறுப்பே சரியென்று எப்படி உடனே முடிவுக்கு வந்தீர்கள்?" -
- கொஞ்சம் சரியாக வாசித்துவிடுங்கள்: 40-43 வருடம் நம்பிக்கையோடானது. பிறகு, ஏறத்தாழ 10 ஆண்டுகளில் மன மாற்றம். இதுதான் என் பரிணாமம் என்று எழுதியிருந்தேனே!
"வெவ்வேறான மனிதர்களை கடவுள்தான் படைத்தான் (அல்லது குரங்கிலிருந்து வந்தான் என்றாலும்) ஒருவன் நல்லவனாகவும் மற்றொருவன் கெட்டவனாகவும் இருப்பது ஏன்?"
- ஒருவன் ஏழையாகவும், மற்றொருவன் பண்க்காரனாகவும், ஒருவன் மொடாக்காகவும், இன்னொருவன் புத்திசாலியாகவும் இருப்பது ஏன்? கடவுள் ஏன் இப்படி படைத்தார் ? - என்று இன்னும் நிறைய கேட்கலாமே! ஆனால், இது எல்லாம் நல்லடியார் பதில் சொல்ல வேண்டிய கேள்விகள். விஞ்ஞானக் கேள்வியாகக் கேட்டால் genome, genes, D.N.A. எல்லாம்தான் இந்த variations-க்குக் காரணம் என்று என்னைப்போன்ற infidels சொல்லுவோம்; உங்களைப்போன்ற நம்பிக்கைவாதிகள் இந்த வேறுபாடுகளுக்கு என்ன பதில் கொடுப்பீர்கள். கடவுள் ஏன் இந்த வேறுபாடுகளோடு மனிதர்களைப் படைத்தார்? தருமி இப்படி infidel-ஆக இருப்பதற்கும், நல்லடியார் ஆழ்ந்த இஸ்லாமியராக இருப்பதற்கும் யார் / எது காரணம். "எல்லாம் அவன் செயல்" (predeterminism) என்பது உண்மையென்றால்....?
"தேடல்களின் தொடர்ச்சி பகுத்தறிவா? தேடியதில் முடிவுக்கு வருவது பகுத்தறிவா?"
- இல்லாமல் வேறென்ன, சொல்லுங்கள். எனது தேடல், தொடர் தேடல் என்று சொல்லியுள்ளேன். like science. Science never puts a 'full stop'; it always ends with a comma . தொடர் தேடல் - இலக்கணக் குறிப்பு: வினைத்தொகை தானே !!
ஞானபீடம், நல்லடியார் - உங்கள் பின்னூட்டத்திற்கு வார்த்தைக்கு வார்த்தை பதிலளிக்க முயற்சி செய்துள்ளேன்; பழிக்குப் பழி...அதாவது, வாதத்திற்கு வாதம்..?
over to chennai !
தருமி,
ReplyDeleteஎனது முந்தைய பின்னூட்டம் உங்களுக்கு மட்டுமாக எழுத்துக் கொள்ள வேண்டாம். உங்கள் பதிவில் இடப்பட்ட பிறரின் பின்னூட்டங்களையும் மனதில் கொண்டு எழுதியவை. இனி, யாருக்கு பின்னூட்டமிடுகிறேனோ அவர்களின் பெயரை குறிப்பிட்டு சொன்னால் இத்தகைய குழப்பமில்லை என நினைக்கிறேன்.
மேலும் இந்த பதிவு எனக்காக எழுதப்பட்டது என நான் நினைக்கவில்லை. சரி, உங்கள் கேள்விக்கு வருவோம்.
//ஒரு பேச்சுக்காகவேகூட, உங்களால் உங்கள் மதத்தைத் தவிர அடுத்த மதம் உண்மையானதாக இருக்கக்கூடும் என்று ஒத்துக்கொள்ள முடியுமா?//
இதற்கு நான் என் பதிவிலேயே ஓரளவு விளக்கியுள்ளேன் என நினைக்கிறேன்
யூதமும், கிறிஸ்தவமும் இஸ்லாத்திற்கு முந்தைய மதங்கள் என்பது மட்டுமல்ல அவையும் அல்லாஹ்வால் தூதரும், வேதமும் அனுப்பப்பட்ட உயர்ந்த மதங்கள் என நான் சொல்லவில்லை. குர்ஆன் சொல்லுகிறது:
35:31 (நபியே!) நாம் உமக்கு வஹீ மூலம் அறிவித்துள்ள இவ்வேதம் உண்மையானதாகவும், தனக்கு முன்னால் உள்ள (வேதத்)தை மெய்ப்பிப்தும் ஆகும்.
46:12 இதற்கு முன்னர் மூஸாவின் வேதம் ஒரு இமாமாகவும் (நேர்வழி காட்டியாகவும்) ரஹ்மத்தாகவும் இருந்தது. (குர்ஆனாகிய) இவ்வேதம் (முந்தைய வேதங்களை) மெய்யாக்குகிற அரபி மொழியிலுள்ளதாகும்.
2:87 மேலும், நாம் மூஸாவுக்கு நிச்சயமாக வேதத்தைக் கொடுத்தோம். அவருக்குப்பின் தொடர்ச்சியாக (இறை) தூதர்களை அனுப்பினோம். இன்னும், மர்யமின் குமாரர் ஈஸாவுக்குத் தெளிவான அத்தாட்சிகளைக் ரூஹ{ல் குதுஸி (என்னும் பரிசுத்த ஆத்மாவைக்) கொண்டு அவருக்கு வலுவூட்டினோம்.
3:3 (நபியே! முற்றிலும்) உண்மையைக் கொண்டுள்ள இந்த வேதத்தைப் (படிப்படியாக) அவன் தான் உம் மீது இறக்கி வைத்தான். இது-இதற்கு முன்னாலுள்ள (வேதங்களை) உறுதிப்படுத்தும் தவ்ராத்தையும் இன்ஜீலையும் அவனே இறக்கி வைத்தான்.
//நல்லவை அல்லாவிடமிருந்து வருவதாகத்தானே நம்புகிறீர்கள்? //
இல்லை. நன்மையும் தீமையும் அல்லாஹிவின் புறத்திலிருந்தே வருகின்றன என நம்புகிறோம்.
10:49 (நபியே!) நீர் கூறும்: 'அல்லாஹ் நாடியதைத் தவிர எனக்கு எவ்விதத் தீமையோ, நன்மையே, எனக்கே செய்து கொள்ள, நான் எவ்வித அதிகாரமும் பெற்றிருக்கவில்லை.
39:49 மனிதனை ஏதேனும் ஒரு துன்பம் தீண்டுமானால் அவன் நம்மையே (பிரார்த்தித்து) அழைக்கிறான்¢ பிறகு, நம்மிடமிருந்து அவனுக்கு ஒரு பாக்கியத்தைக் கொடுத்தோமானால்¢ அவன்: 'இது எனக்குக் கொடுக்கப்பட்டதெல்லாம், என் அறிவின் காரணமாகத்தான்!" என்று கூறுகின்றான். அப்படியல்ல! இது ஒரு சோதனையே - ஆனால் அவர்களில் பெரும் பாலோர் (இதை) அறியமாட்டார்கள்.
//40-43 வருடம் நம்பிக்கையோடானது. பிறகு, ஏறத்தாழ 10 ஆண்டுகளில் மன மாற்றம். இதுதான் என் பரிணாமம் என்று எழுதியிருந்தேனே!//
//எனது தேடல், தொடர் தேடல் என்று சொல்லியுள்ளேன்//
எனில் முடிவுதான் என்ன?
//genome, genes, D.N.A. எல்லாம்தான் இந்த variations-க்குக் காரணம் என்று என்னைப்போன்ற infidels சொல்லுவோம்; உங்களைப்போன்ற நம்பிக்கைவாதிகள் இந்த வேறுபாடுகளுக்கு என்ன பதில் கொடுப்பீர்கள்.//
சரி உங்கள் வாதப்படி ஜீன் & DNA என்று வைத்துக் கொண்டாலும், அந்த ஜீன் & DNA ஏன் இந்த மாற்றத்தைக் கொடுக்கின்றன என விளக்குங்கள்.
நீங்கள் 'ஜீனை' நம்புகிறீர்கள். நாங்கள் ஜீனையும் படைத்தவனை நம்புகிறோம்.
நான் எனது நம்பிக்கைகளைப்பற்றி சொல்லும் போது குர்ஆனையும், ஹதீஸையும் மேற்கோள் காட்டுவது தவிர்க்க முடியவில்லை. தொடருங்கள் தொடருகிறேன்
//* நான் ஒரு கேள்வி என் கட்டுரையில் கேட்டிருந்தேனே -
ReplyDelete"ஒரு பேச்சுக்காகவேகூட, உங்களால் உங்கள் மதத்தைத் தவிர அடுத்த மதம் உண்மையானதாக இருக்கக்கூடும் என்று ஒத்துக்கொள்ள முடியுமா? Can you accept for the sake of argument that a faith other than yours could be the RIGHT one?" -
இதற்கு உங்கள் பதில் என்ன?(1)
*//
ஐயா, ஒரே காலத்தில் பல மதங்கள் தோன்றவில்லை. (நான் வேதத்தை அடிப்படையாகக் கொண்ட மதங்களைப் பற்றி பேசுகின்றேன் புராணங்களை அல்ல) ஒன்றன் பின் ஒன்றாக பல காலங்களுக்குப் பிறகுதான் மதங்கள் உண்டானது. இது ஏன் என்று ஆராய்ந்தீரா? வழிகேடர்கள் அம்மதத்தில் உள்ள உண்மைகளை திரித்து பொய்களைப் புகுத்தி அதையே வேதமாக கூறி மக்களை ஏமாற்றி அவர்களையும் வழி கெடுத்தப்பின் தான் முற்றிலும் உண்மையைக் கொண்ட இன்னொரு மதம் அம்மக்களிடத்தில் உருவாகின்றது. அப்படி இருக்கும் பொழுது முன் சென்ற மதத்தை எப்படி நீங்கள் கூறியவாறு இன்றும் உண்மையானதாக இருக்கக் கூடும் என ஏற்றுக் கொள்ள முடியம்? விஷம் அல்லவா கலந்துவிட்டது. அதற்கு மாற்றமாக ஒரு மார்க்கம் கிடைக்கும் பொழுது அதை ஏற்றுக் கொள்ள வேண்டியதுதானே அறிவுடைமை?
//* "வெவ்வேறான மனிதர்களை கடவுள்தான் படைத்தான் (அல்லது குரங்கிலிருந்து வந்தான் என்றாலும்) ஒருவன் நல்லவனாகவும் மற்றொருவன் கெட்டவனாகவும் இருப்பது ஏன்?"
- ஒருவன் ஏழையாகவும், மற்றொருவன் பண்க்காரனாகவும், ஒருவன் மொடாக்காகவும், இன்னொருவன் புத்திசாலியாகவும் இருப்பது ஏன்? கடவுள் ஏன் இப்படி படைத்தார் ? - என்று இன்னும் நிறைய கேட்கலாமே!" *//
கேட்கலாமே? கேள்விதானே? கேள்வி ஞானம் சிந்தனையைத் தூண்டும் தானே? அதுதானே மனிதனுக்குரிய தனித்தன்மை? அதனால் தானே அவனுக்கு சொர்க்கமும், நரகமும்? ஆடு, மாடுகளுக்கெல்லாமா இந்த வாழ்கை? இப்படியே சிந்தித்துக் கொண்டு போனால் உங்கள் சிந்தனை நல்லமுறையில் இருந்தால் மேலே நீங்கள் கேட்ட கேள்விக்கு விளக்கம் கிடைத்திருக்கும். இது யாருடைய தவறு? உங்களுடையதா? அல்லது கடவுளுடையதா?
தன் சிந்தனையை நல்வழியில் செலுத்துபவன் நல்லதை அடைந்தான். அப்படியென்றால் அவனுக்கு தீயவழியில் சிந்திக்கத் தெரியாதா? தெரியும் ஆனால் அவன் அதை நாடவில்லை. இதைப்போன்றதுதான் ஏழை, பணக்காரன், நல்லவன், கெட்டவன், அறிவாளியாகவும், அறிவிலியாகவும் இருப்பதற்கு தனது சிந்தனை, முயற்சியை அவன் பயன்படுத்த வேண்டும். வாழைப்பழத்தைக் கொடுத்து அதை உண்னும் முறையை சொல்லிக் கொடுக்கத்தான் முடியும். வாயில் வைத்து ஊட்டி உடவும் வேண்டுமோ?
//முன் சென்ற மதத்தை எப்படி நீங்கள் கூறியவாறு இன்றும் உண்மையானதாக இருக்கக் கூடும் என ஏற்றுக் கொள்ள முடியம்? விஷம் அல்லவா கலந்துவிட்டது. அதற்கு மாற்றமாக ஒரு மார்க்கம் கிடைக்கும் பொழுது அதை ஏற்றுக் கொள்ள வேண்டியதுதானே அறிவுடைமை?//
ReplyDeleteஆக,
மற்றவற்றை சரியானவையென்று நம்புவதில்லை என்று அப்துல் முடிபு தெரிவித்துவிட்டார். அத்தோடு மற்றவை விசம் கலந்தவை என்றும் சொல்லியுள்ளார்.
விசம் கலந்தவையென்று தீர்மானிப்பது யார்?
//கடவுளின் குமாரனாகக் கருதப்படும் யேசு பல இடங்களில் ஜெபம் செய்ததாக பைபிளில் கூறப்பட்டாலும், சிலுவையில் அறையப்படுவதற்கு சிறிது முன்பு, 'முடியுமானால் இந்தக் கடினமான பாத்திரம் என்னை விட்டு அகலக்கடவது; ஆனால், அது உம் எண்ணப்படியே ஆகட்டும்' என்று ஜெபித்ததாகத் தெரியும். ஆனால் அவரது ஜெபமே கேட்கப்படவில்லை! அவர் சிலுவையில் அறையப்பட்டார். ஏனெனில், அது ஏற்கெனவே இப்படி நடக்குமென்று எழுதப்பட்டு விட்டது . அதைத்தான் நான் சொன்னென் - predeterminism என்று. அப்படியானால், கிறித்துவம் சொல்லும் 'ஜெபமே ஜெயம்' என்ற கூற்று என்னாவது?//
ReplyDeleteதருமி,
பைபிளில் மனித ஊடுறுவல் நடந்து விட்டதால் இந்த குழப்பம். இயேசு சிலுவையில் அறைந்து கொல்லப்பட்டார் என்பதை இஸ்லாம் வன்மையாக மறுத்து, அவர் சிலுவையில் அறையப்படவும் இல்லை, கொலை செய்யப்படவும் இல்லை. இயேசுவின் எதிரிகளிடமிருந்து இயேசுவைக் காப்பாற்றி இறைவன் அவரைத் தன்னளவில் உயர்த்திக் கொண்டு விட்டான் என குர்ஆன் விளிக்கிறது. இயேசுவிற்குப் பதிலாக வேறொருவன் இயேசுவின் இடத்தில் வைக்கப்பட்டு, அவனைத் தான் இயேசுவின் எதிரிகள் இயேசு என நினைத்துக் கொலை செய்தார்களே ஒழிய இயேசுவைக் கொலை செய்யவில்லை. இதைப் பற்றிக் குர்ஆனில் குறிப்பிடும் போது :
இன்னும், “அல்லாஹ்வுடைய தூதர் மர்யமுடைய மகன் ஈஸா மஸீஹை, நிச்சயமாக நாங்கள் கொலை செய்து விட்டோம” என்று அவர்கள் கூறியதன் காரணமாகவும் (அவர்களை அல்லாஹ் சபித்து விட்டான்) அவரை அவர்கள் கொல்லவுமில்லை: அவரை அவர்கள் சிலுவையில் அறையவுமில்லை: எனினும் அவர்களுக்கு (ஈஸாவின் தோற்றத்தைப் பெற்ற) ஒருவனை ஒப்பாக்(கிக் காண்பிக்)கப் பட்டது. அல் குர்ஆன். 04-157).
முஹம்மது நபி அவர்களோ அல்லது இயேசு என்றழைக்கப்படும் ஈஸா நபி அவர்களோ, இவர்கள் கொண்டு வந்த தூதுத்துவம் யாவும், இதற்கு முன் வந்த இறைத்தூதர்கள் கொண்டு வந்த ஓரிறைக் கொள்கை என்னும் தத்துவத்தை மாற்றுவதற்காக வரவில்லை, மாறாக அவற்றைப் புதுப்பிக்கவும், உறுதி செய்யவுமே வந்தார்கள்.
சரியாக சொல்வதென்றால் இயேசு பிரானை மாற்றம் செய்யப்பட்ட பைபிளைவிட குர்ஆன் கண்ணியமாகவே சொல்கிறது. முடிந்தால் குர்ஆனின் சூரா 'மர்யம்' என்ற அத்தியாயத்தை ஒருமுறை படித்துப் பாருங்கள்.
//மற்றவை விசம் கலந்தவை என்றும் சொல்லியுள்ளார்.//
ReplyDeleteபக்தன்,
'விஷம்' என்பது கொஞ்சம் மிகப்படுத்தப்பட்ட வார்த்தைப் பிரயோகம் என்றே தோன்றுகிறது. மனிதர்களின் சொந்த கருத்தும் கலந்து விட்டது என்ற அர்த்தத்தில் சொல்லியிருக்கலாம் என நினைக்கிறேன். இருக்கட்டும். விஷம் கலக்கவில்லை என்று நீங்கள் நிரூபிக்கலாமே?
நல்லடியாரே,
ReplyDeleteநானேன் நிரூபிக்க வேண்டும்? 'உங்களால் மற்ற மதங்களை அவை சரியாயிருக்கக்கூடும் என்று எண்ண முடியுமா?' என்ற தருமியின் கேள்விக்கு அப்துலின் பதிலது. அதைத்தான் நான் திருப்பிப் பதிந்தேன். என் சொந்தக்கருத்தாக எதையும் சொல்லவில்லை.
இப்போது கூட இயேசுவின் பாடுகளும் அவரது மரணமும் பொய். அப்படி நடக்கவில்லை. பைபிள் தரிக்கப்பட்டுள்ளது என்கிறீர்கள். இதை மறுக்கவேண்டியதுகூட பைபிளை நம்புபவர்களே.
ஆனாலொன்று. அப்துலிடமிருந்து நீங்கள் மாறவில்லை. பைபிள் திரிக்கப்பட்டுள்ளது என்பதுடன், இன்னொரு மதத்தைப்பற்றிக்கூட குரானில்தான் சரியாகச் சொல்லப்பட்டுள்ளதென்று சொல்கிறீர்கள்.
"அவனுக்குப்பதிலாக இன்னொருவனை ஒப்பிக்கப்பட்டது" என்று சொல்கிறீர்களே, ஒப்பித்தது யார்? இறைவனா? ஒருவனைப் பலிக்கடாவாக்கி இறைமகனை மீட்டுக்கொண்டார். அப்படித்தானே?
////முன் சென்ற மதத்தை எப்படி நீங்கள் கூறியவாறு இன்றும் உண்மையானதாக இருக்கக் கூடும் என ஏற்றுக் கொள்ள முடியம்? விஷம் அல்லவா கலந்துவிட்டது. அதற்கு மாற்றமாக ஒரு மார்க்கம் கிடைக்கும் பொழுது அதை ஏற்றுக் கொள்ள வேண்டியதுதானே அறிவுடைமை?////
ReplyDeleteஇஸ்லாத்துக்கு பின் தோன்றிய புதிய பல மதங்கள் பற்றிய இவ்வாறான நெகிழ்ச்சியான பார்வையை நீங்கள் கொண்டிருப்பது மகிழ்வளிக்கிறது.
முதல்முறையாக இஸ்லாத்தை மறுதலித்து ஒரு அம்மதப்பற்றாளர் வாதித்திருப்பதில் மகிழ்ச்சி.
நானும் உங்களோடு உடன்படுகிறேன்.
ஒரு காலத்தைய சமூக தேவைகளை கருத்தில் கொண்டு எழுதப்பட்ட குர் ஆன் புத்தகமும் அதன் தேவையும் குறைந்துகொண்டுதான் வருகிறது.
முற்றாக ஏற்காமல் விடுவதற்கில்லை.
அதிலுள்ள நல்ல விசயங்களை பெற்றுக்கொள்ளலாம்.
புதிய புத்தகங்களை இனி கவனிக்கத்தொடங்கலாம்.
புதிய உலக ஒழுங்குக்கு, சமூக அமைப்புக்கு ஏற்றபடியான புரட்சிகர சித்தாந்தங்களை.
//இதை மறுக்கவேண்டியதுகூட பைபிளை நம்புபவர்களே.//
ReplyDeleteபக்தன்,
நீங்கள் எந்தக் கடவுளின் பக்தன் என வெளிக்காட்டவும். மேலும் கிறிஸ்தவராக தன்னைக் காட்டிக் கொண்டு எழுதி வரும் ஆரோக்கியம் இதற்கு என்ன பதில் சொல்லப் போகிறார் என அறிய ஆவல்.
//இறைவசனம் சும்மா சகட்டுமேனிக்கு சேர்க்கப்படுவதும் நீக்கப்படுவதும் நடந்திருக்கிறது// இது ஆரோக்கியம் தன் பதிவில் எழுதியது.
குர்ஆன் மனிதர்களால் மாற்றம் செய்ய முடியாதது என்பது பலமுறை சொல்லப்பட்டு விட்டது. மாற்றம் இருப்பின் அது, அதனை அனுப்பியவரிடமிருந்தே இருக்க வேண்டும்.
2:106 ஏதேனும் ஒரு வசனத்தை நாம் மாற்றினால் அல்லது அதனை மறக்கச் செய்தால் அதைவிட சிறந்ததையோ அல்லது அது போன்றதையோ நாம் கொண்டுவருவோம். நிச்சயமாக அல்லாஹ் அனைத்துப்பொருட்களின் மீதும் சக்தியுள்ளவன் என்பதை நீர் அறியவில்லையா?
16:101 (நபியே!) நாம் ஒரு வசனத்தை மற்றொரு வசனத்தின் இடத்தில் மாற்றினால், (உம்மிடம்) 'நிச்சயமாக நீர் இட்டுக்கட்டுபவராக இருக்கின்றீர்" என்று அவர்கள் கூறுகிறார்கள்: எ(ந்த நேரத்தில், எ)தை இறக்க வேண்டுமென்பதை அல்லாஹ்வே நன்கறிந்தவன், எனினும் அவர்களில் பெரும்பாலோர் (இவ்வுண்மையை) அறிய மாட்டார்கள்.
மு.முயூரன்,
மேலே சொன்னது உங்களுக்கும் பொருந்தும் என நினைக்கிறேன்.
//ஒரு காலத்தைய சமூக தேவைகளை கருத்தில் கொண்டு எழுதப்பட்ட குர் ஆன் புத்தகமும் அதன் தேவையும் குறைந்துகொண்டுதான் வருகிறது.//
யாரிடம் குறைந்து கொண்டு வருகிறது என விளக்குவீர்களா?
//முற்றாக ஏற்காமல் விடுவதற்கில்லை.
