573. கிறித்துவம்

கிறித்துவம் 16-ம் நூற்றாண்டில் கத்தோலிக்கம், பிரிவினைச் சபை என்று இரண்டாகப் பிரிந்தன. ஆனாலும் அதற்கு முன்பேயே கிறித்துவம் பல பிரிவுகளாகவும் இயங்கி, ஒன்றோடு ஒன்று இயைந்தும் வந்துள்ளன. ஆனால் 16-ம் நூற்றாண்டு ஏற்பட்ட பிரிவு இம் மதத்தை இரு தனிக்கூறுகளாகப் பிளந்தன - கத்தோலிக்கம் & பிரிவினையாளர்கள் (protestants) என்று பிளவு பட்டன. தலைமைகளும் பிரிந்தன. வேறு பல வேறுபாடுகளும் கிளைத்தெழுந்து இரு 'அணிகளும்' இனியும் ஒன்றாக இணையாது என்ற நிலைக்கு வந்துள்ளன. ஏனெனில் அடிப்படையில் சில முரண்பாடுகள் .. வேற்றுக் கருத்துகள்...   கத்தோலிக்கத்தில் புனிதர்கள் (saints), மேரியன்னை, ஏசு, பிதா என்று வகை வகையாகக் கும்பிடுவார்கள். ஆனால் பேச்சளவில் மட்டும் புனிதர்களையும், மேரியையும் கும்பிடுவதில்லை என்று சொல்லிக் கொள்வார்கள். ஆனாலும் தனிப்பட்ட புனிதர்கள், மேரியன்னை மேல் மிகுந்த பக்தி கொண்டோர் அதிகம். கடவுளை மூன்று  ஆட்களாக, ஆனால் ஒரே தெய்வமாகக் கருதும் ஒரு விநோதம் உண்டு. Holy Trinity என்பார்கள். இதை யாரும் விளக்க முடியாது. இஸ்லாமில் ‘விதி’ விளக்கப்பட முடியாதது என்பார்கள். அது போல், புனித அகுஸ்தினார் போன்ற புனிதர்களின் பெயரைச் சொல்லி, இதை மனித மூளையினால் புரிந்து கொள்ள முடியாத ஒரு “தேவ ரகசியம்” என்று சொல்லித் தப்பிப்பதுண்டு.


இந்த Holy Trinity-ல் கத்தோலிக்க மரபில் ஏசுவிற்குத்தான் முதலிடம். பரிசுத்த ஆவி எனப்படும் Holy Ghost பிரிவினைச் சபைக்காரர்கள் முக்கிய இடம் கொடுத்த பின் கத்தோலிக்கர்களும் இப்போது ஏறத்தாழ இருபது முப்பது ஆண்டுகளாக அவர்களும் சிறப்பிடம் கொடுக்க ஆரம்பித்துள்ளார்கள். பொதுவாக, கடவுள், கர்த்தர் போன்ற வார்த்தைகளுக்கு ஏசு மட்டுமே உரித்தானவராகத்தானிருந்தார். இப்போது கொஞ்சம் வேறுபாடுகள் வந்துள்ளன. பரிசுத்த ஆவிக்கும் கத்தோலிக்கத்தில் இப்போது தனிச் சிறப்பும் சேர்ந்துள்ளது. 


இப்பத்தியில் நான் கூறியிருப்பது எல்லாமே இத்தனை ஆண்டுகளாகக் கத்தோலிக்கத்தைப் பின்பற்றிய எனது அனுபவத்தின் மேல் கூறப்பட்டவையே. எனது சிறுவயதில் பரிசுத்த ஆவிக்கு ஜெபங்களில் அதிக சிறப்பிடம் இருந்ததில்லை. பிரிவினைக்காரர்கள் தாங்கள் நடத்தும் பிரச்சாரக் கூட்டங்களில் தான் நான் அதிகமாக இந்த பரிசுத்த ஆவியைப் பற்றிக் கேள்விப் பட்டிருக்கிறேன். இப்போது கத்தோலிக்கரும் பரிசுத்த ஆவிக்கு சிறப்பிடம் கொடுக்க ஆரம்பித்ததை கடந்த 30 ஆண்டுகளில் தான் அதிகம் பார்க்கிறேன்.


