453. அன்னை தெரஸா - COME BE MY LIGHT ... 4

*

மற்றைய இடுகைகள்: 

முதல் இடுகை ... 1
இரண்டாம் இடுகை ... 2
மூன்றாம் இடுகை ... 3
நான்காம் இடுகை ... 4
ஐந்தாம் இடுகை

*


கிறித்துவ புனிதர்களுக்கெல்லாம் மனதில் எவ்வித கேள்விகளோ குழப்பங்களோ வருவதில்லை என்று பலரும் நினப்பதுண்டு.

St. John of  Cross

Francis de Sales என்ற புனிதர் போன்றவர்களுக்கு இது உண்மையாக இருக்கலாம். ஏனெனில் இப்புனிதர் தன் வாழ்வுக் குறிப்பில் வாழ்நாளில் 15 நிமிடங்களுக்கு மேல் கடவுளை நினையாத நேரமில்லை என்கிறார். ஆனால் எல்லோருக்கும் அப்படியில்லை. பல புனிதர்களுக்கே சமயங்களைப் பற்றிய பல கேள்விகள் எழுவதுண்டு. 16ம் நூற்றாண்டைச் சேர்ந்த St. John of the Cross என்ற கார்மலைட் சபை சார்ந்த குருவானவர் Dark Night of the Soul என்ற ஒரு mystic poem ஒன்றை எழுதியுள்ளார். ஒரு ஆன்மா தன் உடலை விட்டு கடவுளை நோக்கிச் செய்யும் ஒரு பயணம் என்பதான கவிதை . கடவுளை நோக்கிச் செல்லும் இப்பயணம் எத்தனை துன்பம் நிறைந்த பாதை; அதனை ஆன்ம தைரியத்தோடு எதிர்கொண்டு கடவுளை அடைய வேண்டும் என்பதே அந்தக் கவிதையின் பொருள். இப்பயணத்தில் பல சலனங்கள், கேள்விகள் எல்லாமே ஏற்படுவதுண்டு.

St. THOMAS AQUINAS

St. John of the Cross என்பவரோடு, மேலும் St. Thérèse of Lisieuss - சிறு மலர் என்று அழைக்கப்படும் கன்னியாஸ்திரி, St. Thomas Aquinas போன்றவர்களும் இத்தகைய கடுமையான பாதையைக் கடந்து சென்றவர்களே.

 St. THRESE OF LISIEUSS - சிறு மலர்

St. Thérèse of Lisieuss வாழ்வில் 'எந்த அளவு நான் இருளில் அமிழ்ந்திருக்கிறேன் என்று நீங்கள் அறிந்தால் …' என்று தன் சகோதர கன்னியாஸ்த்ரிகளிடம் சொன்னதும், மரணத்திற்குப் பின் என்னதான் காத்திருக்கிறது என்ற அவரது வினாவும் அவரது வாழ்வில் நடந்த பெரிய விஷயங்கள்.


அன்னை தெரஸா ஏறத்தாழ 1959-லிருந்து அவரது கடைசிக் காலமான 1997 வரையிலும் கடவுளைப்பற்றிய சில கேள்விகளோடு வாழ்ந்திருக்கிறார். அவருடைய பக்தியையும். அந்த பக்தியால் அவர் செய்து வந்த தியாகங்களையும் உலகமே அறியும். ஆனால் அத்தகைய அன்னை தன் மதத்தைப் பற்றியே கேள்விகள் எழுப்புவது யாருக்குமே ஓர் ஆச்சரியமான விஷயமாகவே இருக்கும்.


இதில் கத்தோலிக்க திருச்சபையின் நடவடிக்கைகள் எனக்கு மிக ஆச்சரியத்தை அளிக்கின்றன. பொதுவாக எம்மதமும் தன்னை கேள்வி கேட்பவர்களை வெளிக்கொணர ஆசைப்படுவதில்லை. முடிந்த வரை அந்த கேள்விகள் வெளியே வராமல் வைத்திருக்கவே ஆசைப்படுவதுண்டு. அன்னை தன் கடிதங்கள் தன் காலத்திற்குப் பின் எரிக்கப்பட வேண்டும் என்று கூறிய பின்னும் எப்படி அவைகளை எரிக்காது, பாதுகாத்து, அவைகளை உலகமே அறியும் வண்ணம் ஏன் நூலாக வெளியிட்டுள்ளது என்பதை என்னால் புரிந்து கொள்ள முடியவில்லை. (பின்னூட்டக்காரர் ஒருவர் முந்திய பதிவுகளில் சொன்னது போல்) அன்னையின் சமாதி அருகிலேயே அவரது இறைமறுப்புக் கேள்விகளை கற்களில் பொறித்து வைத்திருப்பதும் இன்னும் மிகப்பெரிய ஆச்சரியமே. இதையும் தாண்டி அவருக்கு புனிதர் பட்டம் அளிக்கவும் திருச்சபை விரைந்து செயல்படுவதும் மகிழ்ச்சியையே அளிக்கின்றன.