அதிலுள்ள நல்ல விசயங்களை பெற்றுக்கொள்ளலாம்.//
குர்ஆனின் சாராம்சம் மனிதன் நல்வழி பெற வேண்டும் என்பதே. நல்ல விசயங்கள் என்பதற்கு அளவீடு என்ன?
கொலை செய்தவனையும், கற்பழித்தவனையும் கொல்லச் சொல்வது நல்ல விஷயங்கள் இல்லையா? ஆனால் அதைக்கூட காட்டுமிராண்டித்தனம் என்று சொல்லும் கூட்டமும் இருந்து கொண்டுதானே இருக்கிறது.
முன்பு காலராவை முற்றிலும் ஒழித்து விட்டதாகச் சொன்னார்கள். எனில் அதற்கான மருந்துகளின் தேவையும் இனி இல்லை என்று சொல்வது போல்தான் உங்கள் வாதமும் இருக்கிறது.
//* ஆக,
ReplyDeleteமற்றவற்றை சரியானவையென்று நம்புவதில்லை என்று அப்துல் முடிபு தெரிவித்துவிட்டார். அத்தோடு மற்றவை விசம் கலந்தவை என்றும் சொல்லியுள்ளார்.
விசம் கலந்தவையென்று தீர்மானிப்பது யார்? *//
நிச்சயமாக நான் இல்லை. இதையும் கடவுளே தன்னுடைய தூதரின் மூலம் தெரிவிக்க வேண்டும். இதை விளக்கியதுதான் இஸ்லாம். முன்சென்ற மார்க்கங்களில் ஏற்பட்ட கலப்படத்தை கீழ்கண்டவாறு திருமறைக்குர் ஆன் கூறுகின்றது :
2:75 (முஸ்லிம்களே!) இவர்கள் (யூதர்கள்) உங்களுக்காக நம்பிக்கை கொள்வார்கள் என்று ஆசை வைக்கின்றீர்களா? இவர்களில் ஒருசாரார் இறைவாக்கைக் கேட்டு¢ அதை விளங்கிக் கொண்ட பின்னர், தெரிந்து கொண்டே அதை மாற்றி விட்டார்கள்.
7:162 அவர்களில் அநியாயம் செய்தவர்கள் அவர்களுக்கு கூறப்பட்டதை வேறொரு சொல்லாக மாற்றி விட்டார்கள்¢ எனவே அவர்கள் அநியாயம் செய்ததின் காரணமாக அவர்கள் மீது நாம் வானத்திலிருந்து வேதனையை இறக்கினோம்.
7:169 அவர்களுக்குப் பின் அவர்களுடைய இடத்தை (தகுதியற்ற) ஒரு பிரிவினர் அடைந்தனர்¢ அவர்கள் வேதத்திற்கும் வாரிசுகள் ஆனார்கள்¢ இவ்வுலகின் அற்பப் பொருட்களைப் பெற்றுக் கொண்டு (அதற்கு தகுந்தபடி வேதத்தை மாற்றி கொண்டார்கள்). 'எங்களுக்கு மன்னிப்பு அளிக்கப்படும்' என்றும் கூறிக்கொள்கிறார்கள்.
15:90 (நபியே! முன் வேதங்களை) பலவாறாகப் பிரித்தவர்கள் மீது முன்னர் நாம் (வேதனையை)இறக்கியவாறே,
15:91 இந்த குர்ஆனை பலவாறாகப் பிரிப்போர் மீதும் (வேதனையை இறக்கி வைப்போம்).
இவ்வாறாக கடவுள் முன்புள்ள வேதங்களில் ஏற்பட்ட திரிபுகளை விளக்கி அதற்கு மாற்றமாக அருளிய இந்த குர்ஆனையும் பிரிப்போர்க்கு தன்புறத்திலிருந்து வேதனையை இறக்கி வைப்போம் என அறிவிக்கின்றான்.
//* இஸ்லாத்துக்கு பின் தோன்றிய புதிய பல மதங்கள் பற்றிய இவ்வாறான நெகிழ்ச்சியான பார்வையை நீங்கள் கொண்டிருப்பது மகிழ்வளிக்கிறது.
முதல்முறையாக இஸ்லாத்தை மறுதலித்து ஒரு அம்மதப்பற்றாளர் வாதித்திருப்பதில் மகிழ்ச்சி. *//
ஆ...ஹா... எங்கிருந்தய்யா கண்டுபிடித்தீர்? இஸ்லாத்திற்கு பின் புதிய மதமென்று? புராணங்கள் தானய்யா ஊடுருவி உள்ளன? மதங்கள் பற்றிய அடிப்படை அம்சம் என்னவென்று விளங்கிக் கொள்வது நலம். அது இறைவன் புறத்திலிருந்து அவனுடைய தூதரின் மூலம் வருவது மற்றும் இஸ்லாம் இறுதி வடிவம் பெற்றுவிட்டது என்பதும் விளங்கிக் கொள்வது நலம். இதைத்தான் இஸ்லாமும் கூறுகின்றது, அதை இஸ்லாமியரும் நம்புகின்றனர். இப்படி இருக்கும்பொழுது நான் எங்கு நெகிழ்வது, மறுதலிப்பது?
இதைப்பற்றி திருமறைக்குர்ஆன் என்னக் கூறுகின்றது :
15:9 நிச்சயமாக நாம் தான் (நினைவூட்டும்) இவ்வேதத்தை (உம்மீது) இறக்கி வைத்தோம்¢ நிச்சயமாக நாமே அதன் பாதுகாவலனாகவும் இருக்கின்றோம்.
பாதுகாப்பதாக அந்த இறைவனே வாக்குறுதி அளித்துவிட்டான். இனி யாராலும் இந்த வேதத்தில் தங்களுடைய சுய விருப்பத்தை திணிக்கவும் முடியாது, திரிக்கவும் முடியாது. இன்னும் திருமறைக் குர்ஆன் இறுதியானதுமாகும். இன்னொரு மதம் வருவதற்காண சாத்தியமே இல்லாதவாறு இறைவன் முத்திரையிட்டுவிட்டான்.
இதுதான் உங்களால் முடிந்த அதிகபட்சம். நீ எந்த மதமென்று கூறு என்று கேட்பது.
ReplyDeleteநான் கட்டாயம் ஒரு மதத்தைச் சேர்ந்தவனாயிருக்க வேண்டுமென்பதில்லை. அப்படியிருந்தாலும் அது தேவையற்றது. இங்கே கடவுளைப்பற்றிய வாதம் போய்க்கொண்டிருக்கிறது. அப்துலைப்போலவே இன்னொரு மதக்காரன், மற்றவை விசம் கலந்தவையெனக் கூறியிருந்தாலும் இதையேதான் கேட்டிருப்பேன்.
தன்னை வணங்காதவனைத் துன்புறுத்துவதும், கட்டாயப்படுத்தி வணங்கச்செய்வதும்தானே உங்கள் கடவுள்களின் தொழில் இதுதானே பைபிளிலும் உள்ளது. இதோ நீங்கள் தந்துள்ள குரான் வசனங்களே எவ்வளவு பயங்கரமானவை. மனிதனைப் பயமுறுத்தித் தன்னை வணங்கவைக்கும் கடவுள், அவன் மறுத்தபோது அவனைக்கொன்ற கடவுள் எனக்குத் தேவையில்லை.
எந்த விமர்சனம் வந்தாலும் உடனே நல்ல மார்க்கத்தைக் காட்டு பார்ப்போம் என்று கேட்பது சுத்த கோழைத்தனம். கட்டாயம் ஒரு மதத்தைத் தழுவியே ஆகவேண்டுமென்றிருந்தால் உள்ளதில் நல்ல ஒன்றைத் தேர்ந்தெடுப்பது பற்றிப்பேசலாம். ஆனால் கடவுளே தேவையற்ற ஒரு தெரிவு இருக்கும்போது 'அப்போ நல்ல மார்க்கத்தைசக்கூறு பார்ப்போம்' என்று கேட்பது என்ன நியாயம்?
//(நபியே! முன் வேதங்களை) பலவாறாகப் பிரித்தவர்கள் மீது முன்னர் நாம் (வேதனையை)இறக்கியவாறே,
15:91 இந்த குர்ஆனை பலவாறாகப் பிரிப்போர் மீதும் (வேதனையை இறக்கி வைப்போம்). //
இப்படி மிரட்டின பின் கடவுளை நம்பும் ஒருவன் என்ன செய்வான்?
எனக்கு இன்னொரு சந்தேகம்.
ReplyDeleteகுரானின் வசனங்களைப் பதியும்போது அது என்ன அடைப்புக்குறிக்குள் சில விளக்கங்கள். அது யாரால் எழுதப்பட்டன? குரானிலேயே உள்ளனவா? அல்லது இங்கே பின்னூட்டமோ பதிவோ இடுபவர்களின் வேலையா? ஒருமுறை பதில் தரவும்.
//எனக்கு இன்னொரு சந்தேகம்.
ReplyDeleteகுரானின் வசனங்களைப் பதியும்போது அது என்ன அடைப்புக்குறிக்குள் சில விளக்கங்கள். அது யாரால் எழுதப்பட்டன? குரானிலேயே உள்ளனவா? அல்லது இங்கே பின்னூட்டமோ பதிவோ இடுபவர்களின் வேலையா? ஒருமுறை பதில் தரவும். //
ஐயா பக்தசீராலன்,
இது தமிழில் மொழி பெயர்க்கும் போது அதன் அர்த்தத்தை முழுமையாக விளங்கிக் கொள்ளவே. அரபியில் அத்தகைய அடைமொழிகள் இல்லை. உங்களால் புரிந்து கொள்ள முடியும் என்றால் அரபியிலேய தர முடியும்.
//தன்னை வணங்காதவனைத் துன்புறுத்துவதும், கட்டாயப்படுத்தி வணங்கச்செய்வதும்தானே உங்கள் கடவுள்களின் தொழில் இதுதானே பைபிளிலும் உள்ளது.//
15:89 'பகிரங்கமாக அச்சமூட்டி எச்சரிப்பவனாக நிச்சயமாக நான் இருக்கின்றேன்" என்று நீர் கூறுவீராக¢
7:69 'உங்களுக்கு அச்சமூட்டி எச்சரிக்கை செய்வதற்காக உங்களிலுள்ள ஒரு மனிதருக்கு உங்கள் இறைவனிடமிருந்து நற்போதனை வந்துள்ளது பற்றி நீங்கள் ஆச்சரியப்படுகிறீர்களா?
25:56 இன்னும் (நபியே!) நாம் உம்மை நன்மாராயங் கூறுபவராகவும், அச்சமூட்டி எச்சரிக்கை செய்பவராகவுமே அல்லாமல் அனுப்பவில்லை.
26:214 இன்னும், உம்முடைய நெருங்கிய உறவினர்களுக்கு அச்சமூட்டி எச்சரிக்கை செய்வீராக!
அறைகுறையாக விமரிசனம் செய்ய மட்டும்தான் உங்களால் முடியும். ஒரு நல்ல விசயத்தை வலியுறுத்தும் போது இது போன்ற எச்சரிக்கைகள் எல்லா மொழியிலும் உள்ளன.கொஞ்சம் ஞானக்கண்ணை திறந்து பாருங்கள்.
//மனிதனைப் பயமுறுத்தித் தன்னை வணங்கவைக்கும் கடவுள், அவன் மறுத்தபோது அவனைக்கொன்ற கடவுள் எனக்குத் தேவையில்லை.//
நல்ல ஜோக். அப்ப நீங்க யாரின் பக்தன் சார்?
//எந்த விமர்சனம் வந்தாலும் உடனே நல்ல மார்க்கத்தைக் காட்டு பார்ப்போம் என்று கேட்பது சுத்த கோழைத்தனம்.//
இதுதானே உங்கள் போன்றோரின் முகமூடி. ஒன்று சரியில்லை என்றால் உங்களிடம் உள்ள சரியான ஒன்றை வைத்துதானே சொல்ல வேண்டும்?
"அவனிடம் இருப்பதும் சரியில்லை என்னிடமும் சரியான ஒன்றுமில்லை. மொத்தத்தில் எதுவுமே சரியில்லை. அதனால் ஒன்றுமே இல்லாததே சிறந்தது!!!" நல்ல தத்துவம் போங்க.
Study: Open Source Users Shun 'Rehash' Of News
ReplyDeleteTHE UNIVERSITY OF MISSOURI JOURNALISM School's recent experiment with a "citizen journalism" site--which combines journalism's rigorous vetting process with the freewheeling nature of blogging--has yielded ...
Looking at your blog this morning about central heat I found my wife and I in a central heat discussion about what you have on your home page. We are really interested in central heat and also have a site about central heat here www.air-conditioning.buycentralair.com if you want to check it out too. We love these blogs and always spend ur Sunday mornings looking for new central heat info since we are in the central heat industry aswell.
// நீங்கள் 'ஜீனை' நம்புகிறீர்கள். நாங்கள் ஜீனையும் படைத்தவனை நம்புகிறோம். //
ReplyDeleteநல்லடியார், நன்றாகச் சொன்னீர்கள். ரசித்தேன்.
// ????? ?????? ?????????????. ?????? ???????? ??? ????????? ?????????? ?????? ??? ??????? ????? ????????????? ?????????? //
அப்துல் குத்தூஸ், இந்த விமர்சனம் தவறென்று நினைக்கிறேன். காரணம்? சங்கு சுட்டாலும் வெண்மை தரும். நஞ்சைக் கலந்தாலும் நவபாஷாணமாக நிற்பது தமிழ். முறையாக தமிழ் கற்றவர்கள் வேறெதையும் தேடிப் போகவேண்டியதில்லை. தமிழில் இல்லாததொன்றில்லை. தமிழில் இல்லாததை வேறெங்கோ சென்று தேடுவது அறிவுடமையன்று என்பது என் கருத்து. இது எந்த மதத்திற்கும் எதிரான கருத்து அல்ல. உங்கள் கருத்து தவறெனச் சுட்டி இட்டது.
// 'விஷம்' என்பது கொஞ்சம் மிகப்படுத்தப்பட்ட வார்த்தைப் பிரயோகம் என்றே தோன்றுகிறது. மனிதர்களின் சொந்த கருத்தும் கலந்து விட்டது என்ற அர்த்தத்தில் சொல்லியிருக்கலாம் என நினைக்கிறேன். இருக்கட்டும். விஷம் கலக்கவில்லை என்று நீங்கள் நிரூபிக்கலாமே? //
ReplyDeleteசறுக்கி விட்டீர்கள் நல்லடியார். இங்கென்ன போட்டியா நடக்கிறது. இதையும் அதையும் நிரூபிப்பதற்கு. உங்களுடைய இந்த மனப்பாங்கு மிகவும் தவறானது என்று கருதுகிறேன்.
எல்லாம் ஒன்று என்று நீங்கள் நம்பும் அந்த ஒன்றுதான் இதுவும் என்று நம்ப ஏன் உங்களுக்குத் துணிவில்லாமல் போய் விட்டது?
எங்கும் நிறைந்த இறைவனைக் கோயிலில் காண முடியாது என்ற எண்ணமே இறைமறுப்பு என்றுதான் நான் சொல்வேன்.
உருவமற்றவன் என்று நீங்கள் சொல்வதை ஒப்புக் கொள்கின்றேன். ஆனால் அவன் உருவுமானவன். உருவாய் அருவாய் இருப்பவனை எப்படியும் ஏற்றுக் கொள்ளும் பக்கும் இல்லாத அறிவை ஆண்டவன் எனக்கு வைக்கவில்லை என்று இன்று மகிழ்கின்றேன். அந்த நடுநிலைமைத் தன்மையைப் போதித்த தமிழை நான் வணங்குகின்றேன்.
// குர்ஆன் மனிதர்களால் மாற்றம் செய்ய முடியாதது என்பது பலமுறை சொல்லப்பட்டு விட்டது. மாற்றம் இருப்பின் அது, அதனை அனுப்பியவரிடமிருந்தே இருக்க வேண்டும். //
ReplyDeleteநல்லடியார். நமது திருக்குறளும் (உங்களுடையதும் என்று நீங்கள் நம்புவீர்கள் என்று நான் நம்புகிறேன்) சிலப்பதிகாரமும் அப்படியேதான் இருக்கின்றன. திருக்குறளிலும் சிலப்பதிகாரத்திலுமில்லாத வாழ்வியல் கருத்துகளா? அவைகளைப் பின்பற்றுவதில் உங்களுக்கு என்ன பிழை?
//// மனிதனைப் பயமுறுத்தித் தன்னை வணங்கவைக்கும் கடவுள், அவன் மறுத்தபோது அவனைக்கொன்ற கடவுள் எனக்குத் தேவையில்லை.//
ReplyDeleteநல்ல ஜோக். அப்ப நீங்க யாரின் பக்தன் சார்? ////
நல்லடியார் உங்கள் கேள்வி எனக்கு சிரிப்பை வரவழைக்கின்றது.
அன்பகத்தில்லா உயிர் வாழ்க்கை வன்பாற்கன் வற்றல் மரம் துளிர்த்தற்று.
அன்பே சிவம் (அல்லது இறைவன்). இறைவன் அன்பு மயமானவன்.
//*G.Ragavan said...
ReplyDeleteஎங்கும் நிறைந்த இறைவனைக் கோயிலில் காண முடியாது என்ற எண்ணமே இறைமறுப்பு என்றுதான் நான் சொல்வேன். *//
சகோதரர் ஜீ. ராகவன் அவர்களே, இறைவனை எங்கு காண வேண்டும் என யார் சொல்வது? அதற்கு ஒரு தரம் வேண்டாம்? இப்படியெல்லாம் தன் சுய கருத்தை அனைவரும் திணிக்க முற்பட்டால் என்ன ஆவது என சிந்தித்தீர்களா? உங்களின் கருத்தை நீங்கள் கூறுவதுபோல், தன் சம்பந்தப்பட்ட விசயத்தில் இறைவன்தான் கூற வேண்டும்? தன்னை வணங்குபவர்கள் எங்கு வணங்கவேண்டும், எவ்வாறு வணங்க வேண்டும் என அவனல்லவா அறிவிக்க வேண்டும்? கோயிலா? சர்ச்யா? அல்லது மசூதியா? என யார் கூறவேண்டும்? ஜீ. ராகவனுக்கு கடவுள் வரம் கொடுத்துவிட்டாரா என்ன?
//* உருவமற்றவன் என்று நீங்கள் சொல்வதை ஒப்புக் கொள்கின்றேன். *//
இறைவன் உருவமற்றவன் என யார் கூறினார்? இறைவன் உருவம் உடையவன் ஆனால் அந்த வடிவம் நம் அறிவிற்கு எட்டா இடத்தில் உள்ளது. இதைத்தான் இறைவன் கூறுகின்றான். இஸ்லாமியர்களும் நம்புகின்றனர். அதனால் தான் முஸ்லிம்கள் அவனுக்கென்று ஒரு உருவம் படைக்காமல் அவனை வணங்குகின்றனர். அந்த வணக்கம் அவன் காட்டிய வழியிலேயே உள்ளது.
//* அன்பகத்தில்லா உயிர் வாழ்க்கை வன்பாற்கன் வற்றல் மரம் துளிர்த்தற்று.
அன்பே சிவம் (அல்லது இறைவன்). இறைவன் அன்பு மயமானவன். *//
மென்மையானவர்களுக்குத்தான் உங்களின் மென்மையான (அன்பு)போக்கு எடுபடும். கடுமையான, கொடூரானமான மனிதர்களிடம் அன்பு எதையும் சாதிக்காது. அவர்களை அவர்களின் போக்கிலேயேதான் நீதியை நிலை நாட்டமுடியும். உதாரணமாக: மக்கள் தலைவரான இன்றைய அரசியல்வாதிகளையே எடுத்துக் கொள்ளுங்கள். எந்த அன்பு அவர்களை திருத்தி விட்டது. நீங்கள் சொல்லும் அதே திருக்குறளும், சிலப்பதிகாரமும் இந்த அரசியல்வாதிகள் தானே தூக்கி வைத்து ஆடுகின்றார்கள்.
நல்லடியார் மற்றும் இஸ்லாமிய நம்பிக்கைகொண்டோருக்கு,
ReplyDeleteநான் கேட்ட இரு கேள்விகளில் முதல் கேள்விக்கு மறைமுகமாவது பதில் கொடுத்துள்ளீர்கள் - மற்ற மதங்களில் ஏதும் உண்மை இருக்கலாமென நம்ப முடியாதென்று.
இரண்டாவதற்குப் பதில் ஏதும் தராமையால் மீண்டும் ---
//"நல்லதும் கெட்டதும் கடவுளால் தீர்மானிக்கப்பட்டு, வேதமும் தூதரும் அனுப்பப்பட்டு, சிந்திக்க மூளையும் கொடுத்து, நல்லது செய்தால் சுவர்க்கமென்றும், தீயது செய்தால் நரகம் என்றும் போதித்து, மனிதன் செய்யும் தவறுகளுக்கு கடவுள் மட்டுமே பொறுப்பு எனச்சொல்வது பாரபட்சமாக இல்லையா?"
predeterminism vs omnipotence - பற்றிய எனது விவாதம் இதற்குப் பதிலாக அமையவில்லையா?இந்தக் கருத்துக்கும் உங்கள் பதிலை எதிர்நோக்குகிறேன் (2)//
நல்ல பதிவு இது.
ReplyDelete//எனது தேடல், தொடர் தேடல் என்று சொல்லியுள்ளேன்//
தருமி முடிவில்லா தேடல் தானே வாழ்க்கை.
நம்பிக்கை என்பதில் நல்ல ,மூட என்பதல்லாம் வெட்டிப் பேச்சு. நம்பிக்கையாளர்களிடம் வாதம் செய்வது வீண் , நல்லதொரு மத நம்பிக்கை கொண்டவன் கேள்வி கேட்பது என்பதே கிடையாது .
கேள்விகள் என்பது குழப்பத்திலுருக்கும் நம்மை போன்றோர்க்கு மட்டும் தான்.
"what is love ?
you will never know
until you lose yourself
in the beloved"
ஜலாவுதீன் ரூமி சொல்வது போல் நம்மால் ஒன்ற முடியவில்லைய்யோ என்னவோ ?
என் எண்ணங்களை ஒத்த வலைப்பதிவை கண்டுகொண்டதில் பெருமகிழ்ச்சி.
கடவுள்,மதங்கள் என்பவர்களிடம் கடுகளவு சொத்துமில்லாதிருக்குமானால் காப்பதற்கு மதமுமிருக்காது-கூறுவதற்கு இறைவனுமீருக்கார்.இருப்பவர்களுக்குத்தாம் எல்லாம் வேண்டும்.தான் வாழும் சமுகத்தில் தன்னைப் போன்றவர்களைப் பொருளாதார ரீதியாகவொடுக்கி அடிமைப்படுத்திய வெள்ளையினத்தவர்கள் இன்றும் ஆபிரிக்கர்களை நீக்ரோ என்று அடிமைக் குறியீடாகப் பார்ப்பதும்,அவர்களின் தேசங்களை அடியோடு ஒட்டச் சுரண்டுவதும் எதனால்?பல்லாயிரம் ,ராக்கியச் சிறர்ர்கள் நோய்தடுப்பு மருந்தின்றி மரித்துக் கொண்டிருக்கும்போது மேற்குலகில் அம்மருந்து குப்பையாகக் குவிந்துகிடக்கிறது.ஒரு சர்வதிகாரிக்காகப் பல இலட்சம் ஈராக்கியக் குழந்தைகள் மரித்தார்கள்.இங்கே எந்தக் கடவுளும் வரவில்லை.ஒருவன் நல்லவனாகவும்,கெட்டவனாகவும் வருவது கூட நமக்கு இறையிலிருந்தே கற்றுக் கொடுக்கப் படுமானால் -நல்லது,கெட்டது என்பதன் அளவுகோலென்ன?இந்தச் சமுதாயத்தில் கருத்துருவாக்கப்பட்ட கற்பிதங்கள் சரியானதா?.களவு,தீமை,பலாத்தகாரம் இவையெல்லாம் எதனால் நிகழ்கிறது.நாளொன்றுக்குப் பல தொன்(டன்) இடையுள்ள உணவு அழிக்கப்படுகிறது எதற்காக?