பிரிவினைக்காரர்கள் புனிதர்களின் பெயர்களை வைத்துக்கொள்வது, புனிதர்களில் பெயர்களில் ஆலயங்களைக் கட்டுவது இதோடு சரி. அவர்கள் மேல் தனிப்பட்ட ஜெபங்களோ, நம்பிக்கைகளோ வைப்பதில்லை. அதே போல் மரியன்னை மீது கத்தோலிக்கர் வைத்துள்ள ஈடுபாடு இங்கில்லை. ஏசுவின் அன்னை என்பதோடு அவர்கள் மரியாதை நின்றுவிடும். அவரை நோக்கி ஜெபங்கள் ஏதும் செய்யும் பழக்கம் கிடையாது. பிரிவினைக்காரர்களுக்கு சுதனும் (அதாவது, ஏசுவும்) பரிசுத்த ஆவியும் மிக முக்கியமானவர்கள். நாட்கள் ஆக ஆக என் வாழ்வில் நான் பார்த்தது என்னவெனில், பிரிவினைக்காரர்களுக்குப் பரிசுத்த ஆவி மேல் அதிக பக்தியும் நம்பிக்கையும் உண்டு. இவர்களது ‘சத்தமான’ கோஷத்தால் ஈர்க்கப்பட்ட கத்தோலிக்கரும் பரிசுத்த ஆவி மேல் இப்போது அதிக ஈடுபாட்டைக் காண்பிக்க ஆரம்பிக்க வேண்டியதாயிற்று.


பழைய ஏற்பாட்டில் ’பிதா’விற்குத்தான் முக்கிய இடம். புதிய ஏற்பாட்டில் ஏசுவிற்கே முக்கிய இடம். சில இடங்களில் மட்டும் ‘பரிசுத்த ஆவி’ பற்றிப் பேசப்படும். ஆனால் இதையும் தாண்டி ‘யெஹோவா’ என்றோரு சின்ன அமைப்பும் உண்டு. இவர்கள் யூத வழி போல், பிதாவை மட்டுமே கடவுளாகக் கொள்பவர்கள். இவர்களிடம் சுதன், பரிசுத்த ஆவி இருவருக்கும் இடமில்லை!
 ‘யெஹோவா’க்காரகளும், பெந்தகோஸ்தே சபையினரும் மதத் தீவிரவாதிகள் என்பது என் கணிப்பு. பெந்தகோஸ்தே சபையினர் பரிசுத்த ஆவி மேல் அதிக நம்பிக்கையுள்ளவர்கள். அதோடு இதிலும் சிலர் தாங்கள் நோய்வாய்ப்பட்டாலும் மருந்து ஏதும் எடுத்துக் கொள்ள மாட்டார்கள். சாமி கொடுத்ததை சாமியே எடுக்கட்டுமே என்ற நம்பிக்கை. நோய்வாய்ப்பட்ட சிலரைப் பார்க்கும்போது பாவமாக இருக்கும்,. வலி நீங்குவதற்குக் கூட இவர்கள் மருந்து ஏதும் எடுக்க மாட்டார்கள்.  புண்ணைக் கொடுத்தவர் மருந்தையும் கொடுத்திருக்கிறாரே என்றாலும் பிடிவாதமாக ம்ருந்தை ஒதுக்கி விடுவார்கள். உடைகளிலும் தனித்து விளங்குவார்கள். பாரதி ராஜா ஸ்டைலில் புனிதப் புறாக்கள் மாதிரி உடை! இவர்களைப் பார்க்கும்போது  சிரிக்காமல் இருப்பது கொஞ்சம் கஷ்டம் தான்! 


யெகோவா சபைக்காரர்கள் ஏறத்தாழ இஸ்லாமியமும் யூதமும் சேர்ந்த ஒரு கலவை மாதிரி போலும். ஏக இறைத் தத்துவம் - அதாவது பிதாவை மட்டும் எடுத்துக் கொள்வார்கள். Holy Trinity தத்துவம் இங்கு கிடையாது. ஆனால் பிதாவிடம்/கடவுளிடம் போவது ஏசுவின் வழியாக மட்டும். ஏசு சொன்னது போல் அவரே பிதாவிடம் போகும் வழி. பரிசுத்த ஆவி ஒரு கடவுளாக or at least part of Trinity or part of a god ஆக மதிப்பிடப்படுவதில்லை. It is just an 'energy' and not an entity.


