893. நீங்களே பறை அடித்துக் கொள்ளுங்கள் .......... அவர்கள் எதற்கு?

*




 ஞாயிறு மே 22, 2016 தமிழ் இந்துவின் நடுப்பக்கத்தில் அழகிய பெரியவன் எழுதிய “திணிக்கப்பட்ட வேலைகள் இனி வேண்டாம்” என்ற சிறுகதைஇடம் பெற்றுள்ளது. தலித் மக்கள் தங்கள் மேல் திணிக்கப்பட்ட அடிமைத்தனமான, ஈனமான வேலைகளைச் செய்யக்கூடாதென ஒரு முடிவெடுத்து, கதையில் இறுதியில் ஊர்வலமாகச் சென்று பறையை தீக்குள் எரிந்து பொசுக்குகிறார்கள். இது ஒரு மனமொத்த முடிவுமல்ல; பலர் காலங்காலமாய்ச் செய்த வேலையை விடுவதற்குத் தயங்குகிறார்கள். இதே கருத்தை நானும் என் பதிவுகளில் பதினோரு ஆண்டுகளுக்கு முன்பே எழுதியுமிருக்கிறேன். (http://dharumi.blogspot.in/2005/06/16_03.html)


 பதிவுகளில் எழுதியவன் ஓரிரு இடங்களில் அந்த வேலையைச் செய்பவர்களிடமும் பேசியிருக்கிறேன். ‘எங்களுக்கு வேறு வேலை தெரியாது’ என்பது தொடர்ந்து கிடைத்த பதில். அதே போல் இக்கதையிலும் ஒருவன் திடீரென்று எழுந்து கேட்டான்.

 “மேளமடிக்கப்போலன்னா அப்புறம் பொளைக்கிறதெப்படி?”

 “செத்துப் போடா”.


 இந்தப் பதிலை நாம் எப்படி இவர்களிடம் சொல்லுவது. ஏதாவது ஒரு வேலை செய்யலாமே என்று சொல்லியிருக்கிறேன். இப்போது இந்தக் கதையை வாசிக்கும்போது 11 ஆண்டுகளுக்கு முந்தி இருந்த நிலை இன்றும் மாறவில்லையே என்ற எண்ணம் தான் தோன்றியது.

சமீபத்தில் ஒரு இழவு வீடு. பணக்கார இடம். 90 வயதுப் பாட்டி இறந்திருக்கிறாள். திருமணச் சாவு என்பார்களே அது மாதிரி. சோறும் கறியும் …. தொடர்ந்து சில நாட்களுக்கு.

உடம்பை எடுக்கும் போது பறையடிக்க வந்த ஆட்கள் பட்ட பாட்டைக் கண்ணால் கண்ட போதும் அதே வருத்தம் அன்றும் தொடர்ந்தது. அவர்களை மனித ஜென்மங்களாகவே யாரும் நடத்தவில்லை.

 தொடர்ந்து இப்படி இழிவு படுத்தப்பட்ட போதும் அவர்களால் எப்படி அவைகளைச் சகித்துக் கொள்ள முடிகிறது? ஏன் கோபம் வரவில்லை? தட்டியெழுப்ப ஒரு தலைவன் என்றாவது வருவாரா?

 சோகங்கள் ….. 

அழகியபெரியவனின் புதினம் வல்லிசையிலிருந்து ஒரு பகுதி:

“யாரோ ஒரு சிலரின் சுயநலத்துக்காக உருவாக்கப்பட்ட இந்த ஜாதிமுறை காலாகாலமாக வழங்கி வர்றதினாலேயே சரியாயிடுமா? அதை அப்படியே ஏத்துக்கணுமா? உனக்கும் எனக்கும் இந்த ஜாதிமுறை அவமானத்தையும் இழிவையும் தந்ததில்லாம வேற எதை தந்தது? இந்த முறையை கடவுள் ஏற்படுத்தினார் என்றால் அப்படி ஓரவஞ்சனை கொண்ட கடவுளே நமக்குத் தேவையில்லை.”

 *