ReplyDeleteஇவற்றுக்கும் இறைபோதகர்களுக்கும் தொடர்பில்லையா?சிந்தனையின் தோற்றுவாய் சுயமாக மேலெழும்புகிறதா அல்ல புறநிலையின் தன்மையே சிந்தனையைத் தூண்டுகிறதா?பொரள்சார்ந்து சிந்தனையுருவாகிறதா அல்ல ஏலவே தீர்மானிக்கப்பட்ட சிந்னைகள் நமக்குள் திணிக்கப்பட்டதா? அப்படியானால் ஏன் பற்பல மொழிகளும் மனிதருள் புகுக்கப் படவில்லை?
மனதர்களை முதலில் காவுகொண்டது கருத்து,பின்பு பொருளாதாரம்,இதன் பின்பு இதற்குச் சேவகம் புரியும் மதங்கள்.கடவுளைச் சொல்லியே ஒருகூட்டம் பிழைப்பு நடாத்துகிறது.அல்லா இல்லையானால் அரேபிய எண்ணை மாபியாக்கள் வாழமுடியாது.பைபிள் இல்லையானால் ஐரோப்பிய-அமெரிக்கப்பயங்கரவாதிகள் வாழமுடியாது.பகவத்கீதையில்லாதிருந்தால் இந்தியத்துணைக்கண்டத்தில் சாதிகள் இதுவரை வந்திருக்காது.பொருளாதாரத்தில் தனியுடமையில்லாதிருந்தால் அணுக்குண்டு அபாயம் வந்திருக்காது.கூடவே கடவுளுக்கும் பிரச்சாரர்கள் உருவாகியிருக்கமாட்டார்கள்.அப்படியிருந்தாலும் நல்லடியாமாதிரி மூடப்ப்பிள்ளைகளாக உருவாகியிருக்கமாட்டார்கள்.
Phoenix Denies Report of On-Set Breakdown
ReplyDeletePhoenix banged his head on the bedpost while shooting a scene that recalled Cash's brother's death in "Walk the Line," prompting speculation he was reacting to the 1993 death of his own brother, River.
Car Loans
அண்மைய ஆண்டுகளில், உச்சநீதிமன்ற நீதிபதிகள், அரசியல்வாதிகள் மற்றும் மத பிரமுகர்கள் கடவுளின் வார்த்தைகளின் அடிப்படையிலேயே அமெரிக்க அரசியலமைப்பை உருவாக்கிய பிதாமகன்கள் செயல்பட்டார்கள் என்ற வாதத்தை முன்னெடுத்து வைத்துவருகிறார்கள். ஒரு கிறிஸ்தவ நாட்டினை ஆளுவதற்கான ஒரு கிறிஸ்தவ ஆவணமாக கொள்ளவேண்டும் என நமது அரசியலமைப்பை உருவாக்கியவர்கள் அர்த்தப்படுத்தினார்கள் என்றும் சிலர் வலியுறுத்துகின்றனர்.
ReplyDeleteமதத்தையும் அரசையும் தனிமைப்படுத்தி பிரித்து வைக்கும் கொள்கை மீது குடியரசு கட்சிக்காரர்கள் மட்டுமே தாக்குதல் நடத்தவில்லை. 2000 ஜனாதிபதி தேர்தலில் ஜனநாயக்கட்சி வேட்பாளர் அமெரிக்க அரசியலில் மத அடித்தளம் பற்றி உரத்த குரலில் கருத்துக் கூறினார். 2000, ஆகஸ்ட் 27ல் டெட்ரோய்டில் ஜனநாயக்கட்சி துணை ஜனாதிபதி வேட்பாளர் ஜோசப் லிபர்மேன் உரையாற்றியபோது, முதலாவது சட்டத்திருத்தத்தின் மூலம்: "அரசியலமைப்பு மத சுதந்திரத்திற்கு உத்தரவாதத்தை தருகிறதே தவிர மதத்திலிருந்து விடுதலையை உத்தரவாதப்படுத்தவில்லை". அவருடன் ஜனாதிபதி தேர்தலில் போட்டியிட்ட அல் கோர், தான் தேர்ந்தெடுக்கப்பட்டால் "நிர்வாகத்தின் முக்கிய முடிவுகள் ஒவ்வொன்றிற்கு முன்னரும், 'ஏசு கிறிஸ்து என்ன செய்திருப்பார்?’ " என்ற கேள்வியை எழுப்பப்போவதாக உறுதிமொழி அளித்திருந்தார். ஜோர்ஜ் டபுள்யூ. புஷ் மத நம்பிக்கையில் கோரை, "பின்னுக்கு தள்ளிவிட்டு", மந்திரிசபை கூட்டம் ஒவ்வொன்றும் ஆரம்பிக்கும் நேரத்தில் ஒரு பிராத்தனையை நடத்துகிறார்.
2002 சிக்காக்கோ பல்கலைக்கழக இறையியல் பள்ளியில் ஒரு உரையாற்றிய, உச்ச நீதி மன்ற இணை நீதிபதி ஆண்டனின் ஸ்கேலியா மரண தண்டனை விதிப்பதை ஆதரிக்கின்ற வகையிலும் அரசு விவகாரங்களில் கடவுளின் அதிகாரத்தை நிலை நாட்டுகிற வகையிலும் ரோமானின் 13: 1-4 வசனத்தை மேற்கோள் காட்டினார். "ஒவ்வொரு ஆன்மாவும் உயர் அதிகாரங்களுக்கு கட்டுப்பட்டே ஆக வேண்டும். கடவுளை தவிர வேறெந்த அதிகாரமும் இல்லை; அதிகாரங்கள் அனைத்தும் கடவுளால் கட்டளையிடப்படுகின்றன."
எதிர்காலத்தை வென்றெடுப்பது; அமெரிக்காவுடன் ஒரு 21ம் நூற்றாண்டு ஒப்பந்தம் (கீவீஸீஸீவீஸீரீ tலீமீ திutuக்ஷீமீ: கி 21st சிமீஸீtuக்ஷீஹ் சிஷீஸீtக்ஷீணீநீt ஷ்வீtலீ கினீமீக்ஷீவீநீணீ) என்ற நூலில் அன்றைய அமெரிக்க கீழ்சபை சபாநாயகர் ழிமீஷ்t நிவீஸீரீக்ஷீவீநீலீ எழுதினார்: "நமது உரிமைகள் நம்மை படைத்தவரிடம் இருந்து வருகின்றன என்பதை மீண்டும் நாம் நிலைநாட்டியாக வேண்டும்" சபையின் நடப்பு பெரும்பான்மைக் கட்சித் தலைவர், டாம் டீலே எந்தவிதமான சந்தேகத்திற்கும் இடமின்றி தெளிவாக, "அரசியலமைப்பில் மதத்தையும் அரசையும் பிரித்து வைப்பதாக எதுவுமில்லை, அல்லது அது பற்றி எந்தக் குறிப்பும் இல்லை" (பீணீவீறீஹ்பீமீறீணீஹ்.தீறீஷீரீsஜீஷீt.நீஷீனீ, மார்ச் - 1, 2005) என்று குறிப்பிட்டார்.
குடும்பம் பற்றிய திஷீநீus அமைப்பின் தலைவரான டாக்டர் ஜேம்ஸ் டொப்சன் வாதிடுவது என்னவென்றால், "எல்லா சட்டங்களுக்கும் அடிப்படையாக, அமைந்திருக்கிற நமது வரலாற்று ரீதியிலான தார்மீக மரபியத்தை எடுத்துக்காட்டுவதாக பத்து கட்டளைகள் உள்ளன" ("அஸ்திவாரத்தை மீட்போம்: நீதித்துறை கொடுங்கோன்மையை இரத்து செய்வோம்" யீணீனீவீறீஹ்.ஷீக்ஷீரீ) அதே கட்டுரையில் டாப்சன் "நமது அரசியலமைப்பு கூறுவது என்னவென்றால், நம்மைப் படைத்தவர் நமக்கு சில, மறுக்க மாற்ற முடியாத உரிமைகளை தந்திருக்கிறார்" என்று தவறான அடிப்படையில், சுதந்திர பிரகடனத்தில் மட்டுமே கண்டுள்ள ஒரு சொற்றோடர் அரசியலமைப்பில் இடம் பெற்றிருப்பதாக கூறுகிறார்.
"மதத்தையும், அரசையும் பிரித்து வைப்பதை புனிதப்படுத்தும் எதுவும், அமெரிக்க அரசியலமைப்பில் இல்லை." என்று டீலேயுடன் கிறிஸ்தவ கூட்டணி மற்றும் 700 குழுத்தலைவர் பேட் ரோபர்ட்சன் உடன்படுகிறார். ("அதிதீவிரவாதத்தின் குரல்கள்: தங்களது சொந்த வார்த்தைகளிலேயே, தீவிர வலதுசாரிகள்" ஷ்ஷ்ஷ்.ஸீஷீtsஷீ.நீஷீனீ).
அரசியலமைப்பை தெளிவாக படித்தால், மதத்தையும் அரசையும் பிரித்து வைத்திருப்பது தொடர்பான இந்தக் கருத்துக்கள் தவறானவை என்பதை நிரூபிக்க முடியும். "மதத்தை நிறுவுவது தொடர்பாகவோ, அல்லது மத உரிமைகளை சுதந்திரமாக செயல்படுத்துவதையோ கட்டுப்படுத்துவதற்கு நாடாளுமன்றம் எந்தச் சட்டத்தையும் இயற்றக் கூடாது" என்று முதலாவது சட்டத்திருத்தம் கூறுகிறது.
டீலேவும் ரோபர்ட்சனும் வலியுறுத்தியுள்ள அமெரிக்க அரசியலமைப்பில் "மதத்தையும், அரசையும் பிரிப்பது என்பது இந்த அர்த்தத்தில் மட்டும் உண்மையில் "மதத்தையும், அரசையும் பிரிப்பது" என்ற சொற்களை பயன்படுத்தவில்லை. ஆனால், அந்தத் திருத்தம் தெளிவாக, அத்தகையதொரு பிரிவினையை ஏற்படுத்துவதை நோக்கமாக கொண்டதுதான்.
உண்மையிலேயே, இந்தக் கொள்கை, ஏற்கனவே தெளிவாக அரசியலமைப்பின் மூலப்பிரிவுகளில் கோடிட்டுக் காட்டப்பட்டிருக்கிறது. அவை, முதலாவது 10 சட்டத்திருத்தங்களும் நிறைவேற்றப்படுவதற்கு முன்னர் அல்லது, உரிமைகள் பற்றிய பிரகடனம் இயற்றப்படுவதற்கு மூன்று ஆண்டுகளுக்கு முன்னர் எழுதப்பட்டவை. (1788ல் அரசியல் சட்டம் ஏற்றுக் கொள்ளப்பட்டது, 1791ல் உரிமைகள் பிரகடனம் நிறைவேற்றப்பட்டது) க்ஷிமி ஆவது ஷரத்தில், மிமிமி ஆவது பிரிவில் மதத்தையும் அரசையும் பிரித்து வைக்கின்ற கொள்கைக்கு வடிவம் தரப்பட்டிருக்கிறது, பொதுப் பதவி வகிப்பதற்கு மதம் தொடர்பான சோதனைகளுக்கு தடைவிதிக்கிறது, "அமெரிக்காவில் எந்த பொது அறக்கட்டளையிலும் அல்லது எந்த பொது அலுவலகத்திலும் பதவி பெறுவதற்கான ஒரு தகுதியாக எந்த மதம் தொடர்பான சோதனையும் நடத்தப்படக்கூடாது." என்று குறிப்பிடுகிறது.
நமது மாற்ற முடியாத உரிமைகளுக்கு மூலமானவர்கள் எம்மை படைத்தவர்கள்தான் என்ற சொல்லு அரசியல் சட்டத்தில் அடங்கியிருப்பதாக டாப்சனின் கூறுவது தற்போதையை ஒரு பிரச்சனைக்கு எதிராக உள்ளது. ''கடவுள்'' என்கிற வார்த்தையோ அல்லது ''படைத்தவர்'' என்கின்ற சொல்லோ அந்த ஆவணத்தில் இடம்பெறவில்லை.
இரண்டு நிறுவன தந்தையர்களுடைய எழுத்து அரசியலமைப்பின் தெளிவான நோக்கத்தை வெளிப்படுத்துகின்றனர். தோமஸ் ஜெபர்சனும், ஜேம்ஸ் மாடிசனும் அறிவுபூர்வமாக மதத்தையும் அரசையும் பிரித்து ஸ்தாபித்தத்தில் மிகவும் பொறுப்புள்ளவர்கள். ஜெபர்சன் ஒரு கட்டுப்படுத்தப்பட்ட அதிகாரங்கள் அடங்கிய ஒரு மத்திய அரசாங்கத்தை விரும்பினார். அவர் ஒரு இயற்கை வழிபாட்டுக்காரர் மற்றும் மாடிசன் ஒரு கிறிஸ்தவர், மத்திய அரசாங்கத்திற்கு அதிகாரம் அதிகம் இருக்க வேண்டும் என்று நினைப்பவர். அவர்கள் இருவருமே மிகுந்த ஈடுபாட்டோடும் பிறர் ஏற்றுக்கொள்ளக்கூடிய அறிவு ஒளி கண்ணோட்டத்தோடும் மனித உரிமைகள், மதச் சார்பற்ற இயற்கைச் சட்டங்களால் முடிவு செய்யப்படுகின்றனவே தவிர எந்தக் கடவுளோ அல்லது மதமோ முடிவு செய்வதில்லை என்று எழுதினார்கள்.
1777ல் ஜெபர்சன் வெர்ஜினியா மாநிலத்தில் எந்த மதத்தை சேர்ந்தவர்களாக இருந்தாலும் அல்லது எல்லா மதத்தைச் சேர்ந்த அனைவருக்கும் சரிசமமான சட்டபூர்வ உரிமைகளை உறுதிகளாக தருகின்ற மதச்சுதந்திர மசோதா நகலை ஒரு முன்மொழிவு செய்தார். இந்த மசோதாவில் ஜெபர்சன் வாதிட்டது என்னவென்றால், "நமது சிவில் உரிமைகள் எந்த அளவிற்கு நமது மதம் சம்மந்தப்பட்ட கருத்துக்களோடு ஒன்றி வருகின்றன என்றால், இயற்பியல் அல்லது திரிகோணம் பற்றிய நமது கருத்துக்களுக்கு மேலானவை அல்ல." (ஜிலீமீ றிஷீக்ஷீtணீதீறீமீ ஜிலீஷீனீணீs யிமீயீயீமீக்ஷீsஷீஸீ, ஜீ. 252) ஸ்கேலியா, கிங்ரிச், டாப்சன் மற்றும் ராபர்ட்சன் நமது உரிமைகள் தொடர்பாக, நம்மை நம்பச் செய்வதற்கு முயற்சிப்பது போன்று அந்த உரிமைகளை கடவுள் நமக்கு தரவில்லை. மாறாக மதத்தாலோ அல்லது அரசாலோ எந்தக் கட்டுப்பாடும் விதிக்காமல் நமது சுதந்திரமான சிந்திக்கும் தன்மையில் இருந்து வருகின்றது."
வெர்ஜினியா மாகாணம் தொடர்பான குறிப்புக்கள் என்ற தலைப்பில் அவர் எழுதிய 1781ம் ஆண்டு நூலில், ஜெபர்சன் முன்னெடுத்து வைக்கின்ற வாதங்கள் 1777 மசோதாவில் அவர் எடுத்து வைத்த தத்துவத்தின் அடிப்படையில் அமைந்திருக்கிறது, அது என்னவென்றால், ''தவறுக்கு'' எதிராக நமது ஒரே உத்திரவாதங்கள் என்னவென்றால் நம்முடைய பகுத்தறிவும் சுதந்திரமான சிந்தனையும்தான். ''கேள்வி ஙீக்ஷிமிமிக்கு'' ஜெபர்சன் அளித்த பதில் அன்றைய தினம் வெர்ஜெனியாவில் நிலவிய பொதுச் சட்டம் 1777 இற்கு பதிலளிப்பதாக அமைந்திருந்தது, அந்த சட்டத்தில் கிறிஸ்தவர் அல்லாத ஒரு தனிமனிதர் அல்லது மத நம்பிக்கையற்ற ஒரு தனிமனிதர், மதம் சம்மந்தப்பட்ட, சிவில் அல்லது இராணுவப் பணிகளை ஏற்பதற்கான தகுதியின்மையை உடையவராக ஆகிறார்'' என்று குறிப்பிட்டிருந்தது.
அப்படி அவர் கீழ்கண்ட முறையில் கூறினார். "மற்றவர்களுக்கு தீங்கு செய்கின்ற செயல்களுக்கு மட்டுமே, அரசாங்கத்தின் சட்டபூர்வமான அதிகாரங்கள் செல்லுபடியாகும். ஆனால், எனது பக்கத்து வீட்டுக்காரர் இருபது கடவுள்கள் இருக்கிறார்கள் என்று சொல்லுவதோ அல்லது கடவுளே இல்லை என்று சொல்லுவதோ என்னை எந்தவகையிலும் காயப்படுத்தாது." (ஜிலீமீ றிஷீக்ஷீtணீதீறீமீ ஜிலீஷீனீணீs யிமீயீயீமீக்ஷீsஷீஸீ, ஜீ. 285). இது மதம் அற்ற ஒரு நிலைக்கு மேலாக, ஒரு மதத்தை அரசாங்கம் தேர்ந்தெடுக்க வேண்டும், அல்லது ஒரு மதத்தை அதாவது கிறிஸ்தவ மதம் மற்ற மதங்களை விட உயர்வானது என்று நம்புகிற ஒருவர், சொல்வது போன்று தோன்றவில்லை.
மத சிந்தனையை கட்டுப்படுத்துவது அல்லது மத சிந்தனைக்கு கட்டளையிடுவது ஒரு தவறு என்று அவர் வாதிட்டதைப்போன்று, ஜெபர்சன் அதே கேள்விக்கு பதிலளிக்கும்போது, அறிவியல் சிந்தனைக்கு கட்டளையிடுவது அல்லது கட்டுப்படுத்துவது சரிசமமான தவறுள்ள நடவடிக்கை என்பதை சுட்டிக்காட்டுகின்ற வகையில் கலிலியோ வழக்கை சுட்டிக்காட்டினார். "பூமி உருண்டையாக இருக்கிறது, என்ற தனது 'தவறை' கைவிடுமாறு கலிலியோ கட்டாயப்படுத்தப்பட்டார்" ஆனால் அந்தத் 'தவறு' பின்னர் உண்மையாக ஆயிற்று என்று ஜெபர்சன் எழுதுகிறார்.
ஜெபர்சன் தனது வாசகர்களுக்கு நினைவுபடுத்தியிருந்தது என்னவென்றால், "இப்போது மிக உறுதியாக, அறிவுபூர்வமாக நிரூபிக்கப்பட்டிருப்பது என்னவென்றால், அரசாங்கம் தலையிட்டு ஒரு தேவையான நம்பிக்கை பற்றி ஒரு பந்தியை உருவாக்கியிருக்க வேண்டும். அவர் தொடர்ந்தும், அதற்கு அரசாங்கத்தின் ஆதரவு மட்டுமே தேவை என கருதுவது பிழையாகும். உண்மை தன் வலுவிலேயே நிற்கும்" (ஜிலீமீ றிஷீக்ஷீtணீதீறீமீ ஜிலீஷீனீணீs யிமீயீயீமீக்ஷீsஷீஸீ பக்கம் 286).
இந்த பாராட்டத்தக்க பகுதியில், ஜெபர்சன் எந்த அரசாங்க அல்லது மத கட்டளையையும் விட அறிவுபூர்வமான விமர்சன விசாரணை மேலானதாக எடுத்துக்கொள்ளப்பட வேண்டும் மற்றும் அவற்றிற்கு எந்தவிதமான கட்டுப்பாடும் இருக்கக் கூடாது என்று ஜெபர்சன் வாதிட்டார்.
அரசியலமைப்பு மாநாடு நடந்தபோது ஜெபர்சன் பிரான்சிற்கு அமைச்சராக பணியாற்றி வந்ததால் அவர் அந்த ஆவணத்தில் கையெழுத்திடவில்லை. என்றாலும் மத சுதந்திரத்தை நிறுவும் 1786 வெர்ஜெனியச் சட்டம் 1777ல் ஜெபர்சன் உருவாக்கிய வெர்ஜெனியாவில் மத சுதந்திரம் தொடர்பான மசோதாவை அடிப்படையாகக் கொண்டு இயற்றப்பட்டது, அது பரவலாக "மத்திய கூட்டாட்சி அரசியல் சட்ட மதச்சார்பின்மை விதிகளுக்கு அடிப்படை வழிகாட்டியாக அமைந்தது" என்று கருதப்படுகிறது (சுதந்திர சிந்தனையாளர்கள்: அமெரிக்க மதச்சார்பின்மையின் ஒரு வரலாறு, சூசன் ஜேகோபி பக்கம். 19).
1786 ஆவது ஆண்டு இயற்றப்பட்ட சட்டத்தின் ஒரு சுருக்கமான குறிப்பு (1) அரசையும் மதத்தையும் பிரிப்பது தொடர்பான விவாத கருத்து வேறுபாடுகளை கிளறிவிட்டது மற்றும் மோதிக்கொண்டவர்களிடையே மிகப்பெரும் கவலையை உருவாக்கியது மற்றும் (2) தெளிவாக உணர்ந்து திட்டவட்டமான நோக்கத்தோடு மதத்தையும் அரசையும் பிரித்துவைக்கும் கொள்கை உருவாக்கப்பட்டது, என்ற வரலாறு அடங்கியிருக்கிறது.
1777 ஜெபர்சன் மசோதா காலத்தில் வெர்ஜெனியாவில் அதிகாரபூர்வமான தேவாலயம் எபிஸ்கோபல் (ணிஜீவீsநீஷீஜீணீறீ) தேவாலயமாகும். புரட்சிகர போருக்கு முன்னர், சுதந்திர சிந்தனையாளர்களும் அதிருப்தி கொண்ட எவான்ஞ்செலிக்கல் புரட்டஸ்டாண்டுகளும் (அவர்கள் ஒரு அதிருப்தி கொண்ட சிறுபான்மை தேவாலயம் என்ற முறையில் அதிகாரபூர்வமான ஒரே தேவாலயத்தின் விளைவுகள் குறித்து அஞ்சினர்) ஒரு அதிகாரபூர்வமான தேவாலயத்தை நியமிப்பதை எதிர்த்து வந்தனர். ஆனால் போரின் அவசரநிலை அந்த விவகாரத்தில் முன்னுரிமை பெற்றுவிட்டது.