"எனக்காக இதைச் செய்வாயா?" என்று ஏசு தன்னிடம் 1946-ம் ஆண்டு செப்டம்பர் 10-ம் தேதி பேசியதை முழுமையாக நம்புகிறார் அன்னை. அதன் விளைவே அவர் புதிய சபை ஒன்றை ஆரம்பித்து தன்னை முழுமையாக ஏழைகளுக்கு  நிம்மதியான இறுதிக் காலத்தைத் தரும் சேவையை ஆரம்பித்தார்.


இறைமறுப்பாளர்கள் இத்தகைய புனிதர்களின் வாழ்க்கையில் நடந்த நிகழ்வுகளை தங்களுக்கான சான்றுகளாக எடுத்துக் கொள்ள முடியும். இப்படிப்பட்ட புனிதர்களுக்கே இத்தகைய கேள்விகள் தோன்றியுள்ளதே என்று சொல்லி, தங்கள் கட்சியை வலியுறுத்த முடியும். வேறு 'போட்டி' மதத்தினரோ 'பார்! எங்கள் மதத்துக்காரர்கள் யாருக்கும் இந்த ஐயம் ஏற்படுவதில்லை; அதனாலேயே எங்கள் மதமே சரி' என்று மார்தட்டிக்கொள்ளகூட முடியும். 'அன்னைக்கு ஏசுவில் நம்பிக்கையில்லையென்றால், அதற்கான காரணம் எங்க கொள்கைகள் படி ஏசு ஒரு கடவுளல்ல; அதையே அன்னை சொல்கிறார்'  என்றும் சொல்லலாம். இப்படியெல்லாம் இருந்திருந்தும் புனிதர்களான இவர்களின் இத்தகைய கேள்விகளை வெளிப்படையாக கொண்டு வந்தமைக்காக, அவர்களது உள் மன உளைச்சலை வெளிப்படையாகக் கொண்டு வந்தமைக்காக கத்தோலிக்க திருச்சபை மீது எனக்கொரு மரியாதை.


St John of the Cross, அன்னை இருவருமே தங்கள் வாழ்க்கையில் சில கடுமையான நிகழ்வுகளுக்கு ஆளாகியுள்ளார்கள். முதல்வர் அவரது சீர்திருத்தக் கருத்துக்களுக்காக தன் சபைக்காரர்களாலேயே தனிமைச் சிறையில் அடைக்கப்பட்டிருந்தார். அன்னையின் சமூக வாழ்க்கையோ வாழ்வின் அத்தனை கொடூரங்களையும் மிக அருகில் இருந்து, பார்த்து, அனுபவித்து  வாழ்ந்தவர். மூப்பிலும் பிணியிலும் கஷ்டப்பட்ட ஏழை எளிய வறிய மக்களின் இறுதி நாட்களில் தன்னை இணைத்துக் கொண்டவர் அவர். ஆகவே துன்பங்களோடு, துன்பங்களுக்கு மத்தியில் தன் ஒவ்வொரு நிமிடத்தையும் கழித்தவர். மனித வாழ்வின் அவலத்தைப் பார்த்த அவருக்கு சில அடிப்படைக் கேள்விகள் வரலாம். சுற்றியுள்ள சோகம் அவரையும் empathy என்ற நிலைக்குக் கொண்டுவந்து, அதன் மூலம் பல கேள்விகள் வந்திருக்கலாம். அந்த சோகமே அவரை மேலும் மேலும் சோகத்திற்குள் ஆழமாக இறக்கியிருக்கலாம். She would have reflected all that in her mind / 'soul'(?) கடவுள், படைப்புகள், வாழ்க்கை, இறப்பிற்கு பின் ... போன்ற பல கேள்விகள் எழுந்திருக்க வேண்டும்.

இந்த கேள்விகளை நாம் சிறுபிள்ளையிலிருந்து சொல்லிக் கொடுக்கப்பட்ட சமய நினைவுகளை முற்றிலும் கழற்றிவிட்டு, திறந்த மனத்தோடு பார்த்தால் ... மதங்களை விட்டு மேலே செல்ல முடியும். இதைத்தான் ஆன்மீகம் என்றே சொல்ல வேண்டும். இந்த மனநிலைக்கு வந்து விட்டதாக இறை மறுப்பாளர்களுக்கு நிச்சயமாகத் தோன்றும்.


அடுத்த இடுகை: அன்னை தெரஸா - COME BE MY LIGHT ... என் பார்வையில் ....5