இவர்களிடம் ஒரு வினோதம்! ரத்தத்தின் மேல் இவர்களுக்கு ஒரு பகைமை! ‘மாம்சத்தை அதன் உயிரான ரத்தத்தோடே புசிக்க வேண்டாம். (ஆதி.9: 3,4) ‘உங்களில் ஒருவனும் ரத்தம் புசிக்க வேண்டாம். (லேவி: 17:11,12) இவர்கள் எந்த நிலையிலும் ரத்த தானத்திற்கு எதிரானவர்கள். எந்த நிலையிலும் ரத்த தானம் கொடுப்பதை, பெறுவதை மறுக்கிறார்கள். (இதற்கு அறிவியல் விளக்கமும் அவர்கள் தருகிறார்கள்!!)ம்மொத்தம் 75 லட்சம் பேர் இதில் இருப்பதாகக் கூறினார்கள்.
Seventh Day Adventists (SDA) என்றொரு குழுவும் உண்டு. இவர்களும் பெந்தகோஸ்தே மாதிரி ஆட்கள் தான். ஆனால் இவர்கள் குழு ஆரம்பித்த வரலாறு கொஞ்சம் (எனக்கு) வேடிக்கையாக உள்ளது.

William Miller என்பவரே 1831-ல் இக்குழுவை ஆரம்பித்தவர். இவர் மார்ச் 21, 1843 -லிருந்து மார்ச் 21, 1844-க்குள் இந்த உலகம் முடிவுக்கு வரும் என்றார். இன்னொரு முக்கிய நபர் Ellen G. White. சிறு வயதிலேயே தலையில் அடிபட்டுச் சிரமப்பட்டவர்.தனக்கு கடவுளின் தரிசனம் கிடைத்ததாகவும் அதன் மூலம் கிடைத்த செய்திகளையும் அளித்துள்ளார். அவருக்குக் கிடைத்த ‘தரிசனம்’ தலையில் பட்ட அடியால் கிடைத்த post-traumatic experience என்று கருதப்படுகிறது. இந்த இருவரும் வளர்த்த குழு இன்று Seventh Day Adventists (SDA) என்றிருக்கிறது.


கிறித்துவத்தில் கடந்த நூற்றாண்டில் நடந்த இரு பெரும் தற்கொலைகள் பெரும் வியப்பையும், ஆச்சரியத்தையும் மட்டுமின்றி அச்சத்தையும்,  அருவருப்பையும், கவலையையும் தருகின்றன.
HEAVEN GATE என்றொரு குழு Marshall Applewhite 1970-ல் ஆரம்பிக்கப்பட்டது. இது ஒரு U.F.O. RELIGION. இவர் தனக்கும் ஏசுவிற்கும் நெருங்கிய தொடர்புள்ளது என்று கூறி வந்துள்ளார். மார்ச் 26, 1997 தேதியில் 39 நபர்கள் இவர்களது இடத்தில் தற்கொலை செய்து மடிந்துள்ளார்கள்.


The People's Temple என்ற பெயரில் இன்னொரு பெரும் குழு. James Warren (Jim) Jones - இதன் தலைவர். இங்கிருந்து வேறொரு கிரகத்திற்குப் போவதாக அவர்களது நம்பிக்கை. காவல் துறை இவர்களது தங்குமிடத்தில் மொத்தம் 914 : 638 பெரியவர்கள் & 276 குழந்தைகள் தற்கொலை செய்து கொண்டு இறந்ததைக் கண்டு பிடித்தது.

 
இவ்வாறு பல வகையில் பகுக்கப்பட்ட கிறித்துவத்தில் இப்போதோ மத வளர்ச்சி என்ற பெயரில் மூலைக்கொரு சபையும், முக்குக்கு ஒரு சபையும் கிளர்ந்துள்ளன. முன்பு ஏதாவது கொள்கை அடிப்படையின் பெயரில் சபைகள் பிரிந்தன. ஆனால் இப்போது 'மத வளர்ப்பு'’ ஒரு தொழிலாக முன்னேறி விட்டது. தனி நபர்கள் தங்கள் தங்கள் சபையை உருவாக்குகிறார்கள். ஒரு மாடி வீட்டின் மூலையில் நாலைந்து பேருடன் ஒரு சபை ஆரம்பிக்கப்படும். கூட்டம் பெருகும். Public address system ஒன்று வாங்குவார்கள். இன்னும் கூட்டம். காணிக்கையும் சேரும். சபை ஆரம்பித்த 'குரு' முதலில் தனக்கொரு நல்ல வீடு கட்டிக் கொண்டு. அதன்பின் சேரும் காணிக்கையில் பக்கத்திலேயே ஒரு shed கட்டி அதில் தன் ஜெபக்கூட்டங்களை நடத்துவது தான் இப்போதைய வழமை. அதன் பின் அந்த shed வளர்ந்து .. கிளைப்பது .. குருவின் ரீச்சைப் பொறுத்தது. so many business tactics. MNCக்கள் தோற்றுவிடும். இப்போது இவை export & import என்று பெரும் தொழில் வளர்ச்சி கண்டுள்ளன. 