போரைத் தொடர்ந்து, புதிய ஒரு அரசாங்கத்தை அமைக்கின்ற பணி கையில் எடுத்துக்கொள்ளப்பட்டது, அப்போது சுதந்திர சிந்தனையாளர்களும் எவான்ஞ்செலிக்கல் புரட்டஸ்டாண்டுகளும் ஒரு அதிகாரபூர்வமான மதத்தை நிறுவுவதற்கான தங்களது எதிர்ப்பை புதுப்பித்தனர். ஆனால் மற்றொரு நிலைப்பாடும் அந்த நேரத்தில் முன்னெடுத்து வைக்கப்பட்டது. 1784ல் பேட்ரிக் ஹென்றி ஒரு மசோதாவை வெர்ஜெனியா பொதுசபையில் முன்மொழிவு செய்தார் அது ''கிறிஸ்தவ மதபோதனை, ஆசிரியர்களுக்கு'' ஆதரவு காட்டும் நோக்கில் வெர்ஜெனியா மக்கள் மீது வரிகளை விதிக்க வகை செய்தது.
ஆக ஒரு அதிகாரபூர்வமான மதம் தொடர்பாக அப்போது மூன்று நிலைப்பாடுகள் நிலவின: (1) அரசு ஒரு தனி கிறிஸ்தவ மதத்தை ஆதரிக்க வேண்டும். (2) அவை பொதுவாக கிறிஸ்தவ அமைப்புக்களாக இருந்தால் அவற்றை ஆதரிக்க வேண்டும். மற்றும் (3) அரசு வேறு எந்த மதத்தையும் அல்லது தேவாலயங்களையும் ஆதரிக்க கூடாது.
ஜெபர்சனையும் மற்ற மூன்றாவது நிலைப்பாட்டு ஆதரவாளர்களையும் போல் அரசியலமைப்பின் முதன்மை சிற்பியும் தலைமை பாதுகாவலருமான மத்திய கூட்டாட்சிவாதி ஜேம்ஸ் மாடிசனும் ஆதரித்தார், (அமெரிக்காவில் அறிவு ஒளி, ஹென்றி எப். மே, பக்கம்.96), "மாநில அரசாங்கம் கிறிஸ்தவ மதத்தையோ" அல்லது வேறு எந்த மதத்தையோ ஆதரிக்கின்ற பணியில் ஈடுபடக்கூடாது என்று கூறினார். (யிணீநீஷீதீஹ் பக்கம் 19).
மாடிசன் 1785 இல் வெளியிட்ட தமது ''மத மதிப்பீட்டிற்கு எதிரான கண்டனம் மற்றும் நினைவுக் குறிப்பில்'' தனது வாதங்களை மூன்றாவது நிலைப்பாட்டிற்காக எடுத்துரைத்தார், அது சூசன் ஜேகோப்பி கூறியுள்ளபடி "சுதந்திர பிரகடனம் மற்றும் அரசியலமைப்பை போன்று அமெரிக்க வரலாற்றை அறிந்த மாணவர்களுக்கு தெரிந்ததுதான்" (யிணீநீஷீதீஹ்-பக்கம் 19).
மாடிசன் வாய்வீச்சில் "கிறிஸ்தவ மதத்தை நிறுவுகின்ற அதே அதிகாரம் படைத்த அமைப்பு மற்ற இதர மதங்களை ஒதுக்கிவிட்டு அதே போன்று கிறிஸ்தவ மதத்திலேயே வேறு அனைத்து பிரிவுகளையும் நீக்கிவிட்டு ஒரே பிரிவை உருவாக்கக் கூடும் என்பது யாருக்குத்தான் தெரியாது?" என்று கேட்டார்.
அரசாங்கத்தின் கட்டுப்பாட்டிலிருந்து மதம் சுதந்திரமாக செயல்படவேண்டும் என்று வாதிட்டதுடன், மாடிசன் அரசாங்கமும் மதத்திலிருந்து சுதந்திரமாக செயல்பட வேண்டும் என்று வாதிட்டார். "ஒரு சிவில் அரசாங்கம் ஒரு மதத்தை கவனத்திற்கு கொண்டு வரவில்லை என்றால், எப்படி சட்டபூர்வமாக சிவில் அரசாங்கத்தில் மதத்தை நிறுவுவது அவசியமாகும்?" (யிணீநீஷீதீஹ் பக்கம் 20).
மாடிசனின் "நினைவுக்குறிப்பு" ஒரு கூட்டணியை உருவாக்குவதில் ஒரு உயர்ந்த முக்கியத்துவமான பங்களிப்பை செய்தது. அந்தக் கூட்டணி, அரசாங்கத்தில் மதத்திற்கு எந்த முக்கியத்துவமும் இருக்கக் கூடாது என்று நம்பிய சுதந்திர சிந்தனையாளர்களுக்கும், பல்வேறு முறைசாராத புரட்டஸ்டண்டு பிரிவுகளுக்கும் இடையில் அவர்கள் சுதந்திர சிந்தனையாளர்களின் அறிவு ஒளி பார்வையை ஏற்றுக்கொள்ளாவிட்டாலும் அரசாங்கம் மதத்தில் தலையிடாது என்று உறுதிசெய்து கொண்டுவிட்டால், அதனால் தங்களது மதப்பிரிவு நீடித்திருக்க முடியும் என்று உறுதிபட நம்பியவர்களுக்கும் இடையில் உருவாயிற்று. இந்தக் கூட்டணி அமைக்கப்பட்டதும், மதச் சுதந்திரத்தை உருவாக்குவதற்கான 1786 வெர்ஜெனியா சட்டம் எளிதாக நிறைவேறிற்று.
மக்கள் பிரதிநிதிகள் அடங்கிய மதச்சார்பற்ற ஒரு அரசாங்கத்தை உருவாக்குவதற்கான அடித்தளத்தை 1786 சட்டம் சந்தேகத்திற்கு இடமின்றி உருவாக்கியது. அந்த சட்டம் குறிப்பிடுவது, "வெர்ஜெனியாவின் பொதுசபையில் நிறைவேற்றப்படும் இந்த சட்டம் எந்த மனிதரும் எந்த மதவழிபாடு நடக்கும் இடம் அல்லது அது சம்மந்தமான குருபீடம் ஆகியவற்றிற்கு செல்வதற்கோ அல்லது ஆதரிப்பதற்கோ கட்டாயப்படுத்தக் கூடாது அல்லது அவரை கட்டுப்படுத்தவோ அவருக்கு இடையூறு செய்யவோ அல்லது அவருக்கு சுமையாகவோ அல்லது அவர்களது பொருள்களுக்கு நஷ்டமாகவோ அல்லது அவரது மதக்கருத்துக்கள் அல்லது நம்பிக்கை காரணமாக அவருக்கு எந்த துன்பமும் ஏற்படும் வகையில் அரசாங்கம் நடவடிக்கை எடுக்கக் கூடாது, ஆனால் அனைவரும் தங்களது மதத்தை பரப்ப அதன்மூலம் நிலைநாட்ட தங்களது மதவிவகாரக் கருத்துக்களை நிலைநாட்டிக்கொள்ள அதே நேரத்தில் அவர்களது சிவில் கடமைகள் திறமைகள் எதையும் குறைக்காத வகையில் உரிமைகள் வழங்கப்பட வேண்டும்."
ஜேக்கோபி குறிப்பிட்டிருப்பதைப்போல்,..." மதச்சார்பற்றவர்களுக்கு ஒரு முக்கியமான புள்ளி என்னவென்றால்,-----வெர்ஜினியாவை சேர்ந்த எவரும் பிற மாநிலங்களில் நிலவுகின்ற நடைமுறையோடு ஒப்புநோக்கும்போது, பொதுப்பணிக்கு போட்டியிடுகின்ற எவரும் அல்லது சமமான சிவில் உரிமைகள் கோரும் எவரும் தனது மத நம்பிக்கை பற்றி உறுதிமொழி தரவேண்டியதில்லை" (யிணீநீஷீதீஹ்-பக்கம் 24).
"பிற மாநிலங்களில் நடைமுறையில் இருந்தமுறை" அரசியல் சட்ட மாநாட்டிற்கு மதச்சார்பற்ற நிலைக்கு எதிரான வாய்ப்புக்களை தந்தது. அந்த மாநாடு 1787ல் ஒரு கூட்டாட்சி முன்மாதிரி ஆவணத்தை ஆராய்வதற்காக நடத்தப்பட்டது.
எடுத்துக்காட்டாக விணீssணீநீலீusமீtts அரசியலமைப்பு 1780ம் ஆண்டு இயற்றப்பட்டது. அந்த மாநிலம் தனது கிறிஸ்தவ றிuக்ஷீவீtணீஸீ (பிரித்தானிய கடும்தீவிரவாத புரட்டஸ்தாந்துகள்) பின்னணியை எடுத்துக்காட்டுகின்ற வகையில் கிறிஸ்தவர்களுக்கு மட்டுமே சட்டபூர்வமான சமத்துவத்தை உறுதி செய்து தருகின்ற வகையில் அமைக்கப்பட்டது. மற்றும் அப்போதும் கூட அந்த மாநிலத்தில் பொதுப்பணியாற்ற முன்வருகின்ற கத்தோலிக்கர்கள் போப்பின் அதிகாரத்தை உதறித் தள்ளுமாறு கட்டாயப்படுத்தப்பட்டனர். அந்த விணீssணீநீலீusமீtts 63 நகரங்கள் அதிக கட்டுப்பாடுகளை விதித்தன: புரட்டஸ்டாண்டுகளுக்கு மட்டுமே சட்டபூர்வமான சமத்துவத்தை உறுதி செய்து தர அவர்கள் விரும்பினர். (யிணீநீஷீதீஹ்- 25-26).
நியூயோர்க் மாநில அரசியலமைப்பு யூதர்களுக்கு சட்டபூர்வமான சமத்துவத்திற்கு உறுதி செய்து தந்தது. அதே நேரத்தில் கத்தோலிக்கர்களுக்கு அந்த சமத்துவம் மறுக்கப்பட்டது. மேரிலாந்து, யூதர்கள், சுதந்திர சிந்தனையாளர்கள், உருவ வழிபாட்டுக்காரர்கள் ஆகியோருக்கு சம உரிமைகளை வழங்கவில்லை, ஆனால் கத்தோலிக்கர்களுக்கும் புரட்டஸ்டாண்டுகளுக்கும் முழு சிவில் உரிமைகளை வழங்கியது (யிணீநீஷீதீஹ்- பக்கம் 26).
இந்த மற்றும் இதர மாநிலங்களை சேர்ந்தவர்களில் இணையான மத அடிப்படை அரசு முறைகளை ஆதரித்தவர்கள் இருந்தார்கள் என்றாலும், இறுதியில் அரசியலமைப்பை நிறுவிய முன்னோடிகள் தங்களது முன்மாதிரியாக வெர்ஜெனியா திட்டம் என்றழைக்கப்பட்ட 1786ம் ஆண்டு மத சுதந்திர சட்டத்தை எடுத்துக் கொண்டனர். ஏனென்றால் அரசியலமைப்பு ஒரு மதச் சார்பின்மை ஆவணமாக இருக்க வேண்டும் என்று கருதியிருந்தனர்.
அரசியலமைப்பை உருவாக்கியவர்கள் தெளிவாக தேர்ந்தெடுத்தது, எதை சுட்டிக்காட்டியது என்றால், ஜெபர்சனும் மாடிசனும் தங்களது அறிவு ஒளி மதச்சார்பின்மை முன்னோக்கை எடுத்து வைத்து மதத்தையும் அரசையும் பிரித்துவைக்கும் கருத்தில் தனியாக நிற்கவில்லை. ஆனால் உண்மையிலேயே அரசியலமைப்பை சட்ட மாநாட்டில் நிலவிய சூழ்நிலை என்னவென்றால், ஹென்றி எப். மே கூறியிருந்தபடி "அறிவு வாதமும் நடைமுறைவாதமும் இணைந்திருந்தது." மிக பழமைவாத பிரதிநிதிகளில் பென்சில்வேனியா கவர்னர் மோரிஸ், நமது அறிவுதான் அதிகம் நம்மீது ஆதிக்கம் செலுத்த வேண்டுமே தவிர நமது உணர்வுகளுக்கு முடிந்தவரை குறைந்த முக்கியத்துவம்தான் தர வேண்டும் என்று குறிப்பிட்டார். (ஜிலீமீ ணிஸீறீவீரீலீtமீஸீனீமீஸீt வீஸீ கினீமீக்ஷீவீநீணீ, பிமீஸீக்ஷீஹ் தி. விணீஹ், ஜீ. 97).
மாடிசன் தவிர செல்வாக்கு மிக்க கூட்டாட்சி தத்துவவாதிகளான ஜோன் ஆடம்ஸ் மற்றும் ஜோர்ஜ் வாஷிங்டன் ஆகியோர், "மதத்தையும் சிவில் விவகாரங்களையும் பிரித்து வைக்கின்ற ஜெபர்சனின் கருத்துக்களை முழுமையாக பகிர்ந்து கொண்டனர்." (யிணீநீஷீதீஹ்- பக்கம் 27). "கடவுள் என்ற சொல்லை நீக்கிவிட்டது, அந்த அரசியலமைப்பு மாநாட்டில் ஒரு பெரிய கருத்து வேறுபாட்டிற்கு காரணமாக அமையவில்லை" (யிணீநீஷீதீஹ் பக்கம் - 29).
மாநிலங்கள் அரசியலமைப்பை ஏற்றுக்கொள்வது தொடர்பாக நடைபெற்ற தீவிரமான விவாதங்களில் கடவுள் அல்லது ஏசு கிறிஸ்து பற்றிய குறிப்பு இடம்பெற வேண்டுமா இல்லையா என்பது குறித்து தீவிரமான விவாதம் நடைபெற்றது. நியூயோர்க்கை சேர்ந்த ஒரு கூட்டாட்சிவாதியான மறைதிரு. ஜோன் மேசன் அரசியல் சட்டத்தில் கடவுள்பற்றிய எந்தக் குறிப்பும் இல்லாதது "எந்த சாக்குப்போக்கும் சமாதானபடுத்தவியலாத ஒரு தவறு" என்று குறிப்பிட்டார். (யிணீநீஷீதீஹ்-பக்கம் 30) போஸ்டனில் அரசியலமைப்பு அங்கீகாரத்தை எதிர்த்த ஒருவர், அரசியல் சட்டத்தில் கடவுள் குறிப்பிடப்படாவிட்டால் அமெரிக்கா அழிந்துவிடும் என்று ஜோசியம் கூறினார்.
மாநிலங்களில் அரசியலமைப்பை அங்கீகரிப்பதற்காக நடைபெற்ற மாநாடுகளில் கலந்து கொண்ட பல உறுப்பினர்கள் அரசியல் சட்டத்தின் தெளிவான மதச்சார்பின்மை நோக்கம் கண்டு அதிர்ச்சியடைந்து அரசாங்க அதிகாரத்திற்கான மூலாதாரமாக ஏசு கிறிஸ்துவை அல்லது கடவுளை குறிப்பிடும் மதத் தொடர்புடைய திருத்தங்களை முன்மொழிந்தனர். என்றாலும் இறுதியில் அரசியல் சட்டம் ஒரு வெளிப்படையான மதச் சார்பின்மை ஆவணமாக இருக்க வேண்டுமென்று வலியுறுத்தியவர்களால் இந்த முன்மொழிவுகள் தள்ளுபடி செய்யப்பட்டன மற்றும் புதிய குடியரசின் அடித்தளங்கள் மதச் சார்பின்மையாக அமைந்திருக்க வேண்டும் என்று வற்புறுத்தினர்.
மனித உரிமைகள் பற்றிய மசோதா மீது நடைபெற்ற விவாதத்தில் இந்த நோக்கம் அதைவிட தெளிவாக தெரிந்தது. அரசியலமைப்பிற்கு பல்வேறு திருத்தங்களை கொண்டு வருவது தொடர்பாக முடிவு செய்வதற்கு முன்னால், மக்கள் பிரதிநிதிகள் சபை ஆரம்பத்தில் அரசியலமைப்பின் முன்னுரை வாசகத்தை மாற்றி தெளிவாக அரசாங்கம் மக்களது நன்மைக்காகத்தான் அமைக்கப்பட்டது, மற்றும் அரசாங்கம், தனது அதிகாரத்தை மக்களிடமிருந்து மட்டுமே பெற்றிருக்கிறது என்று குறிப்பிட்டது. (வலியுறுத்தல் இணைக்கப்பட்டது).
இறுதியாக அரசியல் சட்டத்தின் பொது அடிப்படைக்கு மூல சொற்றொடரான "மக்களாகிய நாங்கள்" என்பதே போதுமான ஆதாரம் என்ற அடிப்படையில் இந்தக் கருத்து புறக்கணிக்கப்பட்டது. (அமெரிக்க அரசியலமைப்பு: அதன் மூலங்களும் வளர்ச்சியும், கிறீயீக்ஷீமீபீ பி. ரிமீறீறீஹ் ணீஸீபீ கீவீஸீயீக்ஷீமீபீ கி. பிணீக்ஷீதீவீsஷீஸீ, ஜீ. 175).
அமெரிக்காவின் அரசியல் சட்டத்தை உருவாக்கியவர்கள் கடவுள் பெயரை அல்லது அவர் தந்த அதிகாரத்தை குறிப்பிடுவதற்கு சர்வசாதாரணமாக தவறிவிட்டார்கள் என்று இன்றைய தினம் வாதிடுகின்ற மத வலதுசாரிகளின் கூற்றுக்களை நொருக்குகின்ற வகையில் கடவுள் பற்றியும் அவரது அதிகாரம் பற்றியும் நடைபெற்ற இந்த தீவிர விவாதங்கள் அமைந்திருக்கின்றன. ஜேக்கோபி, தனது முடிவுரையில் கூறியிருப்பதைப்போல், "அரசியல் சட்டத்தை உருவாக்கியவர்கள் தாங்கள் செய்வதை தெளிவாக அறிந்திருந்தார்கள் மற்றும் அதேபோன்று அவர்களது சக குடிமக்கள் இரண்டு தரப்பினருமே அந்த பிரச்சனையை துல்லியமாக அறிந்திருந்தார்கள்". (யிணீநீஷீதீஹ் பக்கம் - 33).
மனிதர்கள் சுதந்திரமாக சிந்திப்பதற்கு அனுமதிக்கப்பட்டால் சமூகம் உட்பட இயற்கை உலகை புரிந்து கொள்ளுகின்ற தன்மையும் அதை ஆளுகின்ற வல்லமையும் சாத்தியமாகும் என்ற நம்பிக்கையின் அடிப்படையில்தான் அரசியலமைப்பு உருவாக்கப்பட்டது. மனித இனம் உன்னதமான அல்லது பெரிய சாதனைகளை புரிவதற்கு ஆசை கொள்ள முடியாதா? அப்படியிருக்கும்போது ஏன்? மத வலதுசாரிகளும் அதன் பிரதான அரசியல் நண்பரான குடியரசுக்கட்சியும் அரசியல் சட்டம் பற்றியும் அதை உருவாக்கியவர்களது நோக்கம் பற்றியும் பொய் சொல்லிக் கொண்டிருக்கிறது? இந்தப் பொய்கள் எந்த நோக்கத்திற்கு பயன்படுகின்றன?
முதலாளித்துவத்தின் நெருக்கடி உழைக்கும் மக்களது நியாயமான விருப்புகள் மற்றும் எதிர்ப்புகளுக்கு பதிலளிக்கின்ற அல்லது குறைந்த பட்சம் திசை திருப்புகின்ற பாரம்பரிய முதலாளித்துவ ஜனநாயக, வழிமுறைகளை பராமரிக்கு முடியாத நிலையை அடைந்துவிட்டது. ஐரோப்பாவிலும் அமெரிக்காவிலும் ஆளும் நிதியாதிக்க செல்வந்தத்தட்டினரின் பிரதிநிதிகளாக செயல்படுகின்ற பிரதான அரசியல் கட்சிகள் பெரும்பாலான மக்களது கவலைகளுக்கு ஈடுகொடுப்பதாக நடிக்கமுடியவில்லை.
அது ஈராக் போராக இருந்தாலும், வேலையிழப்பு அல்லது சமூக சீர்திருத்தங்களை இரத்துச் செய்வதாக இருந்தாலும் மக்களுக்கும் அவர்களது தேர்ந்தெடுக்கப்பட்ட பிரதிநிதிகளுக்குமிடையே இதற்கு முன்னர் எப்போதும் இல்லாத அளவிற்கு இடைவெளி அதிகரித்துள்ளது. முதலாளித்துவ முறைக்கு எதிராக ஒரு புரட்சிகரமான மாற்றத்தை கொண்டுவருவதற்கான போராரட்டத்தின் அவசியத்தை தெளிவாக உணருகின்ற வகையில் தொழிலாள வர்க்கத்தின் விரக்தியும் கோபமும் திரும்பிவிடாது எப்படி கட்டுப்படுத்துவது என்பதில் ஆளும் வட்டாரங்களுக்கிடையில் ஒரு நியாயமான கவலையை இது உருவாக்கிவிட்டது.
அமெரிக்காவில் தொழிற்சங்கங்களின் உடைவும் அமெரிக்க தாராளவாதத்தின் அரசியல் அழுகல் நிலையும் ஜனநாயகத்தின் சீரழிவுற்கு வகை செய்து, ஒரு தீவிர வலதுசாரி சிறுபான்மையை உருவாக்கிவிட்டது. அது மிக பிற்போக்கான மதகொள்கைகளை அடிப்படையாகக் கொண்டு மகத்தான சக்தியை பெற்றுள்ளது. முதலாளித்துவ ஜனநாயக ஆட்சி முறைகள் சிதைந்து கொண்டு வருகின்ற சூழ்நிலையில் மற்றும் தொழிலாள வர்க்கம் தனது புரட்சிகர பணிகளை இன்னும் புரிந்து கொள்ளாத நிலையில் இந்தத் தீவிர வலதுசாரி சிறுபான்மையினர் அரசாங்கத்தின் கொள்கைகள் மீது ஒரு ஆளுமை செலுத்தும் அதிகாரத்தை பயன்படுத்தும் நிலைக்கு வந்திருக்கின்றனர்.
அறிவு ரீதியிலான அறிவியல் மற்றும் மனிதநேயக் கொள்கைகள் அடிப்படையில் எதிர்ப்பு எந்த வடிவத்தில் தோன்றினாலும் அதற்கு எதிராக கிறிஸ்தவ வலதுசாரிகள் ஊடகங்கள் கொத்தடிமைத்தனமாக உடந்தையாக செயல்பட்டு வருகின்ற உதவி காரணமாக மிகவும் பிற்போக்குக் கருத்துக்களை வளர்த்து வருகிறார்கள் இதுதான் அமெரிக்க அரசியல் சட்டம் பற்றிய பொய்களின் நோக்கமும் மூலாதாரமும் ஆகும்.
அரசியல் சட்டத்தின் அறிவுஜீவித, அறிவியலின் அறிவுஒளி பாரம்பர்யத்தின் தத்துவார்த்தவேர்கள், அறிவுபூர்வ மற்றும் ஜனநாயக தன்னாட்சி பற்றி மக்களுக்கு அறிவு புகட்டுவதற்கு பதிலாக, அந்த ஆவணத்தில் கண்டுள்ள வெட்கக்கேடான கொத்தடிமை முறை அங்கீகாரம் நீங்கலாக அமெரிக்க மக்களிடம் என்ன கூறப்படுகிறது என்றால் ஒரு கிறிஸ்தவ கடவுளின் அருட்கொடையின் விளைவாகத்தான் தங்களது ஜனநாயக உரிமைகள் கிடைத்திருக்கிறது என்பதுதான்.
தாங்கள் வாழ்கின்ற வசதிகளை மேம்படுத்திக்கொள்ள இயலாத நிலையில் அதற்கான பொருளாதார வசதி அடிப்படையில் அதிகாரங்கள் இல்லாத சூழ்நிலையில் மட்டுமல்ல அதற்கான ஒரு முயற்சியை மேற்கொள்வதற்குக்கூட ஒரு தேவையை உணராத மக்களிடம் தங்களது கருத்தை ஏற்றுக்கொள்ளச் செய்வதற்கு இதைவிட சிறந்த வழி என்ன? எதிர்காலத்தில் தொழிலாள வர்க்கம் ஆளும் செல்வந்தத்தட்டினரின் பேரழிவு கொள்கைகளை எதிர்பதற்காக ஒரு இயக்கத்தை ஒழுங்கமைத்தால் அதற்கு எதிராக ஒரு ஆவேசம் கொண்ட பிற்போக்கு இயக்கத்தை வளர்ப்பதற்கு இதைவிட சிறந்த வழி என்ன?
1784ல் சுதந்திரப்போர் வீரரான ஈதன் ஏலன் எழுதினார் "நாம் மதகுருக்களின் கொடுங்கோன்மையில் இருக்கும்வரையில், அந்த கொடுங்கோன்மைக்கு எதிரான முறைகளுக்கு ஒத்துவராத இயற்கை மற்றும் அறிவுபூர்வமான சட்டத்தை எந்தக் காலத்திலுமே அவர்கள் தங்களது சொந்த நலன்கருதி தள்ளுபடி செய்துகொண்டே இருப்பார்கள்." (ஜேக்கோபி, பக்கம் 18.)
இன்றைய தினம் அமெரிக்க முதலாளித்துவ வர்க்கம் ஒருகாலத்தில் ஒரு புரட்சிகர வர்க்கமாக இருந்து நிலப்பிரபுத்துவ பிற்போக்குத்தனத்திற்கும், மன்னர் ஆட்சிக்கும் எதிராக போர்புரிந்த தங்களது போராட்ட பாரம்பரியத்தை நீண்டகாலத்திற்கு முன்னரே உதறித்தள்ளிவிட்டது. அது இப்போது சமூக பிற்போக்குத்தனத்தை நியாயப்படுத்தும் ஒரு முயற்சியாகவும், மற்றும் தொழிலாள வர்க்கம் விஞ்ஞானபூர்வமான சோசலிசத்தின் அடிப்படையில் வர்க்கப் போராட்டத்தின் புறநிலை விதிகளையும் தனது சொந்த வரலாற்று பாடங்களையும் புரிந்து கொள்ளாது தடுப்பதற்காகவும் மதத்தின் மிகவும் வலதுசாரி வடிவத்தை முன்னுக்கு கொண்டு வருகின்றது.
Excellent offers are available for both single and multi-room Sports Digitaltv Packages Satellite TV systems.
ReplyDeleteCheck out my site on Sports Digitaltv Packages
****நல்லடியார் said.. ****
ReplyDelete//இயேசுவிற்குப் பதிலாக வேறொருவன் இயேசுவின் இடத்தில் வைக்கப்பட்டு, அவனைத் தான் இயேசுவின் எதிரிகள் இயேசு என நினைத்துக் கொலை செய்தார்களே ஒழிய இயேசுவைக் கொலை செய்யவில்லை//
அடப்பாவிகளா !!!
ஏசு நமக்காக சிலுவையில் தொங்கினார் அப்படீன்னு ஊரல்லாம் தம்பட்டம் அடிசுக்கிட்டுர்க்கானுக ..இதுவா விசயம்.
அப்ப சிறையில ஆள் மாறட்டம் பண்றமாதிரி கடவுளே புரிய பிராடு பண்ணியிருக்கார்.
பலே பலே.வாழ்க அந்தக் கடவுள் (அது எந்த மதத்தைச் சேர்ந்த புண்ணாக்கு சாமியா இருந்தாலும்
****நல்லடியார் said.. ****
ReplyDelete//இயேசுவிற்குப் பதிலாக வேறொருவன் இயேசுவின் இடத்தில் வைக்கப்பட்டு, அவனைத் தான் இயேசுவின் எதிரிகள் இயேசு என நினைத்துக் கொலை செய்தார்களே ஒழிய இயேசுவைக் கொலை செய்யவில்லை//
அடப்பாவிகளா !!!
ஏசு நமக்காக சிலுவையில் தொங்கினார் அப்படீன்னு ஊரல்லாம் தம்பட்டம் அடிசுக்கிட்டுர்க்கானுக ..இதுவா விசயம்.
அப்ப சிறையில ஆள் மாறட்டம் பண்றமாதிரி கடவுளே புரிய பிராடு பண்ணியிருக்கார்.
பலே பலே.வாழ்க அந்தக் கடவுள் (அது எந்த மதத்தைச் சேர்ந்த புண்ணாக்கு சாமியா இருந்தாலும்
Why I Am Not a Hindu
ReplyDeleteRamendra Nath
Originally published by Bihar Rationalist Society (Bihar Buddhiwadi Samaj) 1993.
Electronically reprinted with permission.
I have read and admired Bertrand Russell's Why I Am Not a Christian. On the other hand, I have also read and disagreed with M.K.Gandhi's Why I Am a Hindu. My acquaintance with these writings has inspired me to write this essay explaining why I am not a Hindu, though I was born in a Hindu family.
The Meaning of "Hindu"
The word "Hindu" is a much-abused word in the sense that it has been used to mean different things at different times. For example, some people even now, at least some times, use the word "Hindu" as a synonym for "Indian". In this sense of the term, I am certainly a "Hindu" because I do not deny being an Indian. However, I do not think that this a proper use of the term "Hindu". There are many Indians such as Muslims, Christians, Jews and Zoroastrians as well as rationalists, humanists and atheists who do not call themselves "Hindu" and also do not like to be described as such. It is certainly not fair to convert them into Hinduism by giving an elastic definition of the term "Hindu".
Besides, it is also not advisable to use the word "Hindu" in this sense from the point of view of clarity. The word "Hindu" may have been used in the beginning as a synonym for "Indian" [1], but, at present, the word is used for people with certain definite religious beliefs. The word "Hindu" belongs to the category of words like "Muslim", "Christian", "Buddhist" and "Jain" and not to the category of words like "American", "British", "Australian", "Chinese" or "Japanese". There are, in fact, many Indians who are not Hindus, and on the other hand, there are many Hindus who are not Indians , for example, those who are citizens of Nepal, Sri Lanka and some other countries.
In the religious sense, the word, "Hindu" is often used broadly to include Buddhists, Jains and Sikhs in addition to those who are described as "Hindu" in this most restricted sense of the term, that is, the adherents of Vedic or Brahmin religion. For example, the expression "Hindu" is used in the Hindu law not only for those who are Hindu by religion but also for persons who are Buddhists, Jains and Sikhs by religion. This, again, is too broad a definition of "Hindu". If we consistently use the word "Hindu" in this sense, we will have to say that Japan is a Hindu country!
The above definition of "Hindu" is clearly inadequate from a philosophical point of view. Buddhism and Jainism, for instance, explicitly reject the doctrine of the infallibility of the Vedas and the system of varna-vyavastha, which are fundamental to Hinduism, that is, if the term "Hinduism" is used in its most restricted sense. Therefore, clubbing together Buddhists and Jains or even Sikhs with those who believe in the infallibility of the Vedas and subscribe to the varna-vyavastha is nothing but an invitation to confusion.
Though I agree with Buddhism in its rejection of god, soul, infallibility of the Vedas and the varna-vyavastha, still I am not a Hindu even in this broad sense of the term "Hindu", because as a rationalist and humanist I reject all religions including Buddhism, Jainism and Sikhism. However, in this essay I am concerned with explaining why I am not a Hindu in the most appropriate sense of the term "Hindu", that is, the sense in which a person is a Hindu if his religion is Hinduism in the restricted sense of the term " Hinduism". In this restricted sense of "Hinduism", Buddhism, Jainism and Sikhism are excluded from its scope. I also maintain that this is, at present, probably the most popular sense of the term, and every body should, in the interest of clarity, confine its use, as far as possible, to this sense only, at least in philosophical discourse.
Radhakrishnan, for example, has used the term "Hindu" and "Hinduism" in this restricted sense when he says in his The Hindu View of Life that, "The chief sacred scriptures of Hindus, the Vedas register the intuitions of the perfected souls." [2] Or, when he says that "Hinduism is the religion not only of the Vedas but of the Epics and the Puranas." [3]
Basic Beliefs of Hinduism
Gandhi, too, has used the term "Hindu" in this restricted sense, when writing in Young India in October, 1921, he says:
I call myself a sanatani Hindu, because,
I believe in the Vedas, the Upanishads, the Puranas and all that goes by the name of Hindu scriptures, and therefore in avatars and rebirth.
I believe in the Varnashram dharma in a sense in my opinion strictly Vedic, but not in its present popular and crude sense.
I believe in the protection of the cow in its much larger sense than the popular.
I do not disbelieve in idol-worship. [4]
One may be tempted to ask, at this point, whether all the beliefs listed by Gandhi are really fundamental to Hinduism. In my opinion, (I) the belief in the authenticity of the Vedas and (II) the belief in the varnashram dharma are more basic to Hinduism than the belief in cow-protection and idol-worship. [5] Though it cannot be denied that, in spite of attempts by reformers like Kabir, Rammohan Roy and Dayanand Saraswati, idol-worship is still practiced widely by the Hindu masses, and there is, at present, a taboo on eating beef among a large number of Hindus. In any case, I am in a position to establish the fact of my not being a Hindu by asserting the contradictory of each of the above statements made by Gandhi:
In other words, I assert that I am not a Hindu, because,
I do not believe in the Vedas, the Upanishads, the Puranas and all that goes by the name of Hindu scriptures, and therefore in avatars and rebirth.
I do not believe in the varnashram dharma or varna-vyavastha either in the sense in which it is explained in Hindu dharma shastras like Manusmriti or in the so-called Vedic sense.
I do not believe in the Hindu taboo of not eating beef.
I disbelieve in idol-worship.
However, while explaining why I am not a Hindu, I will concentrate mainly on (I) the belief in the authenticity of the Vedas, and (II) the varnashram dharma , which I consider more fundamental to Hinduism. Besides, in the concluding section of the essay, I will briefly discuss moksha, which is regarded as the highest end of life in Hinduism, and some other Hindu doctrines like karmavada and avatarvada.
The infallibility of the Vedas
First of all, let me explain what do I mean by saying that "I do not believe in the Vedas", and why I do not do so.
The schools of ancient Indian thought are generally classified by orthodox Hindu thinkers into two broad categories, namely, orthodox ( astika) and heterodox ( nastika). The six main Hindu systems of thought -- Mimamsa, Vedanta, Sankhya, Yoga, Nyaya and Vaisheshika -- are regarded as orthodox ( astika), not because they believe in the existence of god, but because they accept the authority of the Vedas. [6]
Out of the six orthodox systems of Hindu thought, Nyaya system is primarily concerned with the conditions of correct thinking and the means of acquiring true knowledge. According to Nyaya system, there are four distinct and separate sources of knowledge, namely, (i) perception (ii) inference (iii) comparison, and (iv) testimony or shabda.
Shabda, which is defined in the Nyaya system as "valid verbal testimony" is further classified into (i) the scriptural ( vaidika), and (ii) the secular ( laukika). Vaidika or scriptural testimony is believed to be the word of god, and therefore, it is regarded as perfect and infallible .[7]
Mimamsa or Purva Mimamsa, another orthodox Hindu system is "the outcome of the ritualistic side of the vedic culture". However, in its attempt to justify the authority of the Vedas, Mimamsa elaborately discusses different sources of valid knowledge. Naturally enough, among the various "sources of valid knowledge", Mimamsa pays greatest attention to testimony or authority, which, too, is regarded by it as a valid source of knowledge. There are, according to Mimamsa, two kinds of authority -- personal ( paurusheya) and impersonal ( apaurusheya). The authority of the Vedas is regarded by Mimamsa as impersonal. [8]
As mentioned earlier, according to Nyaya, the authority of the Vedas is derived from their being the words of god. But Mimamsa, which does not believe in the existence of god, declares that the Vedas like the world, are eternal. They are not the work of any person, human or divine. The infallibility of the authority of the Vedas, according to Mimamsa, rests on the "fact" that they are not vitiated by any defect to which the work of imperfect persons is liable. [9]
Thus, orthodox Hindu schools like Nyaya and Mimamsa regard the testimony of the Vedas as infallible, though they give different reasons for doing so. Well-known orthodox Hindu theologians like Shankar and Ramanuja believed in the authority of the Vedas. Manusmriti, too, upholds the infallibility of the Vedas. As pointed out by S.N.Dasgupta, "The validity and authority of the Vedas were acknowledged by all Hindu writers and they had wordy battles over it with the Buddhists who denied it." [10]
The point worth noting is that though popularly Hinduism is a theistic religion, it is not essential to believe in the existence of god for being an orthodox Hindu -- belief in the authority of the Vedas is more important.
When I say, "I do not believe in the Vedas", what I mean is that I do not regard the testimony of the Vedas as a valid source of knowledge. In other words when I say, "I do not believe in the Vedas", I do not mean that each and every proposition contained in the Vedas is false. It is quite possible that one may find a few true statements in the Vedas after great amount of patient research. But I assert that the truth or the falsity of a proposition is logically independent of its being contained or not contained in the Vedas. A proposition is true if there is a correspondence between the belief expressed by it and the facts. Otherwise, it is false. So, a proposition contained in the Vedas might be true, that is, if there is a correspondence between the belief expressed by it and the facts, but it is, I insist, not true because it is contained in the Vedas. I categorically reject as invalid every argument of the form: "The proposition P is contained in the Vedas. Therefore, the proposition P is true".
Besides, I also assert that some propositions contained in the Vedas are certainly false. For example, according to Purusha-Sukta of Rig Veda , Brahmins, Kshatriyas, Vaishyas and Shudras originated respectively from the mouth, hands, thighs and feet of the purusha or the creator. I categorically reject this statement as false. I maintain that varna-vyavastha is a man-made social institution and it has nothing to do with the alleged creator of this world.
I also reject both the reasons put forward in support of the infallibility of the Vedas. I neither regard them to be "the words of god" nor I consider them to be eternal and impersonal. I believe that Vedas were conceived, spoken and written by human beings. The question of their being "words of god" simply does not arise, because there are no good reasons for believing in the existence of god. The existence of an omnipotent, omniscient and benevolent god is totally inconsistent with the presence of suffering and evil in this world. It is impossible for god to exist. [11]
Similarly, Vedas could not have come into existence before human beings appeared on this earth, and before Sanskrit language came into existence. And there are no good reasons for believing that Sanskrit language came into existence even before human beings appeared on this earth!
As far as Gandhi is concerned, though he liked to describe himself as a sanatani Hindu, he was, in fact, not a completely orthodox Hindu. For example, in the article quoted earlier in this essay Gandhi goes on to add, "I do not believe in the exclusive divinity of the Vedas. I believe the Bible, the Koran, and the Zend-Avesta to be as much divinely inspired as the Vedas. My belief in the Hindu scriptures does not require me to accept every word and every verse as divinely inspired, I decline to be bound by any interpretation, however learned in may be, if it is repugnant to reason or moral sense. "[12](emphasis mine)
I seriously doubt that this position will be acceptable to an orthodox Hindu. In fact, Gandhi's position comes very close to that of rationalists and humanists when he says that "I decline to be bound by any interpretation however learned it may be, if it is repugnant to reason and moral sense". However, since he refused to say in so many words that he did not believe in the authority of the Vedas, Gandhi may be described, in my opinion, as a liberal Hindu with an eclectic approach towards religion. On the other hand, my position is radically different from that of Gandhi, because I do not consider either the Vedas or the Bible, the Koran and Zend-Avesta or any other book to be divinely inspired.
Varna-vyavastha
Before discussing varna-vyavastha or varnashram dharma, let me clarify in the very beginning that I am not interested in giving my own interpretation of what varna-vyavastha is or ought to be in its ideal form. I am interested, firstly, in giving an objective exposition of varna-vyavastha as contained in recognized Hindu scriptures like Vedas and dharmashastras like Manusmriti; and secondly, in mentioning my reasons for rejecting varna-vyavastha. In doing so I will concentrate on the chaturvarnya (four-fold division of society) aspect of varna-vyavastha.
We have already noted that the first reference to varna (class based on birth or caste) is to be found in the Purusha-Sukta of the Rig Veda . The reference to the four ashrams or stages of life, namely, Brahmcharya, Garhastya, Vanprashta and Sanyas is to be found in the Upanishads. These are, in their turn, related to the four purusarthas or ends of life, namely, dharma (duty), artha (wealth), kama (satisfaction of sensual desires) and moksha (liberation). Out of these, the Upanishads attach maximum value to sanyas ashram and moksha purusartha, which is regarded as the highest end of life. [13]
The system of varnashram dharma is upheld by popular Hindu scriptures like Ramayana, Mahabharata and Bhagvat-Gita. In Ramayana, for example, Ram kills Shambuka simply because he was performing tapasya (ascetic exercises) which he was not supposed to do as he was a Shudra by birth. [14]
Similarly, in Mahabharata, Dronacharya refuses to teach archery to Eklavya, because he was not a Kshatriya by birth. When Eklavya, treating Drona as his notional guru, learns archery on his own, Drona makes him cut his right thumb as gurudakshina (gift for the teacher) so that he may not become a better archer than his favorite Kshatriya student Arjuna!
The much-glorified Bhagvat-Gita, too, favors varna-vyavastha.[15] When Arjuna refuses to fight, one of his main worries was that the war would lead to the birth of varna-sankaras or offspring from intermixing of different varnas and the consequent "downfall" of the family. [16] On the other hand, Krishna tries to motivate Arjuna to fight by saying that it was his varna-dharma (caste-duty) to do so because he was a Kshatriya. In fact, Krishna goes to the extent of claiming that the four varnas were created by him only. [17] Thus, Arjuna's main problem was being born a Kshatriya. Had he been a Brahmin or a Vaishya or a Shudra by birth, he would have been spared the trouble of fighting a destructive war. Even the much-applauded doctrine of niskama karma is nothing but an exhortation to faithfully perform one's varnashram dharma in a disinterested manner. [18]
The celebrated orthodox Hindu theologian Shankar, too, was a supporter of varna-vyavastha. According to him, Shudras are not entitled to philosophical knowledge. [19] However, the most elaborate exposition of varnashram dharma is to be found in Manusmriti, an important dharmashastra of Hindus. Let us turn to it in order to have a close look at the varna-vyavastha.
Manusmriti
In the very first chapter of Manusmriti, it is clearly stated that Brahmins, Kshatriyas, Vaishyas and Shudras were created by Brahma (creator of this world) from his mouth, hands, thighs and feet respectively. [20]
Manu claims that the same Brahma, who created this world, also created Manusmriti and taught it to him. [21]
The duties of the different varnas are also mentioned in the Manusmriti. The Brahmins were created for teaching, studying, performing yajnas (ceremonial sacrifices), getting yajnas performed, giving and accepting dan (gifts).[22] The Kshatriyas were created for protecting the citizens, giving gifts, getting yajnas performed and studying. [23] The Vaishyas were created for protecting animals, giving gifts, getting yajnas performed, studying, trading, lending money on interest and doing agricultural work. [24] The Shudras were created by Brahma for serving Brahmins and the other two varnas without being critical of them. [25]
It is interesting to note that studying, getting yajnas performed and giving gifts or charity are common duties of Brahmins, Kshatriyas and Vaishyas; whereas teaching, accepting gifts and performing yajnas are reserved exclusively for Brahmins. The Shudras, of course, are denied the rights to study, getting yajnas performed by Brahmins or even giving gifts to them.
Manusmriti further states that having originated from the mouth of Brahma, being elder and being the repository of the Vedas; Brahmins are the masters of the entire universe. [26] Besides, Brahmins alone act as a sort of post office for transmitting food to the gods and the dead, that is to say, the gods and the dead eat food through the mouths of Brahmins (apparently because they do not have mouths of their own). Therefore, no one can be superior to Brahmins.[27] All others are said to enjoy everything owing to the Brahmins' mercy.[28] The Manusmriti clearly states that Brahmins alone are entitled to teach this dharmashastra and none else. [29]
Manusmriti refers to the Vedas, which are to be regarded as the main valid source of knowledge about dharma, as shruti and to dharmashastras as smriti. No one is to argue critically about them because religion has originated from them. [30] Any nastika (non-believer) or critic of the Vedas, who "insults" them on the basis of logic, is worthy of being socially boycotted by "noble" persons. [31]
In short, the main features of chaturvarnya as elaborated in the Manusmriti are as follows:
1. Division of Hindu society into four varnas on the basis of birth. Out of these only the first three, namely , Brahmins , Kshatriya and Vaishya, who are collectively known as dwija (twice-born) are entitled to upanayan and the study of the Vedas. Shudras as well as women of dwija varnas are denied the right to study.