மலை வாழ் மக்கள் என்றெல்லாம் போய் “ஊழியம்” செய்கிறார்கள். ‘ஊழியத்தோடு” நின்றால் பரவாயில்லை; “பிரதி பலனாக’ மத மாற்றங்கள் நடக்கின்றது. நான் நம்பிக்கையோடு இருந்த காலத்தில் என்னிடம் நன்கொடை வசூலிக்க வந்தவரைப் பார்த்த போது ஒரு விதத்தில் மகிழ்ச்சியாக இருந்தது.ஏனெனில் எங்கோ தமிழ் நாட்டில் பிறந்த இவர் seven sisters எனும் கிழக்கு மாநிலங்களின் ஒன்றில் காடு மேடு என்று பாராமல், அறிவியல் தொடாத இடத்தில் உள்ள மக்களுக்கு ‘ஊழியம்’ செய்கிறார். என்ன செய்வீர்கள் என்றேன். SOAP, SOUP & SOUL என்றார். அப்படியென்றால் என்ன என்றேன். SOAP - சுகாதாரம் கற்றுத் தருகிறோம்; தடுப்பூசி கொடுக்கிறோம். SOUP - நல்ல ஆரோக்கியமான உணவு கொடுக்கிறோம். SOUL - எங்கள் மதத்தைக் கற்றுத் தருகிறோம் என்றார். 


எனக்கு ஒரு கேள்வி. வயத்துக்கு இல்லாதது கிட்ட நல்லது பண்ணினால் போற இடத்துக்கு நல்ல புண்ணியம்தான். ஆனால் அந்த மனுசங்க மனசு மாறி கிறித்துவத்திற்கு மாறுவது என்பது அவர்களுக்குக் கிடைக்கும் உணவுக்கும், மருந்துக்கும் தானே?  விவாதித்து, தங்களது பழைய மத வழக்குகளை விட இந்த மதத்தில் பெரிய தத்துவங்கள், உண்மைகள், வரலாறுகள் இருக்கின்றன என்று பார்த்தா மதம் மாறுகிறார்கள். சோறு கண்ட இடம் சொர்க்கம் தானே அவர்களுக்கு! இதை அவரிடம் கேட்டேன். ’ஆக  நீங்கள் பணம் செலவு செய்து, பணத்தை விடவும் வேறு எதையும் விட பெரிதான ஆன்மாவை வாங்கி விடுகிறீர்கள். இது சின்னப் பிள்ளையிடம் மிட்டாய் கொடுத்து அதன் கழுத்திலிருக்கும் தங்க செயினை ஏமாற்றி வாங்குவது போல் தானே’ என்று  கேட்டேன். ’உங்கள் நன்கொடையே வேண்டாமென்று’ சொன்னார். மனசு கேக்காமல் இதையெல்லாம் பேசுவதற்கு முன் நான் நினைத்த பணத்தைக் கொடுத்து அனுப்பினேன். கடவுளோ, மதமோ ஏதோ ஒன்றை வைத்து இவ்வளவு கஷ்டப்படுகிறாரே என்ற நினைப்பில் அதைக் கொடுத்தேன்.