2. Assigning different duties and occupations for different varnas. This is to be enforced strictly by the king. [32] According to Manusmriti, if a person of lower caste adopts the occupation of a higher caste, the king ought to deprive him of all his property and expel him from his kingdom. [33]
3. Treating Brahmins as superior and other varnas, namely, Kshatriya, Vaishya and Shudra as inferior to him in descending order with the Shudra occupying the bottom of the hierarchy. A Brahmin is to be treated as god and respected even if he is ignorant. Even a hundred-year old Kshatriya is to treat a ten year old Brahmin as his father. [34] Brahmin alone is entitled to teach. If a Shudra dares to give moral lessons to a Brahmin, the king is to get him punished by pouring hot oil in his ear and mouth. [35] Similarly, if a Shudra occupies the same seat as a Brahmin, he is to be punished by branding his waist (with hot rod) or getting his buttocks cut! [36]
4. Treating women as unequal. Women, that is, even women belonging to Brahmin, Kshatriya and Vaishya varna are not entitled to upanayan and the study of the Vedas. For them, marriage is equivalent to upanayan and service of their husbands is equivalent to the study of the Vedas in the gurukul.[37] Even if the husband is morally degraded, engaged in an affair with another woman and is devoid of knowledge and other qualities, the wife must treat him like a god. [38] A widower is allowed to remarry but a widow is not. [39] Besides, women are not considered fit for being free and independent. They are to be protected in their childhood by father, in youth by husband and in old age by son. [40] They should never be allowed by their guardians to act independently. [41] A woman must never do anything even inside her home without the consent of her father, husband and son respectively. [42] She must remain in control of her father in childhood, of husband in youth and of son after the death of her husband. [43]
5. Treating different varnas as unequal for legal purposes. The Hindu law as codified by Manu is based on the principle of inequality. The punishment for a particular crime is not same for all varnas. In fact, the punishment varies depending on the varna of the victim as well as the varna of the person committing the crime. For the same crime, the Brahmin is to be given a mild punishment, whereas the Shudra is to given the harshest punishment of all. Similarly, if the victim of a crime is a Shudra, the punishment is mild, and the punishment is harsh in case the victim is a Brahmin. For example, if a Brahmin is awarded death sentence, it is sufficient to shave his head, but Kshatriya, Vaishya and Shudra are to actually die. [44] If a Kshatriya, a Vaishya, or a Shudra repeatedly gives false evidence in the court, he is to be punished and expelled from the kingdom, whereas the Brahmin is not to be punished, he is to be only expelled. [45] If a person has sexual intercourse with a consenting women of his own varna, he is not to be punished. [46] But if a person of lower varna has sexual intercourse with a woman of higher varna, with or without her consent, he is to be killed. [47] If a Brahmin forces a dwija to work for him, he is to be punished. [48] But if a Brahmin forces a Shudra to work for him, whether by making or not making payments to him, he is not to be punished, because Shudras have been created only for serving Brahmins.[49] If a Brahmin abuses a Shudra, he is to be fined mildly, [50] but if a Shudra abuses a Brahmin, he is to be killed. [51] On the other hand, even if a Brahmin kills a Shudra, he is merely to perform penance by killing a cat, frog, owl or crow, etc. [52] Thus a Shudra is to be killed for abusing a Brahmin, whereas a Brahmin is to be let off lightly even if he kills a Shudra. Such is the unequal justice of Manusmriti.
In fact, this system of graded inequality seems to be the very essence of the varna-vyavastha. Whether it is the choice of names, [53] or the manner of greeting, [54] or the mode of entertaining guests, [55] or the method of administering oath in the court, [56] or the process of taking out the funeral procession, [57] at each and every step in life, from birth to death, this system of graded inequality is to be applied and observed. Manu does not even spare the rates of interest on loan. For borrowing the same amount, Kshatriya has to pay more as interest than Brahmin, Vaishya more than Kshatriya and the poor Shudra has to pay the maximum amount as interest! [58]
6. Prohibiting inter-marriage between different varnas. According to Manusmriti, a dwija ought to marry a woman of his own varna.[59] A woman of the same varna is considered best for the first marriage. However, a dwija may take a woman of inferior varna as his second wife if he is overcome by sexual passion. [60] But Manu strongly disapproves of Brahmins and Kshatriyas taking a Shudra woman even as their second wife. They become Shudra if they do so. [61]
7. Supporting untouchability is also a part of the scheme of social stratification outlined in the Manusmriti. Manu clearly mentions that Brahmin, Kshatriya and Vaishya, collectively known as dwija and the Shudras are the four varnas. There is no fifth varna.[62] He explains the origin of other castes by saying that they are varna-sankara castes, that is to say, castes originating due to the intermixture of different varnas, both in anuloma (upper varna male and lower varna female) and pratiloma (lower varna male and upper varna female) manner. [63] For example, Nishad caste is said to have originated from anuloma relationship between Brahmin male and Shudra female,[64] whereas C handala caste is said to be owing its origin to pratiloma relationship between Shudra male and Brahmin female. [65]
Manu seems to be disapproving of pratiloma relationship more than the anuloma, because he describes C handalas as the lowest of the low castes. [66]
Let us see what Manusmriti, has to say about the C handala. The Chandala, says Manusmriti, must not ever reside inside the village. While doing their work, they must reside outside the village, at cremation ground, on mountains or in groves. They are not entitled to keep cows or horses, etc., as pet animals. They may keep dogs and donkeys. They are to wear shrouds. They are to eat in broken utensils. They are to use ornaments of iron, not of gold. They must keep moving from one place to another, not residing at the same place for a long duration. [67] They must not move around in villages and cities in night hours. They may enter the villages and cities in daytime, with king's permission, wearing special symbols (to enable identification), and take away unclaimed dead bodies. [68]
Moreover, how is the "religious" person to deal with the Chandala? He must not have any social intercourse (marriage, interdining, etc.) with them. He must not talk to or even see them! [69] He may ask servants (apparently Shudras) to give them food in broken utensils. [70]
8. Granting divine and religious sanction to varna-vyavastha. Manu gives divine and religious sanction to the varna-vyavastha by claiming divine origin for the varnas as well as for the Manusmriti and demanding unquestioning obedience of it.
So, that completes my exposition of the varna-vyavastha. I want to emphasize in particular that my exposition does not contain any exaggeration at all. The reader may check each and every statement by comparing with the original Manusmriti in order to satisfy himself or herself. I cannot help if the system is so unjust and so out of tune with out existing values that even an objective exposition reads like a severe condemnation. Nevertheless, I will now turn to my reasons for rejecting varna-vyavastha: I reject varna-vyavastha because it is irrational, unjust and undemocratic, being opposed to the democratic and human values of liberty, equality and fraternity.
Criticism of varna-vyavastha
The varna-vyavastha is opposed to the value of liberty as it denies the freedom to choose one's occupation and marriage partner to one and all. Everyone must join the occupation of his varna and must marry within his varna. Similarly, it denies the freedom to study to the Shudras and woman in particular. Even the dwija must study the Vedas before he studies anything else. Otherwise, he becomes a Shudra.[71] (Incidentally, according to Manusmriti, there are several ways by which a Brahmin or dwija may become a Shudra but there is no way by which a Shudra may become a Brahmin. A Shudra must always remain a Shudra.)[72]
What is worse, the Chandala is even denied the freedom to reside at a place of his choice or to wear clothes and ornaments of his choice. He is not even free to keep pet animals of his choice.
The conflict between varna-vyavastha and the value of equality is more than obvious. As I mentioned earlier, the system of graded inequality seems to be the very essence of varna-vyavastha. It denies equal respect to all in society. It denies equality before law. It denies equal access to marriage partners. It denies equal access to jobs. The occupation of teachers and priests, for example, is reserved exclusively for Brahmins. Finally, it also denies equal access to education and knowledge.
A Brahmin, according to Manu, must not teach the Shudra and woman even if he dies with his knowledge without imparting it to anybody. [73] On the other hand, if anyone studies the Vedas on his own he or she will go straight to hell. [74] In other words, cent percent reservations for dwija males in the sphere of education.
The varna-vyavastha is most unfair to the Shudras and the untouchables. They are denied respect, knowledge, power and wealth. They are denied access to occupations considered respectable, just as they are denied access to men and women of upper varnas for marriage. The Shudras are virtually reduced to being slaves of the Brahmins in particular and the dwijas in general, whereas the untouchables are regarded as outcast -- beyond the pale of the society. The women are generally treated as sexual objects and as unfit for being independent and free.
As far as fraternity is considered, we must not expect it to exist in a society, which is so unequal and unjust. A Shudra's waist is to be branded or his buttocks are to be cut only because he occupies the same seat as the Brahmin. The "religious" are not to talk or even look at a Chandala. Inter-marriage is prohibited. Manu seems to be most eager to prevent inter-mixing of the varnas. Thus, the Hindu social order is based on the isolation and exclusiveness of the varnas.
The Manusmriti not only outlines a totally undemocratic and unjust social system but also gives divine, religious sanction to this man-made social institution of chaturvarnya. Some Hindus, including apparently learned "thinkers" and writers, smugly wax eloquent about Hinduism being the most tolerant and liberal religion of the world.
Is there any other religion, which sanctions slavery and untouchability? Is there any other religion in which only persons born in a particular caste ( Brahmin) are entitled to become priests?
Slavery is not peculiar to India or to Hinduism, but carrying it to the extremes of untouchability, and granting it divine and religious sanction is peculiar to Hinduism.
Similarly, some Hindus may be tolerant, just as some of them are intolerant, but Hinduism or Hindu religion is not tolerant at all, either socially or intellectually. Manusmriti, for example, clearly says that anybody who argues critically and logically about dharmashastras ought to be ostracized. [75] Non-believers, including freethinkers, rationalists and Buddhists, are not to be entertained respectfully as guests; though, mercifully, they may be given food. [76] The families of non-believers are destroyed sooner than later according to Manu. [77] A state with a large number of Shudras and nastikas soon meets its destruction. [78] Manusmriti is full of abusive epithets for freethinkers and non-believers. The unorthodox ( nastikas) are sometimes equated with the Shudras, sometimes with the Chandalas, sometimes with thieves and sometimes with lunatics! [79] Such is the generosity of Hindu dharma.
Apologies for varna-vyavastha
Let me now consider what the apologists of varna-vyavastha have to say in its defense.
A standard defense of varna-vyavastha is to say that it is a system of division of labor. It is easy to grant that division of labor is essential for any complex society, but it is equally easy to see that varna-vyavastha is not a system of division of labor based on aptitude and capability. It is a system of division of labor based on birth . Besides, it has other associated features such as feeling of superiority and inferiority, inequality before law, denial of equal access to knowledge and prohibition against inter-marriage.
What have these features to do with the division of labor?
Division of labor is found in all societies, but varna-vyavastha is not. Thus, trying to justify varna-vyavastha as division of labor is a futile exercise.
Another standard defense of the varna-vyavastha is to say that the system was originally based on aptitude and capability. Whether it was actually ever so is a subject for historical research. Most probably, the racial theory of the origin of castes is true. However, even if we grant for the sake of argument that the varna-vyavastha was originally based on aptitude and capability, how does it help? We cannot say that because the system was originally, some time in remote past, based on aptitude and capability; therefore we ought to gladly suffer the present system based on birth. It hardly makes any sense at all!
In any case, Manusmriti was most probably written between200 BC and 200 AD [80] and the system as outlined in it is totally based on birth. Gautam Buddha, who lived in sixth century BC, challenged the infallibility of the Vedas as well as the varna-vyavastha. There are several passages in Tripitaka, mainly in Digha Nikaya and Majhima Nikaya which are "directed against the claims of the Brahmans to be of different origin from the rest of humanity, born from the mouth of Brahma, having a hereditary prerogative to teach, guide and spiritually govern the rest of the society." [81] In Majhima Nikaya Buddha is quoted as refuting varna-vyavastha on several occasions. According to Buddha, it is unreasonable to decide one's place and functions in society on the basis of one's birth in a caste. Buddha is also quoted as insisting that in the eyes of the law all persons ought to be treated as equal, irrespective of the caste or varna in which he or she is born. [82] Thus, it is obvious that even if the system of varna-vyavastha ever existed in its ideal form -- which is doubtful -- it had already degenerated by the time of Buddha, that is, about 2500 years back.
The most blatant defense of varna-vyavastha, however, is to say that human beings are born unequal, and, therefore, it is natural and normal for children to join the occupation of their fathers. Surprisingly and sadly, no less a person than Gandhi defended varna-vyavastha in a similar manner.
To quote Gandhi: "I believe that every man is born in the world with certain natural tendencies. Every person is born with certain definite limitations which he cannot overcome. From a careful observation of those limitations the law of varna was deduced. It establishes certain spheres of action for certain people with certain tendencies. This avoided all unworthy competition. Whilst recognizing limitations, the law of varna admitted of no distinction of high and low; on the one hand it guaranteed to each the fruits of his labors and on the other it prevented him from pressing upon his neighbor. This great law has been degraded and fallen into disrepute. But my conviction is that an ideal social order will only be evolved when the implications of this law are fully understood and given effect to". [83]
Again, "I regard Varnashrama as a healthy division of work based on birth. The present ideas of caste are a perversion of the original. There is no question with me of superiority or inferiority. It is purely a question of duty. I have indeed stated that varna is based on birth. But I have also said that it is possible for a shudra, for instance, to become a vaishya. But in order to perform the duty of vaishya he does not need the label of a vaishya. He who performs the duty of a brahman will easily become one in the next incarnation." [84]
So, varna-vyavastha, according to Gandhi, is a "healthy division of work based on birth", which takes into account the "natural tendencies" of human beings and avoids "unworthy competition."
This apparently plausible defense of varna-vyavastha is, in fact, most unscientific. It is a well-known and scientifically verified fact that acquired characteristics are not inherited biologically, only genetic qualities are transmitted from one generation to another. For instance, carpentry is an acquired characteristic; just as knowledge of philosophy is an acquired quality. Neither a carpenter's son or daughter is born with the knowledge of carpentry, nor is a philosopher's daughter or son born with the knowledge of philosophy. These are acquired characteristics and, therefore, they cannot be inherited biologically. If sometimes, though not always, a carpenter's son becomes a good carpenter or a philosopher's daughter acquires a good knowledge of philosophy, without being formally initiated into these disciplines, it is not because they are born with the required knowledge, but only because of the favorable environment at home, which enables them to acquire these characteristics. The result could be different if their places were to be interchanged.
One may say that though the knowledge of carpentry of philosophy in not inherited biologically, the mental qualities enabling one to acquire the requisite knowledge is inherited. Some physical and mental qualities are, no doubt, inherited but this does not mean that parents and their children are always identical in physical or mental qualities. It is a well known fact -- anybody can verify this by careful observation -- that due to different permutations and combinations of chromosomes and genes offspring of same parents are not always identical to one another or to their parents. More often than not, they are different. For instance, one son or daughter of same parents may be tall and another short. The colors of skin, hair and eyes may differ likewise. What is true of physical characteristics is equally true of mental qualities. Thus, a child may or may not have the mental characteristics, which his father has.
Therefore, it is totally unscientific to forcefully restrict children to the occupations of their forefathers.
It is true that all human beings are not equal in the sense of being identical in physical or mental qualities. But it does not follow from this that they ought to be denied equal opportunity to join a vocation of their choice or that they ought to be denied equality before law or equal respect as human beings in the society.
As for "unworthy" competition, how do we know that the competition is unworthy unless all are, to begin with, given equal opportunity? Take the example of Gandhi himself. He was a bania by caste. Yet, in spite of some serious aberrations such as supporting varna-vyavastha based on birth and linking politics with religion, he performed fairly well in the role of a national leader. It would have been a great loss for the nation if in the name of avoiding "unworthy" competition in politics, Gandhi would have been confined to running a grocery shop. Similarly, Dr. B.R. Ambedkar was born in an "untouchable" caste, but he played an important role in the drafting of the democratic constitution of independent India. He also taught in a college for some time. To use the terminology of varna-vyavastha, he ably performed the work of a Brahmin.
Is it possible to imagine how many Ambedkars we may have lost by now owing to the restrictive varna-vyavastha?
As we have noted earlier, varna-vyavastha is a closed system of social stratification without any scope for upward social mobility. To quote M. Haralambos, author of a textbook on sociology, "A person belongs to his parents jati and automatically follows the occupation of the jati into which he was born. Thus no matter what the biologically based aptitude and capacities of an untouchable, there is no way he can become a Brahmin. Unless it is assumed that superior genes are permanently located in the Brahmin caste, and there is no evidence that this is the case, then there is probably no relationship between genetically based and socially created inequality in traditional Hindu society." [85]
Returning to Gandhi, though Gandhi was opposed to untouchability and caste, he did not carry his opposition to its logical conclusion. Inconsistently enough, he continued to support the varna-vyavastha based on birth. At one stage, he even supported restrictions on interdining and intermarriage. As he wrote in Young India in 1921, "Hinduism does most emphatically discourage interdining and intermarriage between divisions... It is no part of a Hindu's duty to dine with his son. And by restricting his choice of bride to a particular group, he exercises rare self-restraint. Prohibition against intermarriages and interdining is essential for the rapid evolution of the soul. "[86] (emphasis mine)
Later Gandhi moved away from these orthodox ideas, and started supporting intercaste marriages. Finally in 1946, he refused to solemnize any marriage at Sevagram Ashram unless one of the parties was an untouchable. [87] May be he would also have given up varna-vyavastha if he had lived longer. That, however, is in the realm of imagination, the fact is that Gandhi supported varna-vyavastha. It is worth noting that he invented his own conception of varna-vyavastha, which, according to him, had nothing to do with the feeling of superiority and inferiority or with prohibition against intermarriage. We find here in Gandhi a quaint mixture of conservatism and reformism.
I would like to dispose of one last objection before concluding this section. One may say that the Hindu law at present is quite different from what Manu desired, and presently Hindus in general do not follow Manu in totality. This is true. The Hindu law at present, for instance, allows inter-caste marriage and prohibits bigamy and child marriage. It permits divorce. It also allows widow remarriage and grants equal rights to daughters in father's property. Nevertheless, there seems to be a gap between the progressive Hindu law and the conservative social practices of the Hindus. A majority of Hindu marriages are still within the caste and very few Hindu women actually claim or get a share in father's property.
The Indian constitution has rightly made special provisions, such as reservations in services for scheduled castes, scheduled tribes and other socially and educationally backward classes, to enable them to enter occupations and positions of power, which had been traditionally denied to them. No doubt, some upper caste liberal Hindus, too, support the policy of reservation. But, by and large, the Hindu upper castes are far from fully reconciled to this progressive step as is evident from violent and aggressive anti-reservation agitation spearheaded by upper caste students from time to time. This kind of reactionary agitation aimed at preserving the present dominance of upper castes in education and the services enjoys considerable support and sympathy in the upper caste dominated media as well as the academia.
On the whole, the Hindu society is yet to fully exorcise the ghost of Manu. Caste based on birth and untouchability still exist in the Hindu society, in spite of the fact that untouchability has been abolished by the Indian constitution. The distribution of education, power and wealth continues to be uneven in the Hindu society, with the dwijas being on the top and the Shudras and untouchables being at the bottom. Teaching is no more an exclusive preserve of Brahmins, but the occupation of Hindu priests is still fully reserved for Brahmins, though this fact does not arouse the ire of our fervent anti-reservationists.
Moksha, Karmavada and Avatarvada
Moksha is traditionally regarded as the highest end of life in Hindu religion. The "endless cycle of birth and death" is considered a bondage from which one must attain liberation, that is moksha or mukti.
This whole concept of bondage and liberation is based on the unproved assumption of life after death, and the existence of soul ( atma) which continues to exist apart from the body even after death. In the famous words of Gita, the soul changes bodies just as human beings change clothes. [88]
Now, there are no good reasons for believing in the existence of soul or life after death or rebirth. These beliefs are not at all supported by incontrovertible scientific evidence. According to S.N. Dasgupta, "there has seldom been before or after Buddha any serious attempt to prove or disprove the doctrine of rebirth. The attempts to prove the doctrine of rebirth in the Hindu philosophical works such as Nyaya, etc. are slight and inadequate." [89]
However, even before Buddha, Lokayat had disproved the existence of soul, life after death, rebirth, heaven and hell on an empirical basis, as these things are never perceived. [90]
Thus, in absence of any evidence to the contrary, it is reasonable to believe that each one of us has got one and only one life . Once a person is dead, he is dead for ever. Never to be reborn. Mind, consciousness, memory and life cannot outlast the destruction of brain and body. This is the harsh truth; howsoever we may dislike it.
The belief in soul seems to have originated from primitive animism. [91] If this belief continues to persist, in spite of total lack of evidence in its support, it is only because of human beings' inability to come to terms with, or to squarely face, the reality of death. One likes to believe that one's near and dear ones, who are dead and finished forever, actually continue to live in some other imaginary world, and that they will also be reborn one day. One draws comfort from the thought that one will not die even after death, and continue to live in some other form. It is paradoxical that, first, the fear of death and love of life makes one readily accept the belief in the immortality and rebirth of soul without adequate evidence, and, then, getting rid of this alleged cycle of birth and death itself becomes the topmost religious aim! [92]
The problem of getting "released" from the alleged cycle of birth and death is a pseudo-problem (in the sense that one is trying to get rid of something which simply does not exist) and moksha is an imaginary ideal which has nothing to do with the reality. Instead of running after the imaginary ideal of moksha, it is far better to concentrate on improving and living well this one and only life, which we have.
Mimamsa, which is an orthodox Hindu school of thought, considers attainment of heaven ( swarga), instead of moksha, as the highest end of life. References to heaven and hell are also to be found in the Manusmriti. The belief in heaven is fairly widespread at popular level. However, the ideal of the attainment of heaven, too, is based on unproved assumptions, like life after death and the existence of heaven, and, therefore, it cannot be accepted.
Another related doctrine is the Hindu belief in karmavada or the so-called law of karma. According to this doctrine, every human being gets the fruits of his actions either in the present or in some future life. Whatever a human being is in his present life is the result of his own actions in the past life or lives.
This, again, is a totally unverified and unverifiable doctrine based on the assumption of the "cycle of birth and death". It is only a convenient tool for explaining away the perceived inequality in human society. The idea of karma is found in Buddhism and Jainism as well. However, these religions do not support varna-vyavastha. But in Hinduism the doctrine of karma, along with the idea of god, has been used for providing ideological support to the unjust varna-vyavastha and for making it appear just and fair. In Hinduism the so-called law of karma merely serves the purpose of legitimizing the unjust varna-vyavastha by making the Shudras and the "untouchables" meekly accept their degrading position as a "result of their own deeds" in imaginary past lives, and by assuring them "better" birth in "next life" if they faithfully perform their varna-dharma in their present lives. [93] In this way, this doctrine prevents them from revolting against this man-made undemocratic system, which has nothing to do with alleged past and future lives.
Lastly, I come to the Hindu doctrine of avatarvada. According to this doctrine, whenever religion is threatened in this world, god takes birth as an avatar to put things back into order. Ram and Krishna, for example, are popularly regarded as avatars by the Hindus.
Belief in avatarvada, too, is logically unjustifiable and merely makes one run away from one's own responsibilities. Instead of making efforts to improve their own condition, those who believe in avatarvada keep waiting for an avatar to take birth. Since god does not exist, there is no question of his being born on this earth as an avatar. (Let me add here that I also do not believe in the truth of statements like "Jesus is the son of god" or "Mohammed is the messenger of god".)
Not only I do not regard Ram or Krishna (or anyone else) as an avatar of god, I also do not regard them as ideal personalities. Ram, as mentioned earlier, was on upholder, of the varna-vyavastha. His cruel behavior with Sita, after fighting a destructive war with Ravana to get her released, is too well known to need recapitulation. [94]
Krishna, on the other hand, is portrayed in the Mahabharata as the teacher of Bhagvat Gita , a book which expounds untrue and harmful doctrines like the belief in god and immortal soul, avatarvada, karmavada, varnashram dharma and the doctrine of moksha.
In Mahabharata Krishna adopts and advocates adoption of unfair means like lying and deception for achieving one's ends. Obviously, he did not believe in the doctrine of purity of ends and means. There are several flaws in the character of Krishna as portrayed in the Mahabharata, Bhagvat and Harivamsa. These have been ably enumerated by Dr. Ambedkar in his The Riddle of Ram and Krishna . I refer the interested reader to this work for a fuller treatment of this subject. [95]
Conclusion
To conclude, I categorically reject major Hindu religious beliefs including the doctrine of the infallibility of the Vedas, varnashram dharma , moksha, karmavada, and avatarvada. I am not an admirer of Ram and Krishna, and I also do not believe in idol worship or the Hindu taboo of not eating beef. I support logical and scientific thinking; and a secular, rational morality based on human values of liberty, equality and fraternity. Therefore, I am not a Hindu by conviction, though I am a Hindu by birth.
--------------------------------------------------------------------------------
Endnotes
[1] S. Radhakrishnan, The Hindu View of Life (Bombay: Blackie & Son (India) Ltd., 1979), p. 12.
[2] Ibid., p. 14.
[3] Ibid., pp. 16-17.
[4] M.K.Gandhi, "Aspects of Hinduism" in Hindu Dharma (New Delhi: Orient Paperbacks, 1978), p. 9.
[5] Ninian Smart, "Hinduism" in The Encyclopedia of Philosophy (ed. in chief, Paul Edwards) Vol. IV (New York: Macmillan Publishing Co., Inc. & The Free Press, 1972), p.1.
[6] S.N.Dasgupta , A History of Indian Philosophy , Vol. 1 (Delhi: Motilal Banarsidass, 1975), pp. 67-68.
[7] Chatterjee and Datta, An Introduction to Indian Philosophy .
[8] Ibid.
[9] Ibid.
[10] S.N.Dasgupta, Op. Cit., p. 394.
[11] I have discussed the question of the existence of god in my small Hindi book Kya Ishwar Mar Chuka Hai? (Patna: Bihar Buddhiwadi Samaj, 1985, 1995). See, Is God Dead? (An introduction to Kya ishwar mar chuka hai? ) [Patna: Buddhiwadi Foundation, 1998]
[12] M.K.Gandhi, "Aspects of Hinduism" in Hindu Dharma , pp. 9-10.
[13] A.L.B., "History of Hinduism" in The New Encyclopaedia Britannica , Vol. 8 (Chicago: Encyclopaedia Britannica, Inc., 1981), pp. 910-11.
[14] B.R. Ambedkar , Dr. Babasaheb Ambedkar Writings and Speeches, Vol. 4, Riddles in Hinduism (Bombay: Education Department, Government of Maharashtra, 1987), p. 332.
[15] Y.Masih, The Hindu Religious Thought (Delhi: Motilal Banarsidass, 1983), pp. 192-93.
[16] Bhagvad-Gita I: 40,41, 42,43.
[17] B.G. IV: 13.15.
[18] Y.Masih, Op.Cit., p.208, Also see, pp. 224-25.
[19] V.P.Verma, Modern Indian Political Thought (Agra: Lakshmi Narain Agarwal, 1991), pp. 50-51.
[20] Manusmriti (MS) I: 31.
[21] MS I:58.
[22] MS I:88.
[23] MS I:89.
[24] MS I: 90.
[25] MS I: 91.
[26] MS I: 93, Also see, X: 3.
[27] MS I: 95.
[28] MS I: 101.
[29] MS I: 103.
[30] MS II: 10,13.
[31] MS II: 11.
[32] MS VIII: 410.
[33] MS X: 96. Also see, Kautilya, Arthshastra I: 3, Quoted by J.N. Farquhar in An Outline of the Religious Literature of India ( Delhi: Motilal Banarsidass, 1984), p. 44.
[34] MS II: 135.
[35] MS VIII: 272.
[36] MS VIII: 281.
[37] MS II: 67.
[38] MS V: 154.
[39] MS V: 168,157.
[40] MS IX: 3.
[41] MS IX: 2.
[42] MS V: 147.
[43] MS V: 148.
[44] MS VIII: 379.
[45] MS VIII: 123.
[46] MS VIII: 364.
[47] MS VIII: 366.
[48] MS VIII: 412.
[49] MS VIII: 413.
[50] MS VIII: 268.
[51] MS VIII: 267.
[52] MS XI: 131.
[53] MS II: 31,32.
[54] MS II: 127.
[55] MS III: 111,112.
[56] MS VIII: 88.
[57] MS V: 92.
[58] MS VIII: 142.
[59] MS III: 4.
[60] MS III: 12.
[61] MS III: 14,15,16,17,18,19.
[62] MS X: 4.
[63] MS X: 25.
[64] MS X: 8.
[65] MS X: 12.
[66] Ibid.
[67] MS X: 50,51,52.
[68] MS X: 54,55.
[69] MS X: 53.
[70] MS X: 54.
[71] MS II: 168.
[72] MS VIII: 414.
[73] MS II: 113; X: 1.
[74] MS II: 116.
[75] MS II: 11.
[76] MS IV: 30.
[77] MS III: 65.
[78] MS VIII: 22.
[79] MS III:150, 161; IX: 225. From a humanist point of view, there is nothing wrong in being born as a Shudra or a Chandala, but in the context of the Manusmriti, these are abusive epithets.
[80] Manusmriti (Varanasi: Chaukhambha Sanskrit Sansthan, 1982), pp. 10-11.
[81]A.K.Warder, Indian Buddhism (Delhi: Motilal Banarsidass, 1980),p.163.
[82] Y.Masih, The Hindu Religious Thought, pp. 336-37.
[83] Nirmal Kumar Bose, Selections from Gandhi ( Ahmedabad: Navajivan Publishing House, 1972), p. 265.
[84] Ibid., p. 263.
[85] M.Haralambos, Sociology Themes and Perspectives (Delhi: Oxford University Press, 1980) pp. 27-28.
[86] N.K.Bose, Op.Cit., p. 266.
[87] Louis Fischer, Gandhi (New York: New American Library, 1954), pp. 111-12, Also see, N.K.Bose, Op.Cit., p. 267.
[88] B.G. II: 20-25.
[89] S.N. Dasgutpa, A History of Indian Philosophy , Vol. I, p. 87.
[90] Chatterjee and Datta. An Introduction to Indian Philosophy .
[91] See M.N.Roy, "The Transmigration of Soul" in India's Message ( Delhi: Ajanta Publications, 1982), pp. 4-6.
[92] Probably "the cycle of life and death" is considered "bondage" because it will presumably lead to death again and again. So, primarily the doctrine of liberation seems to be a reaction against death.
[93] "Those whose conduct has been pleasing will quickly attain a pleasing birth, the birth of a Brahman or a Kshatriya, or a Vaisya; but those whose conduct has been abominable, will quickly attain abominable birth, the birth of a dog, or a hog, or an Outcaste." Brihadaranyaka, quoted by J.N. Farquhar, An Outline of the Religious Literature of India , p. 34, Also see, S.N.Dasgupta, Op. Cit., p. 363.
[94] See, my "Why I do not want Ramrajya" in Why I am Not a Hindu & Why I do not want Ramrajya (Patna: Bihar Rationalist Society, 1995).
[95] B.R. Ambedkar, Dr. Babasaheb Ambedkar Writings and Speeches , Vol. 4, Riddles in Hinduism.
//////////////
ReplyDeleteஅப்ப சிறையில ஆள் மாறட்டம் பண்றமாதிரி கடவுளே புரிய பிராடு பண்ணியிருக்கார்.
பலே பலே.வாழ்க அந்தக் கடவுள் (அது எந்த மதத்தைச் சேர்ந்த புண்ணாக்கு சாமியா இருந்தாலும்
////////////////////
Well said.....:-)))))))
// சகோதரர் ஜீ. ராகவன் அவர்களே, இறைவனை எங்கு காண வேண்டும் என யார் சொல்வது? அதற்கு ஒரு தரம் வேண்டாம்? இப்படியெல்லாம் தன் சுய கருத்தை அனைவரும் திணிக்க முற்பட்டால் என்ன ஆவது என சிந்தித்தீர்களா? //
ReplyDeleteசுயகருத்தா? அப்படியென்றால் நபிகள் சொன்னதும் சுயகருத்துதான்.
// உங்களின் கருத்தை நீங்கள் கூறுவதுபோல், தன் சம்பந்தப்பட்ட விசயத்தில் இறைவன்தான் கூற வேண்டும்? தன்னை வணங்குபவர்கள் எங்கு வணங்கவேண்டும், எவ்வாறு வணங்க வேண்டும் என அவனல்லவா அறிவிக்க வேண்டும்? கோயிலா? சர்ச்யா? அல்லது மசூதியா? என யார் கூறவேண்டும்? ஜீ. ராகவனுக்கு கடவுள் வரம் கொடுத்துவிட்டாரா என்ன? //
ஏன்? ராகவனுக்குக் கடவுள் வரம் தரக் கூடாதா? எல்லார்க்குமானவர் எனக்குமானவரே. இப்படி வணங்கினால்தான் இறைவன். இங்கே வணங்கினால்தான் இறைவன் என்றெல்லாம் கட்டுப்பாடுகள் விதிப்பது இறைவனைக் குறைத்து மதிப்பிடுவதுதால்தான். விண்டவர் கண்டிலர் என்பது உண்மைதான் போலும்.
// நீங்கள் சொல்லும் அதே திருக்குறளும், சிலப்பதிகாரமும் இந்த அரசியல்வாதிகள் தானே தூக்கி வைத்து ஆடுகின்றார்கள். //
ஏன்? ஒசாமா பின் லேடனும் பாகிஸ்தான்காரர்களும் கூடத்தான் குரானைத் தூக்கி வைத்துக் கொண்டு ஆடுகின்றார்கள்.
இப்படியெல்லாம் வாதத்திற்கு எதிர்வாதம் செய்ய எனக்கு வெட்கமாக இருக்கிறது. நீங்கள் அடுத்தவரைச் சுட்டும் பொழுது உங்கள் நிலையை கொஞ்சம் யோசித்துப் பாருங்கள். கெஞ்சிக் கேட்டுக் கொள்கின்றேன். கொஞ்சமாவது நடுநிலையாகச் சிந்தியுங்கள்.
ஒருவரைக் குற்றம் சொல்வதும். அவர் உங்களை ஒழுங்கா என்று கேட்பதும். அதற்கொரு கேள்வியை நீங்கள் போடுவதும்.......ச்சே......ஆரோக்கியம் தவறு செய்கிறார். அதே தவறைத்தான் நீங்களும் செய்கின்றீர்கள் என்று உணருங்கள்.
//அப்ப சிறையில ஆள் மாறட்டம் பண்றமாதிரி கடவுளே புரிய பிராடு பண்ணியிருக்கார்//
ReplyDeleteஅனானிமஸாக வந்து நீங்கள்தான் ஆள்மாறாட்டம் செய்கிறீர்கள்.
3:54 (ஈஸாவை நிராகரித்தோர் அவரைக் கொல்லத்) திட்டமிட்டுச் சதி செய்தார்கள்¢ அல்லாஹ்வும் சதி செய்தான்¢ தவிர அல்லாஹ் சதி செய்பவர்களில் மிகச் சிறந்தவன் ஆவான்.
3:55 'ஈஸாவே! நிச்சயமாக நான் உம்மைக் கைப்பற்றுவேன்¢ இன்னும் என்னளவில் உம்மை உயர்த்திக் கொள்வேன்¢ நிராகரித்துக் கொண்டிருப்போருடைய (பொய்களில் நின்றும்) உம்மைத் தூய்மைப்படுத்துவேன்¢ மேலும் உம்மைப் பின்பற்றுவோரை கியாம நாள் வரை நிராகரிப்போருக்கு மேலாகவும் வைப்பேன்¢ பின்னர் உங்களுடைய திரும்புதல் என்னிடமே இருக்கிறது¢ (அப்போது) நீங்கள் தர்க்கம் செய்து கொண்டிருந்தது பற்றி நான் உங்களிடையே தீர்ப்பளிப்பேன்" என்று அல்லாஹ் கூறியதை (நபியே! நினைவு கூர்வீராக)!
3:60 (நபியே! ஈஸாவைப் பற்றி) உம் இறைவனிடமிருந்து வந்ததே உண்மையாகும்¢ எனவே (இதைக் குறித்து) ஐயப்படுவோரில் நீரும் ஒருவராகிடாதீர்.
61:6 மேலும், மர்யமின் குமாரர் ஈஸா: 'இஸ்ராயீல் மக்களே! எனக்கு முன்னுள்ள தவ்ராத்தை மெய்ப்பிப்பவனாகவும்¢ எனக்குப் பின்னர் வரவிருக்கும் 'அஹமது" என்னும் பெயருடைய தூதரைப் பற்றி நன்மாராயம் கூறுபவனாகவும் இருக்கும் நிலையில் அல்லாஹ்வின் தூதனாக உங்களிடம் வந்துள்ளேன்" என்று கூறிய வேளையை (நபியே! நீர் நினைவு கூர்வீராக!) எனினும், அவர்களிடம் தெளிவான அத்தாட்சிகளை அவர் கொண்டு வந்த போது, அவர்கள் 'இது தெளிவான சூனியமாகும்" என்று கூறினார்கள்.
சத்திய ஆவியாகிய அவர் வரும் போது சகல சத்தியத்திற்குள்ளும் உங்களை நடத்துவார். அவர் தம்முடைய சுயமாகப் பேசாமல் தாம் கேள்விப்பட்டவைகளை யாவையும் சொல்லி வரப் போகிறவைகளையும் அறிவிப்பார். அவர் என்னுடையதை எடுத்து உங்களுக்கு அறிவிப்பதால் என்னை மகிமைப்படுத்துவார், (யோவான்:16:13-14)
உன்னைப் போலொரு தீர்க்கதரிசியை நான் அவர்களுக்காக உங்களது சகோதரரிலிருந்து எழும்பப்பண்ணி எம் வார்த்தைகளை அவர் வாயில் அருளுவேன். நான் அவருக்குக் கற்பிப்பதையெல்லாம் அவர் சொல்வார். எம் நாமத்தினாலே அவர் சொல்லும் என் வார்த்தைகளுக்கு செவி கொடாதவன் எவனோ அவனை நான் விசாரிப்பேன். (பைபிள்: 18 :18-20)
நான் உங்களுக்கு உண்மையைச் சொல்கிறேன். நான் போகிறது உங்களுக்குப் பயனுள்ளதாக இருக்கும். நான் போகாதிருந்தால் தேற்றறவாளன் உங்களிடத்திலே வாரார். (யோவான் : 16:7)
தருமி, உங்களின் பதிவு மத நம்பிக்கையாளர்களுக்கும் மறுப்பவர்களுக்கும் என்றால் ஓ.கே. அவரவர் தங்கள் நம்பிக்கையைக் கொண்டு வாதிடலாம்.
ReplyDeleteஒன்றுமே இல்லாமல் அனானிமசாகவும், பக்த வேஷம் தரித்து விவாதத்தை திசை திருப்புபவர்களை அனுமதித்தால், நான் வாதிட ஒன்றுமில்லை.
உங்கள் கேள்விக்கு என் பதில் விரைவில் தருகிரேன். இன்ஷா அல்லாஹ்!
அதுவரை அனானிமஸுக்கு மூளைக்கு வேளை இங்குள்ளது :-)))
//தருமி, உங்களின் பதிவு மத நம்பிக்கையாளர்களுக்கும் மறுப்பவர்களுக்கும் என்றால் ஓ.கே. அவரவர் தங்கள் நம்பிக்கையைக் கொண்டு வாதிடலாம்.//
ReplyDeleteஇதுசரி. ஆனால் விவாதிக்குமொருவனை எங்கே உன் கடவுளைக்காட்டு என்றால் அந்த 'மறுப்பாளன்' எங்கே போவான்? அப்படிக் காட்டச்சொன்னவர்கள் யார்?
நீங்கள் தான், கட்டாயம் ஒரு கடவுளைத் தொழுதே ஆகவேண்டுமென்ற தொனியுடன் எழுதினீர்கள். அப்படித் தொழாதவரை வதைத்த கடவுளைப்பற்றிக் கேட்டபோது அதையும் நியாயப்படுத்தினீர்கள். அதுவும் குரானையே காட்டி நியாயப்படுத்தினீர்கள்.
உங்கள் வாதப்படியே, தான் படைத்த மக்களை தன் அன்பால் தம்மை வணங்கச்செய்ய முடியாமல் (வக்கில்லாமல் என்று வாசிக்கவும்) பயமுறுத்தி, கொன்று, வதைத்து பலவந்தப்படுத்தி வணங்கச்செய்பவன் உங்களுக்குக் கடவுள். அல்லது அப்படிச்சொல்லப்பட்டதையாவது மறுக்காமல் அதையும் வசனங்களைக்கொண்டு நியாயப்படுத்தினீர்கள்.
தன் மதத்தைத் தவிர மற்றவையெல்லாம் போலி, விசம் கலந்துள்ளதென்று சொன்னீர்கள்.
இன்னொரு சமூகம் வணங்கும் கடவுளையும் கூட குரானுக்குள் முடக்கி அந்தக்கடவுளையும் வாக்களிக்கபட்டவராக, உங்களின் ஒரு தூதராகக் காட்டி, வேதாகமத்தையும் பொய்யென்று சொல்லி, இறைமகனைக்காக்க இன்னொரு அப்பாவியைக் கொன்று.....ஐயன்மாரே, நீங்கள் எங்கேயோ போய்விட்டீர்கள்.
கடந்தவருடம் வந்த சுனாமிகூட வாக்களிக்கப்பட்டதின்படிதான் வந்ததென்று சொன்னது ஞாபகம் வந்து தொலைக்கிறது.
விவாதம் எங்கே யாரால் திசை மாற்றப்படுகிறதென்று சொல்லுங்கள் பார்ப்போம்.
யார் கடவுள்?
ReplyDelete//தான் படைத்த மக்களை தன் அன்பால் தம்மை வணங்கச்செய்ய முடியாமல் (வக்கில்லாமல் என்று வாசிக்கவும்) //
//இறைமகனைக்காக்க இன்னொரு அப்பாவியைக் கொன்று//
இப்படிப்பட்ட கடவுள் வேண்டுமா?
//இன்னொரு சமூகம் வணங்கும் கடவுளையும் கூட குரானுக்குள் முடக்கி அந்தக்கடவுளையும் வாக்களிக்கபட்டவராக, உங்களின் ஒரு தூதராகக் காட்டி, வேதாகமத்தையும் பொய்யென்று சொல்லி, இறைமகனைக்காக்க இன்னொரு அப்பாவியைக் கொன்று...//
ReplyDeleteசரியாச் சொன்னீங்க நேசகுமார். உங்கள் அடுத்த பதிவை எதிர்பார்க்கிறேன்.
பக்தன் - நல்ல பேரா இருக்கு "நேசகுமார்" "ஆரோக்கியம்" மாதிரி எழுதினால் மதச்சாயம் பூசிடுவானுங்க. அதனால் "பக்தன்" ங்கற பேருலேயே கலக்குங்க.
இதையெல்லாம் விட்டு விடுங்கள். யார் சரி? யார் தவறு என்று இந்தச் சண்டைகளை விடுங்கள். அடுத்தவர்களை மதிக்கக் கற்றுக் கொள்ளுங்கள்.
ReplyDeleteஇல்லையேல் இப்படியே பாயைப் பிராண்டிக் கொண்டிருங்கள். அடுத்தவரை மதிப்பது தமிழ்ப் பண்பு. அந்தப் பண்பில்லாதவர்கள். இந்தத் திரியில் இன்னும் சண்டையிடுங்கள்.
நன்றி.
//இப்போது கூட இயேசுவின் பாடுகளும் அவரது மரணமும் பொய். அப்படிநடக்கவில்லை. பைபிள் தரிக்கப்பட்டுள்ளது என்கிறீர்கள். இதை மறுக்க வேண்டியது கூட பைபிளை நம்புபவர்களே.// - பக்தன்
ReplyDeleteஇவையெல்லாம் நீங்க பக்திப் பரவசப்பட்டு அங்கங்கே சொன்னவை. அது எப்படி "பக்தன்" சார் இரண்டு விதமாகவும் பேச முடிகிறது? அது என்ன இரண்டு விதம் என்கிறீர்களா, தொடர்ந்து படிங்க.
தன்னை வணங்காதவனைத் துன்புறுத்துவதும், கட்டாயப்படுத்தி வணங்கச்செய்வதும்தானே உங்கள் கடவுள்களின் தொழில் இதுதானே பைபிளிலும் உள்ளது.// - பக்தன்
இதுவும் நீங்கள் பக்திப்பரவசப்பட்டு சொன்னதுதான். அப்பாவியைக் கூடகொன்ற(தாக நீங்கள் சொல்லும்) அல்லாஹ் மேல்தான் உங்களுக்கு வெருப்பு, அந்த அப்பாவியின் கிறிஸ்தவத்தின் மீதும்ஏனய்யா வெருப்பு?
//இயேசுவிற்குப் பதிலாக வேறொருவன் இயேசுவின் இடத்தில் வைக்கப்பட்டு,அவனைத் தான் இயேசுவின் எதிரிகள் இயேசு என நினைத்துக் கொலை செய்தார்களே ஒழிய இயேசுவைக் கொலை செய்யவில்லை.// - நல்லடியார்
//இன்னும், "அல்லாஹ்வுடைய தூதர் மர்யமுடைய மகன் ஈஸா மஸீஹை, நிச்சயமாகநாங்கள் கொலை செய்து விட்டோம"என்று அவர்கள் கூறியதன் காரணமாகவும் (அவர்களை அல்லாஹ் சபித்து விட்டான்)அவரை அவர்கள் கொல்லவுமில்லை:அவரை அவர்கள் சிலுவையில் அறையவுமில்லை: எனினும் அவர்களுக்கு (ஈஸாவின் ஒப்பாக்(கிக் காண்பிக்)கப் பட்டது. அல்குர்ஆன். 04-157).// - நல்லடியார்
//இன்னொரு சமூகம் வணங்கும் கடவுளையும் கூட குரானுக்குள் முடக்கிஅந்தக்கடவுளையும் வாக்களிக்கபட்டவராக,உங்களின் ஒரு தூதராகக் காட்டி, வேதாகமத்தையும் பொய்யென்று சொல்லி, இறைமகனைக்காக்க இன்னொரு அப்பாவியைக் கொன்று...... ஐயன்மாரே, நீங்கள் எங்கேயோ போய்விட்டீர்கள்// - பக்தன்
அவருக்கு ஒப்பாகக் காட்டப்பட்டவரை கொன்றது உங்கள் போன்ற இறை மறுப்பாளர்கள்தான். அவநம்பிக்கையாளர்கள்தான். ஏன் இந்த திரிபுவாதம்?
பொய்யும் பித்தலாட்டமும்தான் உங்கள் நம்பிக்கையென்றால், வாழ்க உங்கள் நம்பிக்கை. நீங்கள் கடவுளை மட்டும் மறுக்கவில்லை பக்தரே, சிந்திக்கவும்தான்.
ஈராயிரம் வருங்களுக்கு முன் சிலௌவை சுமந்த அப்பாவிக்கு பரிதாப்படும் பக்தன், உங்கள் கண் முன்னே குவாண்டனாமோ சிறியிலும், அபூ காரிப் சிறையிலும் சிலௌவை சுமக்கும் அப்பாவியக்கும் உங்கள் பரிதாபத்தை சமர்ப்பியுங்கள்.
////நான் கேட்ட இரு கேள்விகளில் முதல் கேள்விக்கு மறைமுகமாவது பதில்கொடுத்துள்ளீர்கள் - மற்ற மதங்களில் ஏதும் உண்மை இருக்கலாமென நம்ப முடியாதென்று.//
ReplyDeleteதருமி,
யூத கிறிஸ்தவ மதங்களும் அல்லாஹ்வால் அனுப்பப் பட்டவைதான் என்று சொன்னதில் எங்கே சார் "மறைமுகம்" வந்தது? அதுவும் நம்ப முடியாதென்று சொன்னதாக வேறு அவப்பெயர்.