இது மாதிரி கஷ்டப்பட்டு மதம் மாற்றுவோர் ஒரு பக்கம் என்றால் இருந்த இடத்திலிருந்தே பெரும் “ஊழியம்” செய்வோர் பெரிய புத்திசாலிகளாக இருக்கிறார்கள்.  யார் கேட்டாலும் கடவுளுக்குக் காது கேட்கணும். கடவுளுக்கு மட்டும் selective ears இருக்கிறதா என்ன? ஆனால் கிறித்துவர்களில் பெரும்பான்மையோர் ‘அவர் ஜெபித்தால் நடக்கும்; இவர் கேட்டால் சாமி கொடுக்கும்’ என்ற தவறான நம்பிக்கைகளோடு இருக்கிறார்கள். பிரசங்கிகளுக்கு இது நிறைய வசதியாகி விட்டது. என் பிள்ளை பன்னிரெண்டாம் வகுப்பு தேர்வு எழுதினால் நான் என் பிள்ளைகளுக்காக கடவுளிடம் வேண்டினால் அது சரி; ஆனால் காசு கொடுத்து ஒரு பிரசங்கியை ஜெபம் செய்யச் சொல்கிறார்கள். உங்களுக்குத் தலைவலி. நீங்க சாமிட்ட கேளுங்க. எதுக்கு Xக்கும்  Yக்கும் காசு கொடுத்து, உங்க தலைவலிக்கு  அந்த ஆளிடம் போய் ஜெபிக்க சொல்றீங்க? எப்படியோ கிறித்துவ நம்பிக்கையாளர்களின் இந்த weakness-யைப் பயன்படுத்துகிறார்கள் இந்தப் பிரசங்கிகள். அவர்களில் காட்டில் இப்போவெல்லாம் ’ஜோ’ன்னு எப்பவும் மழைதான்!  shedகள் எல்லாம் இப்போது வளர்ந்து மாட மாளிகைகள் ஆகி விட்டன. தினந்தோறும் தொலைக்காட்சிகளில் நாடகங்கள் ... இதில் நம்பிக்கையுள்ளவர்களின் முட்டாள்தனத்திற்கு (gullibility) இன்னொரு சின்ன உதாரணம்: இந்தப் பிரசங்கிகள் மேல் நம்பிக்கை கொண்டவர்கள் இந்தப் பிரசங்கிகள் எவ்வளவு கேவலமான குரலில் பாடினாலும் ரொம்ப மகிழ்ச்சியோடு அந்த ஒலிநாடாக்கள், குறுந்தகடுகளை வாங்கி ‘ஆஹா .. என்னே பாடல்!’ என்று வாங்கி அதைக் கேட்பதைப் பார்க்கும்போது நம்பிக்கைகளுக்கு கண்ணில்லை என்பதோடு இல்லாமல் .. காதும் இல்லையென்றுதான் தோன்றுகிறது. 

-----------
எனக்குப் பதில் தெரியாத ஒரு கேள்வி. பதிலிருப்போர் விளக்கவும்.

http://pagadhu.blogspot.in/2012/07/blog-post.html என்ற பதிவில் சொல்லப்பட்டவை:

//“None of the Sources of his Life can be Traced on to Jesus himself. He did not leave a Single Known Written Word. Also there are no Contemporary Accounts of Jesus’s Life and Death” – Vol-22, Pg.336 Encyclopedia Britanica.//

//இஸ்ரேல் சென்றால் இயேசுக்கிறிஸ்து இந்த பூமியில் வாழ்ந்ததற்கான ஆதாரேமே இல்லை இன்று இஸ்ரேல் தொல்பொருள் துறையே கூறியுள்ளது. இயேசு எப்போது வாழ்ந்தார்? எக்காலத்தைச் சார்ந்தவர் என்பது பற்றி அதிகாரபூர்வமாக எதுவும் தெரியாது? இயேசு பற்றிய வரலாறு கூட ஒன்றுக்கொன்று முரணாக உள்ளது. யாரின் கூற்றைத்தான் நம்புவதோ?//

இந்த வரலாற்று உண்மைகளோடு தொடர்பு படுத்திப் பார்க்கும்போது இதிலிருந்து 500 ஆண்டுகள் கழித்த பின் வரும் முகமது வாழ்வின் ஒவ்வொரு நிகழ்வும் (பிறப்பு:April 26, 570 AD; மற்ற யுத்தங்கள் நடந்த ஆண்டுகள் என்று குறிப்பாகச் சொல்லும் அளவிற்கு) எப்படி எல்லாமே எழுதிவைக்கப்பட்டுள்ளன. வரலாற்றுப் பதிவர்கள் எப்படி இரு வேறு விதமாக இந்த நிகழ்வுகளைப் பதிவாக்கினார்கள் என்பது என் ஐயம். 500 ஆண்டுகள் வித்தியாசத்தில் இந்த இரு வேறு பதிவுகள் இவ்வளவு மாறுபட்டிருக்குமா?