// "இந்துக்கள் இந்த ஆட்டையில் சேர்த்துக் கொள்ளப்பட மாட்டார்கள்" //
ReplyDeleteமத நம்பிக்கையாளர்களும் அவநம்பிக்கையாளர்களும் விவாதித்து முடிவுக்கு வர இயலாது.
இங்கு மதங்கள் தேவையா என விவாதிக்கப்படவில்லை. இஸ்லாம் தேவையா என்றுதான் விமரிசிக்கப்படுகிறது?
அது எப்படி சார், தன் கொள்கையயும் உண்மைப்படுத்திக் கொண்டு, பிற மதங்களையும் உண்மைப்படுத்த இஸ்லாத்தால் மட்டும் முடிகிறது?
22:8 இன்னும்: கல்வி ஞானமோ, நேர் வழி காட்டியோ, பிரகாசமான வேத (ஆதார)மோ இல்லாமல், அல்லாஹ்வைக் குறித்துத் தர்க்கம் செய்பவனும் மனிதர்களில் இருக்கின்றான்.
//// நம்பிக்கை என்பதில் நல்ல ,மூட என்பதல்லாம் வெட்டிப் பேச்சு. நம்பிக்கையாளர்களிடம் வாதம் செய்வது வீண் ,நல்லதொரு மத நம்பிக்கை கொண்டவன் கேள்வி கேட்பது என்பதே கிடையாது . // - கூத்தாடி
ReplyDeleteநன்றி கூத்தாடி! இன்னும் ஒருபடி மேலே போய் "உங்கள் நம்பிக்கை உங்களோடு, என் நம்பிக்கை எம்மோடு என்று சொல்லி "சலாம்" உண்டவதாக என்று கூறி விடைபெறச் சொல்கிறது குர்ஆன்.
6:68 (நபியே!) நம் வசனங்களைப் பற்றி வீண் விவாதம் செய்து கொண்டிருப்போரை நீர் கண்டால், அவர்கள் அதைவிட்டு வேறு விஷயங்களில் கவனம் செலுத்தும் வரையில் நீர் அவர்களைப் புறக்கணித்து விடும். (இக்கட்டளையைவிட்டு) ஷைத்தான் உம்மை மறக்கும்படிச் செய்துவிட்டால், நினைவு வந்ததும், அந்த அநியாயக்கார கூட்டத்தினருடன் நீர் அமர்ந்திருக்க வேண்டாம்.
6:69 (வீண் விவாதத்தில் ஈடுபட்டுக் கொண்டிருக்கும்) அவர்களுடைய (செய்கைகளின்) கணக்கில் பயபக்தியுடையவர்களுக்கு யாதொரு பொறுப்பும் இல்லை. எனினும் அவர்கள் பய பக்தியுடையவர்களாகும் பொருட்டு, அவர்களுக்கு நல்லுபதேசம் செய்வது பொருப்பாகும்.
ஜெயமோகன் சொன்னதாக புலிப்பண்டி சொன்னதை நினைவு படுத்த விரும்புகிறேன்.
"ஒரு நம்பிக்கையாளனிடம் வாழ்க்கை பற்றிய தேடுதல் உள்ளவன் விவாதிக்க இயலாது..அவர்கள் இயங்கும் தளங்கள் வேறு..அவர்கள் உரையாட எதுவுமே இல்லை..அதிகபட்சம் ஒரு புன்னகையுடன் தேடல் கொண்டவன் நம்பிக்கையாளனிடம் இருந்து நகர்ந்துவிட வேண்டும்.."
-ஜெயமோகன்.
# posted by pulipaandi : 7/07/2005 4:04 PM
மற்ற மதங்கள் பொய்யென்றும் விசம் கலந்தவையென்றும் தெளிவாகவே முன்னைய பின்னூட்டங்களில் சொல்லிவிட்டு,
ReplyDeleteபின் இஸ்லாம் மட்டுமே மற்றய மதங்களையும் உண்மெயென்கிறது என்று பின்னூட்டமிட உங்களால் மட்டுமே முடியும்.
நான் பைபிளைக் கேள்வி கேட்பதில் உங்களுக்கென்ன பிரச்சினை. இதுகூட உங்களுடையது மட்டுமே மதம் என்ற கருத்தின்வெளிப்பாடு தானோ?
இரட்டைவேடம் பற்றி நீங்கள் சுட்டிய பின்னூட்டங்கிளிலிருந்து இரட்டைவேடம் பற்றி எனக்கு எதுவும் புரியவில்லை (இரண்டிலும் பைபிள் என்ற சொல் உள்ளதைத்தவிர).
அதைவிட, அப்பாவியைக் கொன்ற மதஎதிர்ப்பாளரைச்சாடும் நீங்கள், அந்த அப்பாவியைக் கொல்லுவித்த கடவுளைப்பற்றிய கருத்தெதையும் சொல்லவில்லையே?
முதலில் தெளிவாகத் தெரிந்துகொள்ளுங்கள். இயேசுவைக் கொன்றவர்கள் (என்று சொல்லப்படுபவர்கள்) மதஎதிர்பாளர்களல்லர். அவர்களும் தீவிர மதநம்பிக்கையாளர்களே. இதைக்கூட அழகாகத் திரித்து மதநம்பிக்கையற்றவர்களைச் சாடப் பயன்படுத்துகிறீர்கள்.
//இதையெல்லாம் விட்டு விடுங்கள். யார் சரி? யார் தவறு என்று இந்தச் சண்டைகளை விடுங்கள். அடுத்தவர்களை மதிக்கக் கற்றுக் கொள்ளுங்கள்.
ReplyDeleteஇல்லையேல் இப்படியே பாயைப் பிராண்டிக் கொண்டிருங்கள். அடுத்தவரை மதிப்பது தமிழ்ப் பண்பு. அந்தப் பண்பில்லாதவர்கள். இந்தத் திரியில் இன்னும் சண்டையிடுங்கள்.//
கோ.ராகவன்,
உங்கள் கருத்துடன் ஒத்துப்போகிறேன். நான் பதில் சொல்வதாக உறுதியளித்திருந்ததால், இப்பின்னூட்டங்கள் அவசியமாகி விட்டன. மற்றபடி யார் மீதும் எனக்கு விரோதம் இல்லை. அன்புடன்,
தருமி...
ReplyDeleteநமது சிறுபிராயம் முதல் நாம் கொண்டிருந்த நம்பிக்கையில் மாற்றம் ஏற்படுவதென்பது மிகவும் ஆச்சர்யமான ஒரு விஷயம். தம்முடைய நம்பிக்கைக்காகவே உயிர்விட்டவர்கள் ஏராளம். அடுத்தவர்களின் உயிர்களை எடுத்தவர்களும் ஏராளம். உயிரே போனாலும் என் நம்பிக்கையை விட்டுத்தர மாட்டேன் என்பவர்களுக்கு மத்தியில் என்னுடைய நம்பிக்கையை மறுபரிசீலனை செய்தேன். அது சரியில்லை, அதனால் அந்த நம்பிக்கையை கைவிட்டேன் என்று நீங்கள் கூறியிருப்பது எனக்கு ஆச்சர்யத்தை அளித்தது. எனவே உங்களின் பதிவுகளை கூர்ந்து நோக்க ஆரம்பித்தேன்.
ஒரு புதிய பொருளை கண்டுபிடித்தாலோ, அல்லது ஒரு புதிய கொள்கையை அறிமுகப்படுத்தினாலோ, அதற்கான காரணம் மற்றும் செயல்முறைகளை கொள்கையை அல்லது பொருளை உருவாக்கியவர் கூறி, இதில் உங்களுக்கு சந்தேகம் இருந்தால் கேளுங்கள் என்பதுதானே பொதுவான உலக நியதி. நீங்களும் அப்படித்ததானே செய்திருக்க வேண்டும்.
ஆரம்பத்தில் அனைத்து மதத்தைச் சேர்ந்தவர்களுக்கும் என்று ஆரம்பித்தீர்கள். பின்பு இந்து மதத்தை பின்னர் பார்க்கலாம் என்றீர்கள். இறுதியாக இஸ்லாமியர்களிடம் மட்டுமே நீங்கள் கேள்விகளை கேட்கிறீர்கள். சற்றே வேடிக்கையாக இருக்கிறது. நீங்கள் மதத்தைக் கைவிட்டீர்கள் என்பதற்கான காரணத்தை நீங்கள் ஏற்கனவே கொண்டிருந்த மதத்தின் அடிப்படையில்தானே சொல்லவேண்டும். அதைவிடுத்து முஸ்லிம்களிடத்தும் (முஸ்லிம்களிடம் மட்டும்) கேள்விகள் கேட்பது அவர்களை மடக்குவதற்காகவா? அல்லது அவர்களுக்கு மட்டும்தான் இதற்கெல்லாம் பதில் கூறத் தெரியும் என்ற எண்ணத்தினாலா? சற்றே விளக்கவும். (பின்னூட்டமிடுபவர்களும் அவர் கிருத்துவராக இருந்தாலும், இந்துவாக இருந்தாலும் அல்லது நாத்திகராக இருந்தாலும் முஸ்லிம்களையே குறிப்பாக நல்லடியார் ஒருவரையே குறியாகக் கொண்டுள்ளனர்.)
இஸ்லாம் மட்டும்தான் ஓரளவு அறிவுபூர்மான மார்க்கமாக இருக்கிறது என்று நீங்கள் கருதினால், முஸ்லிம்களுடன் மட்டுமே விவாதம் செய்ய விரும்பினால், நாங்கள் தயாராகவே இருக்கிறோம். அப்படி ஒரு நிலை வரும்போது, விவாதத்தை திசை திருப்பும்படியாக வரும் மற்றவர்களின் பின்னூட்டங்களை நீக்கிவிடுங்கள். நீங்கள் கிருத்துவத்தை வெளியேறிவிட்டீர்கள் என்பதை வெளிப்படையாக அறிவித்துவிடுங்கள். இப்படி செய்யும்போதுதான் விவாதம் சரியான கோனத்தில் செல்லும். கருத்துச் சுதந்திரம் இருக்கிறது என்பதற்காக மற்றவர்களையும் அனுமதிக்கும்போது, அவர்கள் இந்த வாதத்திற்கு சம்பந்தமில்லாத விஷயங்களைக் கூறி விவாதம் திசை திரும்ப வாய்ப்பு அதிகம் உண்டு என்பதை நீங்கள் மறுக்கமாட்டீர்கள் என நம்புகிறேன்.
விதி குறித்து சிறு விளக்கம் இங்கே
மனிதனாக மாறிய இந்து - உங்கள் ஆழ, அகலமான திறனாய்வை முழுவதுமாகப் படித்தேன். நல்ல கட்டுரை; அது எனக்குப் பின்னூட்டமாக வந்தது மிகுந்த பெருமையளித்தது.
ReplyDeleteநன்றி
இந்த பதிவுக்குரிய பின்னூட்டங்களை இத்துடன் முடித்துக் கொள்ளலாமென நினக்கிறேன். அதோடு, இத்தலைப்பில் இனி எழுதப்போகும் பதிவுகளில் தற்காலிகமாகவேனும் பின்னூட்டங்களைத் தடை செய்ய நினைத்துள்ளேன்.
ReplyDeleteகாரணங்கள்: நான் ஏற்கெனவே கேட்டிருந்தபடி என் பதிவுகளில் வரும் கருத்துக்களை மட்டும் வைத்துப் பின்னூட்டங்கள் வந்தால் அதைப் பற்றி விவாதிக்க எளிதாயிருக்குமென நினைத்தேன். ஆனாலும், வரும் பின்னூட்டங்கள் அந்த LOC-யைக் கடைப்பிடிக்க முடிவதில்லை. அது இயல்பும் கூட. அதோடு, நான் சொல்லவரும் விதயங்களுக்கு முன்பே அதைப்பற்றிய கேள்விகள் வந்து விழுந்து விடுகின்றன. எஞ்சுவது சிறிது குழப்பமும், குழப்பத்தில் "மீன் பிடித்தலுமே'.
ஆகவே, நான் எழுத நினைத்துள்ள பகுதிகளை எழுதி முடித்ததும் I hope to have a refined discussion covering all aspects. ஒருவேளை அப்போது கருத்துக் கலந்துரையாடல் எளிதாகலாம். ஏனெனில், என் பதிவுகள் நான் ஏற்கெனவே கூறியபடி என் பல ஆண்டுகளின் தொடர் தேடலால் வந்த கருத்துக்கள். எந்த குறிப்பிட்ட மதத்திற்கும் அல்லது தனி மனிதனுக்கும் குறிவைத்து எழுதப்பட்டதல்ல.அப்படியான கருத்துக்களை முழுவதுமாகத் தந்த பிறகு மதத்தைப்பற்றிய என் முழு முகமும் உங்களுக்குத் தெரியவரும். அப்போது வரும் கேள்விகள் பொருளோடும், மிகச்சரியாகவும் வரும் என்ற நம்பிக்கை உண்டு.
ஆகவே, இந்தப் பதிவில் ஆர்வம் காட்டி வரும் அனைவரையும் சிறிது பொறுமை காக்கக் கேட்டுக்கொள்கிறேன். எனது பதிவுகள் ஓரளவுக்கு முடிந்ததும் 'அணைக் கதவுகளைத்' திறக்கிறேன். அப்போது உங்கள் கருத்து வெள்ளம் பொங்கிப் பிரவாகமாய் வருமென நம்புகிறேன். அதுவரை பொறுத்துக்கொள்ளுமாய் வேண்டிக்கொள்கிறேன்.
மீண்டும் சந்திப்போம்.
நன்றி
மனிதன் ஒரு சுயாட்சி பெற்ற படைப்பாவான். அவன் செய்கிற நல்லதுக்கும் கெட்டதுக்கும் அவனே பொறுப்பாவான்.
ReplyDeleteஎது நன்மை என்று (மாத, பிதா, குரு, வேதங்கள், தூதர்கள் வழியாக) மனிதனுக்கு வழிகாட்டுவதும் அவனுக்கு சோதனை வைக்கும் நோக்கில் சாத்தானை விட்டு வைப்பதும் இறைவனே.
சுயாட்சி பெற்ற மனிதன் கொண்டுள்ள ஒரு பெரிய ஆயுதம் தான் அறிவு.
ஆனால் அதையும் அவன் பெரும்பாலும் 'சுயநலத்துக்கும்' 'குதர்க்க'த்துக்கும் பயன்படுத்துவது தான் விசித்திரமும் வேதனையும்.
நானறிந்தவரை
சுயநலத்துக்கு உதாரணங்கள்: தன் நாட்டு நலனுக்காக பிற நாடுகளின் இறையாண்மையைத் துச்சமாக மதித்து அட்டூழியம் புரியும் 'வல்லரசு'கள்
குதர்க்கத்துக்கு உதாரணங்கள்: தன் குரூரத்திருப்திக்காக அவதூறுகளும், தீங்கு வார்தைகளும் கொண்டு சக மனிதனின் (இன்னொருவனின்) நம்பிக்கையைத் தாக்குபவர்கள். (அழகாக, அறிவுபூர்வமாக, நயக்த்தகு முறையில் கருத்துப்பரிமாற்றம் நிச்சயம் தவறில்லை தான்).
- Raaja
ராஜா,
ReplyDeleteநல்லடியாருக்குத் தந்த பதிலையே திரும்பவும் தரவேண்டியதுள்ளது - "predeterminism vs omnipotence - பற்றிய எனது விவாதம் இதற்குப் பதிலாக அமையவில்லையா? "
அது சரி,"(அழகாக, அறிவுபூர்வமாக, நயக்த்தகு முறையில் கருத்துப்பரிமாற்றம் நிச்சயம் தவறில்லை தான்)." இது யாரைக் 'குறிவைத்து' எழுதியது? (இந்த இடத்தில் சிரிக்கும் ஸ்மைலியைச் சேர்த்துக் கொள்ளவும்!!)
தருமியின் வலைப்பதிவு மிக நன்றாக இருக்கிறது,
ReplyDeleteவலைப்பதிவு இன்னும் ஆரம்பிக்கததால், Anonymous ஆகப்பதிகிறேன்.
இது எனது சொந்த கருத்து,
மதங்கள் அந்த காலக் கட்டத்தில் அந்த தேச, இன அமைப்புகளுக்கு, அவர்கள் புரிந்து கொள்ளக்கூடிய வகையில் தோன்றியவை அல்லது உருவாக்கப்பட்டது. இக்கால வாழ்கை முறைக்கு அது எவ்வாறு பொருந்தாது என்பது மட்டும் தான் ஆராய்ச்சிக்கு உரியவை. ஒவ்வொரு மதங்களும் பல உட்பிரிவுகளுக்கு ஆட்பட்டுள்ளது. அனைவரும் ஒரே இறைக் கொள்கையை ஏற்றுக்கொண்டு இஸ்லாமியராவதாக ஏற்றுகொண்டாலும், சியாக்களை கொன்று குவிக்கும் ஷ§ன்னிக்கள் (சு-ஷ¨ உதவி நன்றி நேசக்குமார்) அல்லது ஷ§ன்னிகளால் அழிக்கப்படும் சியாக்கள் கூட ஒரே அல்லாவை பின்பற்றுவர்கள். அங்கு மத அடையாளம் தகர்ந்து இன அடையாளம் ஓங்கி நிற்கிறது. இது தலித் - உயர்சாதி தாழ்த்தும் இந்துகளுக்க்கும் பொருந்தும். கிறிஸ்துவத்தில் தலித் கிறிஸ்டியன் என்றும், புனித மார்கமாக அறை கூவும் இஸ்லாமிலும் தலித் முஸ்லீம் என தலித்துக்கள் அடையாளம் காணப்படுவதையும் காண்க !
உருவச்சிலைகளின் அணிகலன் களையும் வாகனங்களையும் (வினாயகர் தவிர) எடுத்துவிட்டால் இந்துகளுக்கே என்ன தெய்வம் என்று அடையாளம் தெரியாது. சேலை, அங்கவஸ்தரம் கட்டிய உருவச்சிலைகளை இந்தியாவைத் தாண்டி யாரும் வழிபட முடியாது என்பது எவ்வளவு உண்மையோ ! அவ்வளவு உண்மை அரபி அல்லது இப்ரு மொழிகளை கடவுளின் மொழிகளாக ஏற்றுக்கொள்வதும், அதை சார்ந்த மனித நலன் சாரததாக அறியப்படவதாக பல்வேறு தரப்பினரால் சொல்லப்படும் சில நம்பிக்கைகளும்.
மதங்கள் என்பது காலக் கட்டத்தில் கடைவிறிப்புகளாக மறியும் அதை சார்ந்தவர்கள், வியாபாரிகளாகவும், தன் கடை பொருளே உயர்வானது என்று கூவுவதில் வியப்பில்லை. அவர்களுக்கு பொருள் விற்கவேண்டியது தான் கடமை, அதை தாண்டி சிந்திப்பது என்பது நிதர்சன மான உண்மை.
மொழிப் பெயர்ப்பு பிழைகளாக கடவுள் என்னும் சொல்லும், வழிபாட்டு முறைகளும் அந்த வட்டார வழக்கு (தோன்றிய மொழி பெயர்களால், பழக்கங்களால்) அறியப்படுவதால், அவைகள் என்றும் புறக்கணிக்கப் படுவதாக நான் நினைக்கிறேன்.
எந்த புனித நூல்களின் மொழிபெயர்பாவது எங்கள் பரமபிதாவை இந்துக்கள் இந்தியாவில் சிவன் என்றும், இஸ்லாமியர்கள் அரபில் அல்லா என்று அழைப்பார்கள் என்று கூறியிருந்தால், மதத்தால் நாசங்களும் மனித குல சீரழிவும் ஏற்பட்டிருக்காது.
கடவுள் மறுப்பாளர்களும் தேடித்தேடி மதங்களில் உள்ள குறைபாடுகளை மட்டுமே கொச்சை படுத்தாமல், கண்மூடித்தனமாக, ஒட்டுமொத்த மதங்களையும் குறைசொல்லவதை, மத துவேசங்களை பார்க்கும் போது சரியெனபடுகிறது.
சோதிடத்தில் நம்பிக்கை உள்ளவர்கள், எல்லாமே சாதப்படி தான் நடகிறது என்று நம்பிக்கொண்டிருந்தாலும், பரிகாரம் என்பதை விடுத்து விட்டு, அவர்களால் சோதிடத்தை நினைதுக் கூடபார்க்க முடியாது. அதுமாதிரிதான் மோசாமான ஒரு மதப்பிடிப்பு.
நான் நம்புவது, நல்ல சக்தி, தீய சக்தி என்பது வெளியில் உள்ளது போலவே, மனதின் உள்ளேயும் இருக்கிறது. இறைவன் அல்லது எல்லாம் அறிந்த சக்தி இவற்றையெல்லாம் அறிய வைக்கும் ஒரு சாட்சி பொருள். மத முலம்கள் எல்லாம் ஒதுக்கப்பட வேண்டியவை.
சாத்தானின் தூண்டுதலால் மனிதன் சஞ்சலமடைகிறான் என்றால் சாத்தனைமட்டுமே தண்டிக்கபட வேண்டும். மனிதனை அல்ல. படைப்பு அல்லது தோன்றலின் வியப்பு மனித மனமே ! பகுத்தறிவு ( பெரியார் கொள்கையல்ல). பெற்றோர் வழிவந்ததாலேயே ஒரு மத நம்பிக்கையை பிடித்துகொண்டு வாழ்நாள் முழுவது வாழ்கிறோம். தன்மீது விழுந்த மதநிழல் அல்லது கடவுள் நம்பிக்கை பற்றி ஒருபோதும் ஆழ்ந்து ஆராய்வதில்லை, பொருள்தேடுவதும், சுய சந்தோசங்களும் மனதை மழுங்கடித்து விடுகிறது என்று கருதுகிறேன். ஒருவரை நன்பராக ஏற்றுக்கொள்ளும் முன் அவரிடம் பழகி அவர்பால் ஈர்க்கப்பட்டு நட்பை நுகர்கிறோம். ஆனால் கடவுள் நம்பிக்கையை மாத்திரம் ஆராயமல் நாம் ஏற்றுகொள்ள வேண்டும் என்பதை வேதங்கள் சொல்வதை புறக்கணிக்க வேண்டும்.
அன்புடன்,
இறைநேசன்
(செற்பிழைகளுக்கு மண்ணிக்கவும்)
அனானிமஸ்களுக்கு முடிந்தவரை பதில் கொடுப்பதில்லை என்ற என் முடிவை அவ்வப்போது மாற்றிக்கொள்ள நேருகிறது. உங்களைப் பொறுத்தவரை இரண்டு காரணங்கள்:
ReplyDelete1. இன்னும் வலைப்பதிவாளராக ஆகாதவர்; ஆகவே வரவேற்கிறேன் - ஒரு வலைப்பதிவாளனாக விரைவில் ஆவதற்கு
2. கருத்துக்களுக்கும், இறுதியில் நீங்கள் அளித்திருக்கும் பெயருக்கும் உள்ள பொருத்தமின்மை
வந்தமைக்கு நன்றி